Open de deur naar dialoog

Open de deur naar dialoog.

Migratiestromen.

Grote migraties van mensen, groepen en zelfs hele volkeren zijn er altijd geweest op aarde. In de eerste eeuwen van onze jaartelling vluchten veel Christenen voor de Romeinse overheersing. In de vijfde eeuw vluchten velen uit Gallië naar de Britse eilanden om aan de Germanen te ontkomen. In de negende eeuw namen velen de wijk naar het vasteland voor de Scandinaviërs (de Noormannen). In de laatste wereldoorlog vluchten velen naar Engeland en Amerika om aan de Nazi’s te ontkomen. Na de tweede wereldoorlog vluchten veel Joden naar Palestina om daar een eigen staat te stichten. Zelfs de Belgen vluchten destijds voor de Nazi’s naar Nederland. In 1956 vluchten de Hongaren voor de Russen en ga zo maar door. Indien een bepaald land of gebied door natuurrampen, oorlogen of anderszins getroffen werd, gingen altijd grote groepen mensen op de vlucht voor het gevaar en zochten zij een beter heenkomen. Om wat voor redenen dan ook, altijd hebben grote groepen zich geïntegreerd in de volkeren en de cultuur waar zij belanden. Er is niets nieuws onder de zon, alleen gebeurt het nu in groten getale. En opeens lijkt het wel, of de politiek en sociaal verkeer in geheel Europa er geen antwoord op heeft, omdat het blijkbaar onvoorzien was dat dit soort gebeurtenissen ook daadwerkelijk konden gebeuren. Vanzelfsprekend wordt er veel aan oplossingen gedacht en wordt er gedacht aan adequate opvang aan de grenzen van Europa. Aan mogelijke opvang in kampementen, waar mensen niet uit kunnen en alleen maar in mogen stromen en waar men een soort politie regime hanteert. Dat is dan een van de vele oplossingen die men bedenkt voor dit probleem. Maar hoe begrijpelijk het ook is om te gaan vluchten en over degenen die deze beslissing nemen, mag men niet oordelen. Doch zou men als het ook maar enigszins mogelijk is, zich moeten beschermen tegen het gevaar en de problemen in het land van herkomst het hoofd moeten bieden. In die zin zou het altijd een betere oplossing zijn om te blijven waar men is om de mensen ter plaatse te helpen, zolang men zelf niet direct in levensgevaar komt te verkeren. Doch het blijft een uiterst moeilijk thema. Door te vluchten ontloopt men het ‘groepskarma’ en laat men het land in problemen achter, zonder dat men ter plaatse kan helpen om de situatie te verbeteren. Maar begrijpelijk is het wel, oordeel daarom niet en help hen waar mogelijk!

De Dalai Lama.

Het is belangrijk te onthouden dat alle mensen waar ook ter wereld hetzelfde zijn. We zijn allen ‘broeders en zusters’ die tot de ene menselijke familie behoren. We worden allemaal geboren en we sterven uiteindelijk ook allemaal. Maar in plaats van te waarderen wat we met elkaar gemeen hebben, zijn we geneigd de nadruk te leggen op de dingen waarin we verschillen. Zoals ons geloof, nationaliteit, rijk of arm, gestudeerd of ongeletterd, allemaal zaken die in wezen van ondergeschikt belang zijn. We zien onszelf in termen van ‘wij en zij’, wat in termen van de onderlinge afhankelijkheid van onze wereld, niet alleen onrealistisch is maar ook achterhaald is. Als we een meer liefhebbende, waarderende en betrokken houding tegenover elkaar aan zouden nemen, zou ons leven zeker aan betekenis winnen. Als we kunnen bijdragen aan het geluk en de voorspoed van de hele wereld, zal het voor iedereen de moeite waard zijn lang te kunnen leven. De ouderen onder ons behoren allemaal tot de 20 ste eeuw. Voor velen van ons is het leven al weer bijna voorbij, maar de generatie van de 21 ste eeuw begint daarentegen nog maar net. Zij hebben de toekomst en een reële mogelijkheid om de wereld te veranderen. We streven allemaal naar geluk en het vermijden van lijden, in onszelf vereist dat een sterker besef van liefde en mededogen. Juist de jongere generatie ziet ons als voorbeeld, laten we de verantwoordelijkheid nemen om juist hen te wijzen op datgene wat ons bindt en niet wat ons scheidt. Dezer dagen vinden wetenschappers steeds meer bewijzen dat het aankweken van ‘liefde en mededogen’ een positief effect heeft op onze lichamelijke gezondheid en ons algehele welbevinden. De mensheid bestaat uit individuen en we zullen alleen een gelukkiger en vreedzamere samenleving tot stand kunnen brengen, als die individuen van binnen gelukkiger en vreedzamer zijn. Onszelf blijven zien in termen van ‘wij en zij’ en een gevoel van egocentrisme, zijn de bronnen van ‘geweld, moord en corruptie’ in onze wereld. In plaats daarvan moeten we ons inspannen om een besef van Eenheid van alle mensen te bevorderen. We moeten het welzijn van de hele mensheid voor ogen houden. Als de mensheid gelukkiger is, zullen we als individuen ook allemaal gelukkiger zijn. We leven nu in de 21 ste eeuw en met de tijd waarin we nu leven komt er ook een nieuwe werkelijkheid. We moeten die nieuwe werkelijkheid onder ogen zien, maar door ons oude denken en het vast houden aan oude patronen ontstaan er vaak onnodig veel problemen. Dus moeten we handelen volgens de nieuwe werkelijkheid, want anders ontstaat er een kloof tussen onze waarneming en de realiteit, waardoor al onze inspanningen onrealistisch worden.

