'De Hemel bestaat !'

‘Een opmerkelijke bijna-doodervaring van een Amerikaanse Neurochirurg’

De ‘Hemel’ bestaat: ‘de ervaring van een neurochirurg in het hiernamaals’, is de titel van een onlangs verschenen hoofdartikel in het weekblad ‘Newsweek’, dat door de arts Dr. Eben Alexander (58) geschreven werd. Als neurochirurg en docent aan de Harvard Medical School en een aantal andere universiteiten, geloofde Dr. Alexander aanvankelijk dat er alleen maar strikt wetenschappelijke verklaringen te vinden waren, voor de ‘bijna-doodervaringen’ (BDE) die veel mensen beschreven. Hij geloofde zelf niet echt in het bestaan van God of een eeuwig voortbestaan na de dood. Dr. Eben Alexander verhuisde in 2006 naar Lynchburg, Virginia, waar hij onderzoek deed naar minder invasieve vormen van hersenchirurgie, waar hij gerichte X-stralen en digitale scanners bij gebruikte. Toen hij in 2008 echter getroffen werd door een ‘bacteriële meningitis’ en zeven dagen in een zeer diepe coma lag’, bleek al gauw een groot deel van zijn hersenen niet te functioneren. Toen hij op wonderbaarlijke wijze na zeven dagen toch weer tot bewustzijn kwam, verklaarde hij een zeer opmerkelijke ‘BDE-ervaring’ te hebben gehad, die hem nu opeens wel overtuigde over het bestaan van een God en in een ‘bewustzijn’ dat na de dood op een andere manier blijft voortbestaan.

Dr. Eben Alexander was namelijk het volgende overkomen: ‘op een ochtend in de herfst van 2008 werd Dr. Alexander met een intense hoofdpijn wakker en raakte vervolgens binnen enkele minuten volledig verlamd’. Hij werd snel naar de spoedeisende hulp gebracht en binnen enkele uren was zijn hele ‘cortex’ (hersenschors, die het denken, waarnemingen en  vrijwillige bewegingen regelt) volledig uitgeschakeld. Artsen in het ‘Lynchburg General Hospital’ in Virginia, een ziekenhuis waar Dr. Alexander dus zelf ook als neurochirurg werkte, kwamen tot de conclusie dat hij een zeldzame vorm van ‘bacteriële meningitis’ had opgelopen. Zijn kansen om met een volledig uitgeschakelde ‘cortex’ te overleven, werden als absoluut nihil gezien. Zeven dagen lang lag hij in een zeer diepe coma, zijn lichaam reageerde nergens meer op en zijn hogere hersenfuncties waren totaal afwezig. Toen de artsen op de zevende dag in het ziekenhuis met elkaar overlegden, om de behandeling al of niet door te zetten, opende hij van het een op het andere moment ineens zijn ogen. Dr. Alexander vertelde het volgende: ’terwijl de neuronen van mijn cortex totaal verdoofd werden door de aanvallen van de bacteriën, reisde mijn ‘brein-loze’ bewustzijn naar een andere dimensie van het universum’. Een dimensie waarvan ik nooit gedacht had dat het bestond en waarvan ik het mogelijke bestaan voor mijn comateuze toestand, met absolute zekerheid had ontkend. Maar deze dimensie bestaat wel degelijk, precies zoals er in de mystieke literatuur en in de vele ‘BDE-ervaringen’ over geschreven wordt. Wat ik nu naar overtuiging, met mijn volle verstand in die andere dimensie gezien en beleefd heb, heeft mij een totaal andere zienswijze over het leven na de dood gegeven. Een wereld waarin wij blijkbaar veel meer dan onze hersens en ons fysieke lichaam zijn en waarvan ik nu de overtuiging heb, dat de dood niet het einde van ons leven betekent.

