dinsdag 24 december 2013

Jezus deel 3

De verborgen 18 jaren van Jezus.

De informatie over Jezus stopt in de Bijbel nadat hij drie dagen in de tempel van Jeruzalem verbleef, om met de 'Schriftgeleerden' te discussiëren. Vervolgens gaat de Bijbel weer verder vanaf de 'doop in de Jordaan', waar hij door de 'Heilige Geest' bevangen werd. Over de ontbrekende 18 jaar tussen zijn twaalfde en zijn dertigste jaar vermeld de Bijbel helemaal niets. Al op zijn twaalfde jaar deed Jezus de 'Schriftgeleerden' versteld staan van zijn enorme kennis van de Joodse geschriften. Na de 'doop' begon hij met zijn prediking, tot aan zijn dood aan het kruis. Doch de ontbrekende 18 jaar zullen voor Jezus zeker essentieel zijn geweest in de vorming van zijn persoonlijkheid en om later de wonderbaarlijke krachten ten toon te kunnen spreiden, die hij na zijn 'doop' volgens de Bijbel verkregen had. Mede omdat de Esseense gemeenschap der Nazoreeërs waartoe hij behoorde, bekend stonden als 'priesters, leraren en genezers'. Zal deze gemeenschap veel waarde gehecht hebben aan de persoonlijke vorming van de bijzondere Jezus in zijn tienerjaren. Dat de Bijbel hierover zwijgt of sterker nog 'in de doofpot heeft gestopt', moet ongetwijfeld een reden hebben gehad. Juist deze reden is terug te vinden in het 'Evangelie van Issa' (afgeleid van Isha, dat in het Sanskriet 'Heer der Mensheid' betekent). Dit evangelie stelt namelijk dat Jezus (Issa) als dertienjarige naar India vertrok, om daar verder te studeren en ingewijd te worden in 'Yoga', om uiteindelijk een volleerde Yogi (een 'verlicht' persoon, met een volledige beheersing over lichaam en geest) te kunnen worden. De Esseense gemeenschap kende al vanuit Egypte het systeem van 'mysteriescholen', waar men 'ingewijd' en onderwezen kon worden in de Esseense leer. Het klooster van 'Qumran' kende bijvoorbeeld zo'n mysterieschool. De Esseense leer had destijds veel overeenkomsten met het toenmalige 'Hindoeïsme en Boeddhisme'. Geregeld gaven ook 'Priesters en Yogi' uit India les op deze mysteriescholen. Dus bijzonder was het niet dat Jezus voor zijn studie en verdere vorming voor India koos. Bovendien bestond er destijds een drukbezochte 'handelsroute' (zijderoute), die van Palestina naar India liep. In India, Nepal en Tibet verwierf Jezus vervolgens in relatief korte tijd grote kennis van de 'Vedische en Boeddhistische' geschriften. Jezus werd al gauw een grote 'Yogi en een Al-kenner'. Hetgeen ook enigszins te verwachten was, want hij was vanaf zijn geboorte al min of meer een 'Yogi', maar aangezien 'Geest en Lichaam' twee afzonderlijke 'grootheden' zijn, moest het 'geestelijke aspect' tijdens zijn leven nog wel 'verstoffelijkt' worden.
De kennis die hij bezat zou hij later doorgeven aan 'Maria Magdalena', die later in de geschriften ook als een 'Al-kenner' wordt beschouwd. Toen Jezus ruim dertig jaar oud was keerde hij terug naar Palestina, omdat hij in India al hoorde dat de Joden in zijn eigen land veel te lijden hadden onder het zware 'juk van de Romeinen'. Aldus het boek 'De vergeten jaren van Jezus in India en Tibet', van de schrijver Paul van Oyen.

De ontdekking van het Evangelie van Issa.