Geleidelijk aan ontstaat er steeds meer serieuze belangstelling voor de opwarming van de aarde en milieuproblemen die daardoor ontstaan. En dat is een hoopvol teken. Nu beginnen we voor ons enige huis te zorgen, deze planeet. Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de overheid, maar in essentie van de hele mensheid, alle mensen dragen die verantwoordelijkheid. Oorlog en bloedvergieten staan ons onmiddellijk op het netvlies gebrand, maar de schade aan de ecologie en de opwarming van de aarde zijn niet zo duidelijk zichtbaar. Elke maand opnieuw is er een onzichtbare afbraak. Dus wanneer we eenmaal wat moeite krijgen met ademen, problemen met onze ogen, vooral kinderen, dan is het misschien al te laat. Daarom is dit bijzonder ernstig en ieder van ons zeven miljard mensen op deze aarde, moet iets aan deze mondiale problemen doen. Dit moet deel worden van ons dagelijks leven. We moeten eens serieus nadenken: ‘als ik dit of dat doe, zal het dan uiteindelijk wel effect hebben’? Maar als ik dit in mijn eentje doe, dan misschien ook wel 10 mensen, of 100 of 10.000 mensen. Verandering begint altijd bij het individu en dan heeft het op den duur effect.

Januari 2016

Een moreel appel.

Een periode van crisis is op de wereld neergedaald die veel landen op een nieuwe wijze tot elkaar zal brengen. Door wederzijdse angst voor terrorisme is bereikt wat anders vele jaren van geduldige inspanning zou hebben gevergd. Nog frappanter is dat de redenen voor terrorisme, de pijn, de wrok, de ontstellende wanhoop van miljoenen in het Oosten eindelijk ook tot veel Amerikanen begint door te dringen. Wat hen instaat stelt om de recente gebeurtenissen in een breder perspectief te plaatsen en om tot voorzichtigheid te manen bij de reactie daarop. Bovenal doet een nieuwe geest van samenwerking zich gevoelen, een nieuw besef van verantwoordelijkheid dringt door tot het denken van velen overal ter wereld. Zo heeft de verschrikkelijke aanslag in Parijs, die velen in één klap gedood en verminkt heeft, het vuur van verandering dat zo hard nodig is in onze wereld, ontstoken en de krachten die haar tegenwerkten tot handelen gedwongen. Deze brute misdaad kan daarom leiden tot een groter begrip van een ieder voor meer rechtvaardigheid, vrijheid en de juiste toepassing van de regel der wet. Door de maatstaven die de mensen aanleggen, heeft deze tragedie de grote mogendheden gedwongen hun militaire macht te verzamelen en terug te slaan uit zelfverdediging. Van veel meer wijsheid zou het echter getuigen om de graanschuren en de banken wijd open te stellen, om begrip te tonen voor de problemen die zich voordoen en het verlangen om weer goed te maken. Verzoeningspolitiek is niet alleen het antwoord, maar oorlog is dat evenmin. Slechts door een eerlijke en openbare rechtszaak voor het oog van de wereld kan de schuld of onschuld van mensen worden gekend. Slecht door het aanvaarden van enige verantwoordelijkheid voor de omstandigheden, die mensen tot deze barbaarse handelingen brengen, kunnen ze worden overwonnen. Mensen die niets te verliezen hebben, hechten weinig waarde aan het leven van anderen of van henzelf. Derhalve, roep alle belanghebbenden bij de problemen die achter dergelijke daden schuilgaan bijeen. Zie af van wanhopige wraak en open de deur naar dialoog. Doe oprechte pogingen om de grieven van miljoenen mensen te begrijpen en help hen hun leven en denken te transformeren. Niet langer kunnen de rijken met rijkdom en wapens alleen hun wil opleggen. Samendelen van de hulpbronnen is onvermijdelijk als de enige weg naar rechtvaardigheid en vrede. Grijp deze gelegenheid aan, nu om de fouten van het verleden recht te zetten en verwijder voor altijd het kwaad van terreur en geweld. Kom tot liefde, begrip en verdraagzaamheid en keer het tij van haat!