Dr. Alexander zegt dat zijn ervaring anders is dan de vele andere ‘BDE-ervaringen’, omdat voor zover hij weet nooit iemand iets dergelijks heeft meegemaakt, terwijl een belangrijk deel van de hersenen compleet was uitgeschakeld. Bovendien stond zijn lichaam tegelijkertijd door zijn directe collega’s onder zeer streng medisch toezicht. Veel wetenschappelijke argumenten tegen ‘BDE-ervaringen’ suggereren dat ze het resultaat van een storing in de ‘cortex’ zijn. De ‘BDE-ervaring’ van Dr. Alexander vond echter plaats toen zijn ‘cortex’ volledig was uitgeschakeld en niet omdat die slecht functioneerde. Dit ontbreken van hersenactiviteit bij Dr. Alexander werd bevestigd door zowel de ernst en de duur van meningitis, als door direct uitgevoerde ‘hersenscans’ en uitgebreid neurologisch onderzoek. Dr. Alexander verklaarde: ‘volgens de huidige medische kennis van de hersenen en het functioneren van het brein, had ik tijdens mijn diepe coma absoluut en op geen enkele manier zelfs, maar een vaag en beperkt bewustzijn kunnen ervaren. Laat staan de ‘BDE-ervaring’ die ik beleefd heb: ‘een hoogst levendige, zeer duidelijke en volkomen samenhangend ‘odyssee’, die men op deze wijze nooit in zo’n situatie ervaren zou kunnen hebben’.

Dr. Alexander beschrijft zijn ‘BDE-ervaring’ tot in detail:  ‘grote aantallen ‘transparante en lichtgevende’ entiteiten zweefden hoog in de lucht en lieten schijnbare golvende lijnen achter zich’. Waren het ‘Engelen’ ? Dat woord gebruikte ik later toen ik al mijn herinneringen op schreef. Maar geen van dergelijke woorden doen recht aan de entiteiten zelf, die totaal verschilden van wat ik ooit op onze planeet gezien heb. Het waren hogere vormen van leven, veel meer ontwikkeld dan het leven op Aarde. Dr. Alexander werd tijdens het grootste deel van zijn reis begeleid door een ‘engelachtig’ wezen in vrouwelijke vorm. Zij was een beeldschone jonge vrouw met hoge jukbeenderen en diep blauwe ogen. Zij sprak tegen mij, zonder woorden te gebruiken, schrijft Alexander. Zij gaf mij al direct na onze ontmoeting een bepaalde boodschap door. Deze boodschap ging als een soort ‘windvlaag’ door me heen en ik begreep direct de essentie van de hele boodschap. Ik wist het direct en heel concreet, zonder dat het enige fantasie van mijzelf zou kunnen zijn. De boodschap betrof drie zaken: ‘ je wordt eeuwig diepbemind en gekoesterd - je hebt niets te vrezen - er is niets dat je verkeerd kunt doen’. Zij vervolgde: ‘wij zullen je straks veel van onze wereld laten zien, maar uiteindelijk zal je terug moeten gaan naar je eigen fysieke lichaam’. Ook deze informatie en alle informatie daarna geschiedde zonder woorden en zonder klank, maar door hun wezenlijke begrip als een soort ‘windvlaag’ rechtstreeks in mij doorgegeven.

Dr. Eben Alexander keerde zoals gezegd na zeven dagen diepe coma, inderdaad plotseling terug in zijn fysieke lichaam. Al de herinneringen aan dit avontuur in een andere dimensie, bleven zeer scherp in zijn geheugen staan en kostte hem maanden om met deze bijzondere ervaring in het reine te komen. Tenslotte geloofde hij eerder niet in een voortbestaan na de dood, maar dit ‘odyssee’ veranderde zijn inzicht voor eens en voor altijd. Dr. Alexander verklaarde: ‘ik ben van plan de rest van mijn leven de ware aard van het ‘bewustzijn’ te onderzoeken en voor mijn collega wetenschappers en de rest van de wereld het feit te bevestigen, dat wij geestelijk veel meer zijn dan alleen ons fysieke brein ons ooit zou doen geloven’. Hij verklaarde verder: ‘het is voor mij een feit dat het materialistische beeld van lichaam en brein als ‘producenten’, in plaats van ‘voertuigen’ voor het menselijk bewustzijn, op den duur niet langer meer vol te houden is’. In plaats daarvan zal er een nieuwe kijk op het ‘denkvermogen en het lichaam’ tevoorschijn komen, wat in feite al geruime tijd aan de gang is. Deze kijk is in gelijke mate ‘wetenschappelijk en spiritueel’ en zal recht doen aan wat de grootste wetenschappers uit de geschiedenis zelf als het hoogste goed waarderen, de absolute ‘waarheid’. Dr. Eben Alexander schreef over zijn volledige reis in het hiernamaals een boek: ‘Proof of Heaven’. A neurosurgeon’s Journey into the Afterlife, dat 23 oktober 2012 voor het eerst werd uitgebracht. Het boek behandelt uitvoerig onderwerpen als: ‘het bewustzijn, de dood nabij en de hemel’, dat voor veel geïnteresseerden in neurowetenschappen en mystiek van belang kan zijn.