De ontdekking van het ‘Evangelie van Issa’ werd in 1887 ontdekt in het Boeddhistische ‘Himis’ klooster in Ladakh in het huidige India, grenzend aan Tibet. De oorspronkelijke tekst is in het Pali geschreven. Pali (nauw verwant aan Sanskriet), is een taal waarin de meeste Boeddhistische teksten in Tibet zijn geschreven. De oorspronkelijke tekst wordt bewaard in een van de grotere kloosters van Lhasa in Tibet. Vertalingen hiervan zijn ook te vinden in andere kloosters, waaronder het Himis klooster. De vertaalde tekst van het Evangelie werd getoond aan de Russische schrijver Nicolas Notovich. Notovich was op reis naar Tibet toen hij met een gebroken been in het klooster werd opgevangen. Een lama in het klooster vertelde hem over het bestaan van de tekst. Hij vertelde dat de oorspronkelijke tekst drie of vier jaar na de kruisiging van Jezus tot stand was gekomen. Het is daarmee het oudste historische document over Jezus dat ons ter beschikking staat. De bronnen voor de tekst waren mensen die Jezus persoonlijk hadden meegemaakt, waaronder verschillende handelaren die vanuit India en Kashmir regelmatig handel dreven met de Levant (Libanon). Sinds de verovering van Noord-India door Alexander de Grote, was er sprake van een betrouwbare handelsroute (karavaanroute) met het Middelandse Zeegebied. Ook Palestina was in dit handelsnetwerk opgenomen. Nicolas Notovitch vertelde dat hij gastvrij in het klooster van Himis werd opgevangen en uitgebreide informatie kreeg over Issa. De abt van het klooster vertelde dat Jezus in Tibet bekend stond als de ‘Heilige Issa’. De abt vertelde: ‘de naam Issa wordt alom gerespecteerd in de Boeddhistische traditie. Toch is er in het algemeen weinig over hem bekend, behalve bij de lama’s van de verschillende kloosters, die de boekrollen hebben gelezen die over zijn leven gaan’. Ongeveer drie duizend jaar geleden incarneerde de grote ‘Boeddha’ (Verlichte geest, ‘ontwaakt’ uit de slaap van onwetendheid) als de beroemde prins Sakyamuni, als onderdeel van zijn ‘cirkelgang’ van twintig reïncarnaties. Het Boeddhisme verspreidde zich geleidelijk in Azië en tegelijk ook met de verspreiding van het Boeddhisme in China, werd deze leer na zijn bezoek aan India, ook onderwezen door Issa onder het volk van Israël. Het was Issa’s bedoeling door zijn voorbeeld de onwetende mens in te lichten over het eeuwige leven, om daardoor de mensen terug te leiden naar het ‘Pad van Waarheid’, door hen te laten zien en voelen hoe men de ‘innerlijke zuiverheid’ kan bereiken. De manuscripten die over Issa gaan, zijn van India naar Nepal gebracht en van Nepal naar Tibet.

De kerk in rep en roer.

Toen Nicolas Notovich in Rusland terugkwam, liet hij zijn handgeschreven tekst zien aan de metropoliet van Kiev. De prelaat was het met Nicolas Notovich eens dat het een zeer belangwekkende vondst was, maar dat publicatie ervan hem meer kwaad dan goed zou doen. Hetzelfde advies kreeg hij van twee kardinalen van de Rooms Katholieke kerk. Volgens Notovich zou een kardinaal hem toevertrouwd hebben, dat er in de Vaticaanse bibliotheek in Rome zeker 63 boeken en manuscripten aanwezig zijn die het onderwerp ‘Jezus in India’ uitvoerig behandelen. Na de nodige aarzelingen besloot Notovich toch tot publicatie over te gaan. Eerst verscheen de uitgave in het Frans als ‘La Vie Inconnue de Jésus Christ’. Tenminste twee andere vertalingen verschenen rond dezelfde tijd (begin vorige eeuw) in de VS. De titels werden meerdere malen herdrukt. Maar de reacties op het boek waren, zoals te verwachten was ‘vijandig en afwijzend’. Nadat de storm wat geluwd was en het boek bijna in de vergetelheid kwam, kwam er na enige tijd toch weer belangstelling, doordat er opeenvolgend twee bekende en gerespecteerde Indiase Svami’s het klooster in Himis bezochten. Bovendien bezocht de in de jaren twintig zeer bekende schilder, kunstenaar en Nobelprijs winnaar Dr. Nicholas Roerich eveneens het klooster. Waarna Dr. Roerich zijn waarnemingen publiceerde in twee uitgaven getiteld ‘The Heart of Asia en Altai Himalaya’. Later zijn er in het Himis klooster nog meer bezoekers uit het Westen geweest, die de aanwezigheid van de manuscripten konden bevestigen. Alles bij elkaar beschouwd is er voldoende en onafhankelijke informatie beschikbaar die het bestaan van de tekst bevestigen. Later in 2007 bezocht auteur Edward T. Martin samen met Paul Davids, medeproducent van een documentaire over ‘Jesus in India’, de Shankaracarya van Puri (Hindoeleider vergelijkbaar met de paus in Rome), waar ook de Jagannath Tempel gevestigd is. Volgens het ‘Evangelie van Issa’ studeerde Issa enige jaren aan de Jagannath tempel in Puri. Over vragen over Jezus in India, begon de Shankaracarya met de opmerking dat de Bijbelse bronnen zwijgen over het leven van Jezus tussen de leeftijd van twaalf en dertig jaar.

De Jagannath Tempel.