Paus Franciscus.

Niets is belangrijker dan te kiezen wat ‘God het meest behaagt, Zijn genade’. Dit is het doel dat Rome zichzelf stelt voor het komende jaar. Zodoende zullen we in onszelf de zekerheid moeten versterken dat genade werkelijk kan bijdragen aan de schepping van een menselijker en rechtvaardiger wereld. Vooral in deze tijd, waarin vergeving een zeldzame gast is in het domein van het menselijk leven, is de oproep tot genade urgenter in elke omgeving: ‘in de samenleving, in instellingen, in het werk en in het gezin, etc.’ Maar we moeten in gedachten houden dat aan de wortel van de afwezigheid van genade, ook liefde voor zichzelf ligt. In de wereld neemt ‘zelfliefde’ de vorm aan van het verlangen om rijkdom te vergaren, terwijl het levenspad van christenen vaak gekruist wordt door hypocrisie en mondaine zaken. Al deze zaken gaan in tegen genade. De Paus verklaart: ‘ik hoop dat een ieder van ons in het komende jaar Gods genade zal ervaren en getuige zal zijn van wat hem of haar het meest behaagt’. Is het naïef om te geloven dat dit de wereld kan veranderen? Ja, menselijk gesproken is het van de dwazen, maar de ‘dwaasheid van God is wijzer dan mensen en de zwakte van God is sterker dan de mensen’. (Korinthiërs 1:25)

De volheid van de tijd lijkt echter te vervagen in het zicht van de talloze vormen van onrecht en geweld, dat onze samenleving dagelijks treft. Velen vragen zich af hoe het mogelijk is dat menselijk onrecht onverminderd doorgang kan vinden en de arrogantie van de macht de zwakken blijft vernederen, zodat zij tot de erbarmelijkste uithoeken van de wereld verbannen worden. Velen van ons vragen zich hoe lang menselijk ‘kwaad, geweld en haat’ nog kan blijven bestaan en onschuldige slachtoffers kan blijven oogsten. Hoe kan de volheid van de tijd gekomen zijn, terwijl we hele groepen mannen, vrouwen en kinderen hun land zien ontvluchten en daarmee hun leven willen riskeren? Een stortvloed van ellende, opgestuwd door zonde, lijkt de volheid van de tijd tegen te spreken. Niettemin is deze opgestuwde stortvloed machteloos voor de ‘oceaan van genade’, die onze wereld overspoelt. Allen wordt opgeroepen om zich in deze oceaan onder te laten dompelen, om onszelf opnieuw geboren te laten worden en om de onverschilligheid te overwinnen, die solidariteit in de weg staat. Om daarmee de schijnneutraliteit achter ons te laten die samendelen en het geven om elkaar verhindert. De genade van God, die ons de hoop van verlossing tot vervulling brengt, leidt ons ertoe met Hem samen te werken aan de bouw van een steeds rechtvaardiger en broederlijker wereld. Een wereld waarin ieder mens en ieder schepsel in vrede kan leven, in de harmonie van Gods oorspronkelijke schepping.

Januari 2016

De Nieuwe Tijd.

De Nieuwe Tijd is de aanduiding voor het tijdperk dat vanaf 2012 in werking trad. Een tijdperk waarin de mens geleidelijk aan naar ‘harmonie, respect en zelfbewustzijn’ toe zal groeien. Het is ook het tijdperk waarin de mens op den duur volledig in contact komt met zijn Goddelijke kern. Het is geen plotselinge overgang, maar een periode waarin de aarde zichzelf weer in evenwicht brengt. Maar terwijl de oude wereldorde steeds meer gebreken gaat vertonen, worden er de laatste decennia in toenemende mate ‘Nieuwetijdskinderen’ geboren. Kinderen die meer intuïtief dan rationeel in de wereld staan. Kinderen die zich alleen kunnen toeleggen op zaken waarmee ze zich innerlijk kunnen verbinden. Deze kinderen spelen een belangrijke rol in de overgang naar de Nieuwe Tijd. Zij hebben namelijk de taak om hun ouders te ‘transformeren’, door hun een spiegel voor te houden, zodat ook zij mee kunnen naar de liefdevolle Nieuwe Tijd. Voor veel ouders is het een grote opgave in deze tijd, hoe kan ik deze vaak overactieve kinderen het beste begeleiden? Loslaten is voor velen vaak moeilijk, want om los te laten dient men eerst van de eigen angsten en innerlijke onrust af te raken, wat niet zo eenvoudig is. Maar er is in deze tijd van haast en spoed en steeds meer opkomende onrust een goed middel dat werkt. Namelijk werken met de ‘Violette Vlam’. De Violette Vlam is een kosmische energie met een krachtige, zuiverende werking. Iedereen kan met deze kosmische energie leren werken en zichzelf en zijn omgeving optrekken naar een toestand van ‘liefde, voorspoed en geluk’. De Violette Vlam dringt door tot de kern van onze cellen en lost vaak oude ‘pijnen, blokkades en fysieke problemen’ doeltreffend op. De elektronen in elk atoom krijgen weer meer ruimte om vrij te vibreren, waardoor het lichaam op een hoger trillingsniveau komt en men een hogere staat van bewustzijn verkrijgt. Dat betekent dat men meer gaat waarnemen en meer bewust wordt van de eigen drijfveren, maar ook van de omgeving en de mensen om zich heen. Werken met de Violette Vlam doet men door haar aan te roepen.

Ik Ben de Violette Vlam

Ik ben de Violette Vlam zelf nu werkzaam in mij

Ik ben de Vlam zelf en slechts voor Licht buig ik mij;

Ik ben de Violette Vlam zelf in machtig kosmisch vermogen; 

Ik ben het Licht van God zelf schijnend in elk uur;

Ik ben de Violette Vlam zelf laaiend als een Zon; 

Ik ben Gods Heilige Kracht zelf die iedereen bevrijdt;   

Dezelfde energie geldt overigens ook voor De Grote Aanroep van de leer van Benjamin Creme, die als volgt geformuleerd is:

Vanuit het punt van Licht in het denken van God; 

Strome Licht in het denken van de mensen; 

Dat Licht op aarde nederdale;  

Vanuit het punt van Liefde in het hart van God;  

Strome Liefde in de harten van de mensen; 

Moge Christus tot de aarde wederkeren

Vanuit het centrum waar Gods wil gekend wordt;  

Richte doel de kleine wil der mensen;   

Het doel dat de meesters kennen en dienen;   

Vanuit het centrum dat wij de mensheid noemen;   

Verwezenlijke zich het plan van Liefde en van Licht; 

En moge het de deur verzegelen waarachter het kwaad verblijft;  

Laat Licht en Liefde en Macht het plan op aarde herstellen;

PS.

Maar juist ook de vluchtelingen hebben kinderen, kinderen die allen ook Nieuwe Tijdskinderen zijn. Ook zij verdienen een eerlijk leven en een eerlijke toekomst. En ook zij bepalen onze eigen toekomst. Heb medeleven en gun hen een beter leven. Help en steun hen zoveel als mogelijk!                                                                

Bron: Par Lanto. Share Nederland. Het internet.