Tussen de ‘BDE-ervaringen’ van Dr. Eben Alexander en de eerder op deze ‘blog’ verschenen artikelen over ‘de lichtsferen in de Geestelijke Wereld’ zijn opvallende overeenkomsten. Met name het artikel over de vierde sfeer van het ‘Licht’, waarin Jozef zijn dochtertje ontmoet is zeer interessant. Daarin leest men: ‘kinderen leerden in deze sfeer van het ‘Licht’ geen gesproken taal meer zoals wij dat op Aarde kennen’, maar communiceerde men direct met de innerlijke ‘levensbron’ van de ander. Twee levens ‘vloeien’ tijdens de communicatie als ‘vloeistof’ in elkaar over en begrijpt men in minder dan secondes wat de ander bedoeld, zonder dat er ook maar van enig misverstand of onbegrip sprake kan zijn. De 'vloeistoffen en de windvlaag' moet men in 'metaforische' zin uiteraard als dezelfde methode van communicatie beschouwen. Verder in het artikel ontmoet Jozef een ‘engelachtig wezen in vrouwelijke vorm’, die hem naar zijn dochtertje toe zou brengen. Jozef beschrijft: ‘de vrouwelijke entiteit was in een prachtig ‘lichtgevend’ gewaad gekleed en zij glimlachte al van verre naar hem. O, wat een geweldige  schoonheid vertegenwoordigde zij, beschrijft hij. Naderbij gekomen keek Jozef in twee ‘stralende’ ogen, een gevoel van ‘liefde’ kwam in hem op zoals hij dat nog nooit ervaren had. Ook deze 'liefde' heeft in essentie dezelfde betekenis als de 'liefde' die in de eerste boodschap aan Dr. Eben Alexander gegeven werd. Het 'Licht of de Hemel, zo men wilt' staan synoniem voor Liefde. In de mystieke literatuur is 'Licht het zelfde als Liefde' en is de mate waarin men over onbaatzuchtige liefde beschikt, het belangrijkste gegeven om het 'licht' binnen te kunnen treden.

 Ook in alle volgende artikelen over de sferen van het ‘Licht’ omschrijft Jozef de geestelijke ‘gewaden’, waarin men gekleed gaat als bijzonder ‘lichtgevend’ en in diverse kleuren en schitteringen. Ook Jozef en Alcar zweefden vaak door het firmament als zij op weg gingen naar volgende bestemmingen. Regelmatig kwamen zij ook anderen tegen in het universum, die al van verre als ‘lichtgevende’ entiteiten te zien waren en zich eveneens zwevend voortbewogen. Men verplaatste zich overal in de Geestelijke Wereld doormiddel van ‘gedachtekracht’, waarbij men doormiddel van sterke ‘concentratie en een krachtige wil’ zich al zwevend naar een bepaalde bestemming kon verplaatsen. Hierbij legde men vaak astronomische afstanden af met de snelheid van het Licht.      



Zie voor een deel van de gepubliceerde verhalen tevens de spirituele website:
www.alles-is-liefde.nl


Inspiratie: Publicatie krant. Literatuur Jozef Rulof.