De Shankaracarya merkte het volgende op. De Jagannath Tempel kent een zeer oude geschiedenis als  ‘centrum van geleerdheid’ en heeft over vele eeuwen heen veel religieuze mensen naar de Tempel getrokken om er te studeren. Ook Jezus kwam naar Jagannath om er te studeren. Deze feiten worden echter onder het ‘tapijt’ geveegd door de Christelijke kerken. En hoewel men in India bewust is van Jezus verblijf in India, zijn de Christenen niet bereid om enig geloof te hechten aan deze historische gebeurtenis van destijds. Het feit dat de Hindoe-traditie een bijdrage heeft geleverd aan de opleiding van Jezus wordt door lang niet iedereen aangenomen. Jezus bestudeerde hier onze leerstellingen over ‘waarheidlievendheid, genade, liefde, dienstbaarheid, compassie en ethica’. Het is ook juist dat Jezus lange tijd in Kashmir verbleef, maar ook dat gegeven wordt door de Christenen ontkend. Dit feit is te lezen in een zeer oude tekst, de ‘Bhavishya Maha Purana’, waarin een ontmoeting wordt beschreven tussen koning ‘Shalivahana van Kashmir’ en Issa, ofwel Jezus. De Christenen weten dat er geen informatie is binnen hun traditie over de ‘ontbrekende jaren’.  Maar hij woonde in die tijd onder andere in Kashmir en heeft over heel India gereisd. Maar al deze feiten worden door de Christelijke kerken toegedekt en genegeerd. Terwijl het Vaticaan hier wel degelijk van op de hoogte is. Het ‘Evangelie van Issa’ vertelt ons dat toen Jezus dertien jaar oud was, met een handelskaravaan naar het land  van Sindh (India) trok om zich te onttrekken aan de Joodse traditie, om zich al op dertien of veertien jarige leeftijd  voor te bereiden op een huwelijk. Hetgeen overigens ook in de Romeinse samenleving zeer gebruikelijk was. Men koos in die tijd al heel jong huwelijkspartners uit. In de Tibetaanse tekst staat dat Jezus vond, daar nog niet rijp voor te zijn en dat hij verder wilde studeren, om het hele pad van menselijke ontwikkeling naar de ultieme ‘Eenwording met God’ zelf af te kunnen leggen. Een huwelijk zou de vervulling van dat verlangen alleen maar in de weg hebben gestaan. Aldus sloot Jezus zich aan bij een handelskaravaan die op terugreis was naar India.

De reis van Jezus naar India.

Het ‘Evangelie van Issa’ vermeldt dat Issa (Jezus) allereerst korte tijd verbleef bij de Jaїns in de Punjab. De Jaїns vormden een zeer oude geloofsgemeenschap waarbij geweldloosheid en het niet doden van enig levend wezen belangrijke principes waren. Ondanks het verzoek van de Jaїns aan Issa om te blijven, reisde hij na enige tijd toch door naar de oostkant van India naar de stad Puri, waar de Jagannath tempel tot op de dag van vandaag nog steeds een belangrijk religieus centrum is. Ook verbleef Issa geruime tijd in Benaris (Varanasi), een traditioneel centrum van geleerdheid en tevens in Rajgir in de deelstaat Bihar. Zonder twijfel maakte hij in deze periode kennis met Yoga en met de disciplines die daaraan gepaard gaan. Vaststaat, dat hij in relatief korte tijd een volleerde ‘Yogi’ (Verlichting bereikte) werd en bovendien een Vedische schriftgeleerde. Hij preekte er vooral onder de  laagste ‘kasten’, inclusief de ‘onaanraakbaren’. Zodat er al gauw een spanningsveld ontstond tussen hem en de lokale priesterkaste, wat ook later op zijn terugreis in Iran en in Palestina het geval zou zijn. Omdat de priesters en de bestuurders plannen beraamden om Issa te vermoorden, vertrok hij plotseling uit de stad Puri met zijn Jagannath tempel en ging hij vervolgens naar Nepal en Tibet. Hij bleef zes jaar in Tibet (Lhasa) waar hij zich in korte tijd de ‘Pali-taal’ eigen maakte om de Boeddhistische geschriften te kunnen bestuderen. Aan het einde van die zes jaar keerde hij terug naar het Zuiden, om vervolgens via het huidige Iran de thuisreis naar Palestina te aanvaarden.  In Perzië (Iran) kwam hij weer opnieuw in de problemen met de priesters van de eredienst van ‘Zoroaster’ (profeet Zarathustra uit het antieke Midden Oosten). Ook daar brak hij zijn verblijf abrupt af omdat hij door de bestuurders de stad werd uitgezet. Daarop reisde hij door naar Palestina. Vervolgens staat er geschreven dat hij ongeveer dertig jaar oud was toen hij in Palestina terugkwam. Daar begon hij te preken na eerst door ‘Johannes de Doper’ te zijn gedoopt. Hetzelfde patroon als in India en in Perzië herhaalde zich. De mensen kwamen in drommen op hem af en de bestuurders raakten gealarmeerd en werkten hem tegen.

In het volgende deel zal nog nader op het Evangelie van Issa worden ingegaan.



Inspiratie: Het evangelie van Issa.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten