Waarom blijft men UFO's toch ontkennen? Deel 2

Wat voorafging.

In eerdere artikelen over de ‘broeders uit de Ruimte’ op deze Blog werd al gesproken over het feit, dat de UFO’s vanuit andere energieniveaus in de kosmos afkomstig zijn en dat zij doormiddel van het verlagen van hun ‘energie-frequentie’ zich in onze ‘ruimte-tijd’ dimensie kunnen manifesteren. Wij kennen op Aarde slechts drie stoffelijke aspecten: vaste stof, vloeibare stof en gasvormige stof. Boven de gasvormige stof zijn er op deze planeet echter nog vier niveaus van min of meer fysieke aard, die tot op heden wetenschappelijk nog niet ontdekt zijn. Alhoewel, door de ontdekking van het 'Higgsdeeltje' in de Kwantumfysica er wetenschappelijk sterke vermoedens bestaan, dat er na de kleinste kernfysische deeltjes (de quarks), er nog een vorm van materie bestaat dat vooralsnog als 'antimaterie' bekend staat. 'Antimaterie' die op zich weer uit nog kleinere kernfysische deeltjes is opgebouwd. Kernfysische deeltjes met een nog hogere 'trillingsfrequentie' dan de bekende 'quarks'. Juist deze 'antimaterie' noemt men in de esoterie, het 'fijnstoffelijke' niveau, dat uit vier opeenvolgende energieniveaus bestaat*. Dit zijn vier ‘fijnstoffelijke’ (etherische) niveaus, boven die van het fysieke niveau waarop wij leven. Wanneer deze fijnstoffelijke niveaus ontdekt zouden worden, zullen we meer begrijpen over de realiteit van het leven op andere planeten. Het leven op de overige planeten in ons zonnestelsel bevindt zich namelijk op een van deze vier hogere niveaus van het etherisch fysieke gebied. Als men naar Mars, Venus of de overige planeten binnen ons zonnestelsel zou reizen, zou er niemand te zien zijn. Die planeten lijken net als de Maan ‘dode’ planeten te zijn waar ogenschijnlijk geen leven te bekennen is, maar dat is slechts schijn. Wij zien al deze planeten slechts vanuit ons driedimensionaal gezichtsveld. Een gezichtsveld gezien vanuit ons eigen fysieke bestaansniveau, een niveau van fysiek leven waarin ‘kosmische’ energie op onze planeet het meest verdicht en ‘gestold’ is. Het leven op de andere planeten in ons zonnestelsel bestaat wel degelijk maar is zo gezegd meer van fijnstoffelijke aard, een fysieke stof die onder andere  als ‘etherisch’ bekend staat, maar wetenschappelijk nog niet ontdekt is. Ook op deze vier fijnstoffelijke niveaus is een vorm van fysiek leven zoals wij dat kennen mogelijk. Een leven waarin eveneens van voortplanting sprake is en waarin de mensen net als op Aarde, ook voortdurend hun eigen wereld aan het creëren zijn. UFO’s vertegenwoordigen echter buitenaards leven dat op een hoger niveau van ontwikkeling staat dan wat wij hier op Aarde kennen, waardoor zij voertuigen weten te ontwikkelen waarmee zij onze planeet kunnen bezoeken. Dit buitenaards leven is afkomstig vanuit andere 'ruimte-tijd dimensies' en manifesteert zich doorgaans via  een van de vier fijnstoffelijke niveaus waarover in het bovenstaande geschreven wordt.

Wetenschappelijk onderzoek.

Waarom weten we officieel nog steeds niet wat UFO’s zijn en waarom doet men er alles aan om waarnemingen van ‘onbekende vliegende objecten’ meteen buiten de publiciteit te houden en in de ‘doofpot’ te stoppen? Hierover probeert het navolgende artikel een antwoord op te vinden. Veel kritische denkers noemen vaak als argument dat foto’s en filmpjes tegenwoordig geen aantoonbaar bewijs meer vormen. Foto-, film en videobewerkingsprogramma’s geven iedereen de mogelijkheid om iets in elkaar te knutselen en zo iedereen voor de gek te houden. Allemaal waar. Maar de tijd dat er nog geen mobieltjes en foto- en videobewerkingsprogramma’s waren is nog niet zo lang geleden. Terwijl fotografische bewijzen, filmopnames en getuigen verslagen sinds het ‘Roswell-incident’ in 1947, inmiddels wereldwijd tot in de honderdduizenden loopt. Veel materiaal ervan is in de loop van de tijd door experts beoordeeld en authentiek verklaard. Zonder dat voor al dit bewijs een duidelijke wetenschappelijke verklaring te vinden was, tenzij men een mystieke of buitenaardse hypothese ervan zou aanvaarden. Uitgebreide archieven zijn hierover te vinden bij militaire en forensische diensten. Om betrouwbaar bewijsmateriaal over UFO meldingen te kunnen onderzoeken, dient men in eerste instantie altijd te verwijzen naar betrouwbare getuigen. Mensen die goed getrainde waarnemers zijn en geen enkele reden hebben om hun reputatie te grabbel te gooien. Tenzij zij vinden dat zij iets zeer belangrijks willen mededelen aan hun medemens. Van het overgrote deel van de UFO meldingen die wereldwijd aan de officiële instanties werd gemeld is dat inderdaad het geval geweest. Meldingen afkomstig van politie, militairen, ambtenaren of van mensen met verantwoordelijke posities in het bedrijfsleven die hun baan ook niet met opzet in de waagschaal willen stellen. Een andere vorm van bewijsmateriaal wordt geclassificeerd als ‘Close Encounters’. Ofwel fysiek bewijs in de vorm van een afdruk van een landingsgestel, afgebroken takken, brandplekken, of verhoogde radioactiviteit op de plek waar een UFO is waargenomen. In veel literatuur is de afgelopen decennia uitgebreid ingegaan op dergelijk forensisch bewijs. Maar hoe betrouwbaar is de buitenaardse hypothese? Volgens een Frans onderzoek uit 1999, gedaan door een select gezelschap van wetenschappers en experts die 500 wereldwijde UFO-cases bestudeerden, is de buitenaardse hypothese van de onderzochte UFO gevallen de meest waarschijnlijke. Dit zogeheten ‘Cometa-rapport’ werd, waarschijnlijk omdat het uitsluitend in het Frans verscheen, totaal genegeerd. Tot op heden is dit omvangrijke onderzoek nog nauwelijks bekend bij het publiek, noch bij verantwoordelijke politici, militairen en wetenschappers. Blijkbaar heeft men er belang bij om dergelijke serieuze onderzoeken onder het ‘tapijt te vegen’. Kennelijk willen verantwoordelijke politici en beleidsmakers hun ‘vingers er niet aan branden’.

Dr. J. Allen Hynek.

Een ander gedegen wetenschappelijk onderzoek over het UFO- fenomeen, dat tot op heden eveneens ondergewaardeerd is en vooral veel genegeerd werd, is het werk van Dr. J. Allen Hynek (1910-1986) bekend astronoom en oorspronkelijk hoogleraar aan de Northwestern University in Illinois . Dr. Hynek begon zijn UFO onderzoek met de nodige wetenschappelijke scepsis zoals dat in de wetenschap ook hoort. Hij kreeg de opdracht voor het onderzoek als gerespecteerd lid van de ‘wetenschappelijke elite’ en vanwege zijn uitgebreide kennis van allerlei ‘ruimtefenomenen’. Door zijn aanvankelijk zeer sceptische houding kon hij destijds gerust een ‘debunker’ (ontkrachten bepaalde stellingen) genoemd worden, die alleen maar rationele verklaringen bedacht voor de aan hem voorgelegde UFO- waarnemingen. De omslag van professioneel ‘debunker’ terug naar de objectieve en onbevooroordeelde wetenschapper gebeurde geleidelijk, maar werd mede ingegeven door de waarnemingen van talloze geloofwaardige UFO-getuigen die hem werden voorgelegd. Ook zou hij met een aantal prominente collega-astronomen talloze getuigenverklaringen hebben geanalyseerd, die in hun ogen niet met de conventionele wetenschap verklaard konden worden. Maar veel wetenschappers durfden destijds niet openlijk over zulke zaken te spreken, waardoor Hynek behoorlijk teleurgesteld raakte in de reguliere wetenschap vanwege haar weinig analytische, zelfingenomen en afwijzende houding ten aanzien van betrouwbare Ufo-waarnemingen. Hij schreef destijds: ‘ridiculisering is geen onderdeel van een objectieve wetenschappelijke methode en mensen moeten niet aangeleerd worden dat dit wel zo is’. Hij zegt hier feitelijk, dat de wetenschap de plicht heeft zich verre te houden van ‘ridiculisering’ en in het geval van UFO-waarnemingen, er voor te zorgen dat het grote publiek zich niet van de wetenschap af gaat keren. In totaal was Hynek maar liefst twintig jaar adviseur voor de luchtmacht met betrekking tot UFO zaken. Hij was er na al zijn onderzoek stellig van overtuigd de het UFO fenomeen serieus genomen moest worden. Hij schuwde daarom ook niet om de door de betrouwbare getuigen waargenomen fenomenen te rubriceren en te publiceren. Bij zijn grootschalig onderzoek naar UFO waarnemingen dat dus jaren in beslag nam, hoorde destijds exotische zaken als ‘materialisaties versus dematerialisaties, vormveranderingen, geluidloos stilhangen in het zwaartekracht veld van de Aarde, plotselinge versnellingen en extreme vertragingen. Alsook de elektromagnetische interferenties en de psychische effecten op waarnemers, inclusief de vaak genoemde telepathische vormen van overdracht, etc.. Zaken die niet zomaar via de reguliere wetenschap verklaard kunnen worden, maar ook niet direct als onzin afgedaan kunnen worden. Hij concludeerde uiteindelijk dat het wellicht mogelijk zou kunnen zijn dat er beschavingen in de kosmos bestaan, die misschien duizenden of miljoenen jaren voorop zouden kunnen lopen op de ontwikkeling van de mensheid op Aarde. Waardoor deze beschavingen mogelijk methoden ontwikkelt hebben om interstellair te kunnen reizen en ons te kunnen bezoeken. Zijn enorme ervaring in een periode die wemelde van de UFO meldingen en zijn positie om die te mogen onderzoeken voor een defensiemacht, die normaal gesproken met volledige geheimhouding is omgeven, maakt hem tot een uniek en waardevolle wetenschapper. Zijn werk is tot op heden willens en wetens sterk ondergewaardeerd en opzettelijk buiten het grote publiek gehouden. Zijn oproep en analyses zijn wetenschappelijk nog steeds zeer actueel.

De mening van topastronomen.

Dr. Derrick Pitts, hoofdastronoom van het Franklin Institute Science Museum, te Philadelphia en eredoctor van de La Salle University eveneens in Philadelphia, staat positief tegenover wetenschappelijk onderzoek naar UFO’s. In de ‘Huffington Post’ van 6 oktober 2012 zegt hij: als je voorstelt ‘laten we een onderzoek starten naar UFO’s, zodat we weten wat deze vliegende objecten precies zijn en waar zij  vandaan komen’, dan zegt iedereen. ‘Ben je gek, daar brand ik mijn vingers niet aan’. Maar als je voorstelt, ‘laten we kijken waar er op Mars misschien leven kan zijn ontstaan’, dan zegt iedereen dat is een uitstekend idee daar genereren we geld voor. Nu is Dr. Derrick Pitts niet de minste onder de astronomen. Zo is hij bij de NASA onder andere ook ‘Solar System Ambassador’ en verwoordt hij met zijn uitspraak precies hoe krom de wetenschap geworden is in deze volledig gepolitiseerde en vercommercialiseerde tak van wetenschap. Maar naast Dr. J. Allen Hynek en Dr. Derrick Pitts heeft Dr. Jacques Vallée, computerwetenschapper, hoofdastronoom en UFO deskundige zich in het nabije verleden ook uitgelaten over het UFO fenomeen. Hij stelt: ‘we beginnen zo langzamerhand de prijs te betalen voor de negatieve en kortzichtige houding, die onze wetenschappelijke instituten hebben ten opzichte van serieuze getuigen van het UFO-fenomeen’. Door een tekort aan serieus onderzoek op dit gebied denken veel getuigen, dat de wetenschap incapabel is om met dit fenomeen om te kunnen gaan. Door deze houding zoeken mensen buiten de wetenschap om naar antwoorden, hetgeen allerlei ongewenste axioma’s in de hand werkt. Enkel een open dialoog en uitwisseling van informatie over het onderwerp kan deze gevaarlijke trend keren. Dr. J. Vallée sprak in 2010 samen met vier andere toonaangevende astronomen en UFO deskundigen op een conferentie van het ‘Global Competitiveness Forum’ in Riyad, Saoedi-Arabië. Kennelijk vond men dit onderwerp belangrijk genoeg om dat aan het congres aan te bieden. De vijf sprekers beweerden allemaal, elk vanuit een verschillende invalshoek en op grond van gedegen argumenten, dat intelligent buitenaards leven niet uitgesloten moet worden en kennelijk instaat is om af en toe onze planeet te bezoeken. Voor de UFO geïnteresseerden onder ons geen nieuws onder de zon, maar voor het bonte gezelschap van ‘captain of Industries, ceo’s en diverse wereldleiders op de conferentie in Riyad, buitengewoon opmerkelijk. De spreekbeurten zijn allemaal te vinden op het internet en had in de publiciteit groot nieuws kunnen zijn, ware het niet dat het onderwerp weinig media aandacht trok. Kennelijk vond men dit te riskant en te gevoelig om daar uitgebreid aandacht aan te besteden. Men zwijgt het onderwerp wetenschappelijk liever dood, waaruit blijkt dat het spreken over UFO’s nog steeds buitengewoon taboe is.

Phoenix Lights.  

Terug naar spectaculaire UFO fenomenen. Five Symington III was de republikeinse gouverneur van Arizona in de jaren negentig van de vorige eeuw en daarvoor piloot bij de Amerikaanse luchtmacht. De hemel boven Phoenix in Arizona, werd op 13 maart 1997 letterlijk gevuld met een onvoorstelbaar groot V-vormig toestel met pulserende lichten, dat langzaam en geluidloos, laag over de stad zweefde. Duizenden mensen zagen dit en rapporteerden dat aan de officiële instanties in de stad. De afmetingen van het enorme toestel werd door iedereen geschat op 1 tot 2 kilometer in doorsnede. Bij vergelijking: het grootste passagiersvliegtuig haalt bij lange na niet de 100 m. De officiële instanties wisten niet wat het was en achter de schermen werd koortsachtig overlegd.  De burgers verwachtten een antwoord, maar kwam er niet. Ja, een antwoord kwam er uiteindelijk na dagen wachten. Om een lang verhaal kort te maken, men deed er alles aan om het fenomeen volkomen belachelijk te maken en tot volslagen niets en totaal niet relevant te reduceren. De gouverneur van Arizona gaf jaren later zelf ook toe dat hij de UFO gezien had, maar de druk van bovenaf te groot was om niet de waarheid te vertellen. Maar tot aan de dag van vandaag is er geen verklaring voor wat bekend is geworden als de ‘Phoenix Lights’. Officieel wordt het hele incident genegeerd en spreken ‘debunkers’ consequent over een verzameling gelijktijdig afgevuurde ‘lichtkogels’, hetgeen de waarheid over een immens groot ‘Delta luchtschip’ volkomen geweld aan doet. Tenslotte weten duizenden ooggetuigen hier heus wel onderscheid in te maken. Er kwam direct een verbod op de vele foto’s en het mogelijke filmmateriaal en de pers mocht er verder met geen woord over praten. Zodoende weet men wereldwijd nog steeds niet dat dit zeer opmerkelijke UFO fenomeen ooit plaats heeft gevonden. UFO-logisch beschouwd was dit ‘Delta luchtschip’ een groot ‘Moederschip’ van een één of andere buitenaardse beschaving. Een ‘Moederschip’ dat zoals eerder vermeld honderden tot duizenden ‘verkenningsvaartuigen’ herbergt met eveneens duizenden bemanningsleden. Kennelijk verscheen het ‘Delta luchtschip’ plotseling vanuit het niets en verdween het ook weer op dezelfde geheimzinnige manier, wat de theorie onderschrijft dat het fenomeen zich opeens vanuit een andere ‘ruimte-tijd dimensie’, zich een korte tijd in onze fysieke realiteit manifesteerde.

Meer UFO waarnemingen door getrainde waarnemers.

In 1973 was Julio Miguel Guerra piloot bij de Portugese luchtmacht. Daarna was hij specialist ongeval preventie op het Ota Air Base in Portugal. Na een lange staat van dienst als vlieger werd hij vanaf 1997 gezagvoerder bij de Portugese luchtvaartmaatschappij TAP. In 1982 zag Guerra langdurig een ‘onbekend vliegend object’ rond zijn toestel. Na alarm geslagen te hebben kwamen twee collega’s op zijn melding af die de waarneming bevestigden. Oscar Santa Maria Huertas was straaljagerpiloot bij de Peruaanse luchtmacht en vloog in diverse types straaljagers. Hij was gestationeerd op een aantal militaire bases in Peru en werd later instructeur en hoofd van de luchtvaartacademie. Later in 1997 zwaaide hij af in de rang van commander bij de luchtmacht, hetgeen bij ons een generaalsrang is. Hijzelf achtervolgde in april 1980 een UFO en vuurde er met zijn Russische Sukhoi in totaal 64 stuks munitie af. Santa Maria Huertas vertelde later dat de stilhangende UFO de granaten als het ware ‘absorbeerde’ en op een later moment als een soort spel, de meest absurde manoeuvres maakte om de granaten stuk voor stuk te ontwijken. Niets deerde echter de UFO en verdween op een gegeven moment op dezelfde mystieke wijze als dat hij gekomen was. Rodrigo Bravo Garrido is gezagvoerder bij de Chileense luchtmacht en is vanuit eigen ervaring ook betrokken geweest bij UFO waarnemingen. In 2000 kreeg hij op 24 jarige leeftijd de onderzoekopdracht met de titel ‘Introduction to Anomalous Aerial Phenomenon and their Considerations for Security’. Dit onderzoek betrof zaken waarbij militaire vliegtuigen betrokken waren geweest bij de waarneming van UFO’s. Garrido werkt inmiddels nog steeds aan dit onderzoek, maar nu in samenwerking met meerdere Chileense autoriteiten zowel bij Defensie als instanties daarbuiten. Kennelijk is men in Latijns Amerika wat minder bang om de zaken bij naam te noemen en doet men vanuit overheidswege er alles aan, om onderzoek te doen naar dit soort mystieke fenomenen in de lucht. Uit het feit dat zij nog steeds met dit onderzoek bezig zijn, blijkt dat er nog steeds heel veel meldingen van UFO waarnemingen gesignaleerd worden. Hetgeen ook op het internet tot uitdrukking komt.   

Latijns Amerika

Het lijkt erop dat er vooral ook in Mexico zeer veel UFO waarnemingen worden gedaan. In dat land wordt zowel op de Radio als op de TV zeer openlijk over UFO’s gesproken. Bekende UFO waarnemingen zijn door Defensie al in 2004 vrijgegeven. Veel van deze (voorsommigen omstreden) beelden zijn gemaakt door in de VS goed getrainde Mexicaanse piloten met de best beschikbare apparatuur. Opvallend is dat de luchtmacht de videobeelden snel publiekelijk vrijgaf, wat kenmerkend is voor het klimaat in Latijns Amerika. Boven Mexico –Stad zijn in de periode 1994-2005 veel UFO’s, waaronder ook op klaarlichte dag diverse clusters van UFO objecten tezamen te zien geweest. Dat er meer openheid in Latijns-Amerika is, is ook aangetoond door het openbaar maken van UFO dossiers in Brazilië in 2009. Ook wordt er in het merendeel van de Latijns–Amerikaanse landen ook openlijk studies gemaakt van UFO fenomenen. Luchtmachtofficier en gezagvoerder Rodrigo Bravo Garrido zegt: ‘het is niet langer noodzakelijk om het UFO fenomeen te ontkennen of te negeren. Vandaag aan de dag worden we nog regelmatig geconfronteerd met een complex aan fenomenen in het luchtruim, waarvan de uitgesproken ‘karakteristieken’ niet op een rationele en natuurlijke manier verklaard kunnen worden’. Betrouwbare waarnemingen van zowel piloten alsook van de vele waarnemingen op radarschermen getuigen hiervan. Garrido publiceerde in 2010 met toestemming van de luchtmacht autoriteiten een boek over zijn omvangrijk onderzoek hierover. Helaas is dit Spaanstalig. In geheel Latijns-Amerika zijn er vanaf 1979 tot heden tussen de twee en de drieduizend meldingen over UFO’s binnengekomen, waarvan er inmiddels ruim 1250 uitvoerig werden onderzocht. Met andere woorden, Latijns-Amerika is dus duidelijk ‘the place to be’, wanneer men iets gezien heeft in de lucht wat absoluut niet te verklaren is.  

Disclosure (openbaarmaking)

Het Vaticaan in Rome staat onder andere ook vanuit eigen ervaring positief tegenover het UFO fenomeen (zie een van de artikelen over de ‘Broeders uit de Ruimte’ op deze blog). Monsigneur Carrado Balducci, theoloog van het Vaticaan, sprak eens openlijk over het UFO fenomeen en de stille interesse hierin van het Vaticaan. Balducci benadrukte dat UFO’s en met name ook buitenaardse ontmoetingen zeer reëel zijn en zeker niet het product zijn van een een of andere psychologische afwijking. Hij verklaart dat serieus wetenschappelijk onderzoek hierover zeer gewenst is en dat de tijd gekomen is om een en ander wereldwijd openbaar te maken. Wanneer je alle getuigenissen die er wereldwijd zijn naast elkaar legt, ontstaat er toch een helder beeld van de huidige situatie voor wat betreft UFO waarnemingen en buitenaardse contacten. Dat beeld is negatief als het gaat om de manier waarop men wereldwijd met de situatie omgaat, maar zeer positief vanuit ‘buitenaardse zijde’. Het ‘Disclosure Project’ dat in het verleden door deze en gene (die in de praktijk uitgebreid met UFO’s en buitenaardse contacten te maken hebben gehad) in het leven geroepen is, stelt dat:

·         Buitenaardse levensvormen bestaan!

·         UFO’s buitenaardse voertuigen zijn;

·         Er geen enkele indicatie is dat zij vijandig gezind zijn jegens de mensheid;

·         Er geavanceerde voortstuwingssystemen en technologieën bestaan die wij nog lang niet kennen;

·         De regeringen en overheden dit in het geheim wel weten, maar veel politici en sommige presidenten niet;

De consequenties van meer openheid en het positief staan tegenover ontmoetingen met buitenaardse intelligenties zijn:

·         Geavanceerde technologieën zouden ons kunnen helpen  een duurzame aardse beschaving op te kunnen bouwen;

·         Een beschaving zonder milieuvervuiling;

·         Een beschaving zonder opwarming van de aarde;

·         Een beschaving zonder armoede;

·         En een beschaving zonder (ruimte) oorlogen;

Het lijkt veel mensen misschien te mooi om waar te zijn, zozeer zijn we gewend aan de negativiteit en de ‘taboesfeer’ rond dit onderwerp. Alles lijkt er veel meer op gericht om alles wat vreemd en onbekend is, ter zijde te schuiven en vooral onze eigen systemen, moraal en denkwijzen te handhaven. Dit omwille van de ‘rust in het grote publiek’ en vooral ook omdat dit onderwerp zogenaamd in strijd is met de alom heersende religieuze opvattingen. Men is bang van zijn of haar geloof te vallen en mogelijk bang dat de volledige geschiedenis van de mensheid misschien wel herschreven moet worden. Hoe dan ook, het kan geen kwaad om dossiers over UFO’s (zie Latijns Amerika) openbaar te maken. Tenslotte gaat het verschijnsel van UFO fenomenen toch door en blijven er wereldwijd jaarlijks veel meldingen binnenkomen.

In een volgend deel van ‘Waarom blijft men UFO’s toch ontkennen?’, zal verder op dit onderwerp worden ingegaan.



* Zie tevens de verhalen over de 'Broeders uit de Ruimte' en over 'Meervoudige Realiteiten' van april 2012 elders op deze Blog. Alsook de uitleg over het 'permanent' atoom in de verhalen over de 'Kosmische dimensies' eveneens op deze Blog. Zie daarnaast de lezing van Prof. Dr. Robbert Dijkgraaf, voormalig president van de 'Koninklijke Academie van Wetenschappen', over zijn lezing over de 'oerknal' van 2012, waarin hij onder andere spreekt over 'Multi dimensionaliteit en Parallelle Universums'. Een lezing die hoofdzakelijk op het internet te vinden is.



Inspiratie: UFO's bestaan gewoon, Coen Vermeeren. Literatuur Benjamin Creme.