De Lijkwade van Turijn deel 2

Het lege graf en de herrijzenis van Christus.

Op de dag na de kruisiging kwam op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, Maria uit Magdala bij het graf waar Jezus tijdelijk in neergelegd was. Ze zag dat de steen van de opening van het graf was weggehaald. Ze liep snel terug naar Simon Petrus en de andere leerling, waar Jezus erg op gesteld was en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze hem nu neergelegd hebben’. Simon Petrus en de leerling gingen met Maria nu op weg naar het graf. Ze liepen snel, maar de leerling rende vooruit, sneller dan Simon Petrus en kwam als eerste bij het graf. De leerling boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar ging niet naar binnen. Even later kwam Simon Petrus bij het graf en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken en zag dat de zweetdoek die Jezus gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek lag. Toen ging ook de leerling die het eerst bij het graf gekomen was naar binnen en zag hetzelfde en geloofden van wat zij zagen. Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen, dat hij uit de dood herrijzen moest. Toen gingen Simon Petrus en de leerling weer terug naar huis. Maria bleef echter nog bij het graf en huilde. Huilend boog ze zicht naar het graf en zag daar plotseling twee Engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus gelegen had. ‘Waarom huil je, vroegen zij haar?’. Ze zei: ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze hem neergelegd hebben’. Na deze woorden keek ze even om en zag met betraande ogen iemand staan, maar zag niet dat het Jezus was. ‘Waarom huil je vroeg Jezus, wie zoek je?’ Maria dacht even dat het de tuinman was en zei al huilend: ‘Als u hem weggehaald hebt, vertel me dan waar u hem neergelegd hebt, dan kan ik hem meenemen’. Jezus zei toen tegen haar: ‘Maria!’ Nu draaide ze zich om en zei: ‘Rabboen!!’ (dat ‘meester’ betekent). ‘Houd me niet vast, zei Jezus’. ‘Want ik ben nog niet opgestegen naar de Vader’. Ga naar mijn broeders en zusters en zeg tegen hen: ‘dat ik nog opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is’. Maria uit Magdala ging nu opgelucht naar de anderen en zei tegen hen: ‘Ik heb de Heer gezien!’. En ze vertelde alles wat Jezus tegen haar gezegd had. Aldus het Bijbelboek Johannes 20 : 1 – 18

Kwantumfysicus: ‘bewijs geleverd dat Jezus opstond uit de dood’.

Na uitvoerig onderzoek van de beroemde ‘Lijkwade van Turijn’, waar Jezus na zijn sterven aan het kruis in gewikkeld zou zijn geweest, zegt Dame Isabel Piczek een Hongaarse kwantumfysicus en beeldend kunstenaar, dat ze hard wetenschappelijk bewijs heeft ontdekt dat Jezus inderdaad opgestaan is uit de dood. De ‘Lijkwade van Turijn’ is waarschijnlijk het meest bestudeerde artefact uit de geschiedenis. Op het met bloedvlekken overdekte kleed bevindt zich een negatieve afdruk van onvervormde voor- en achterkant van een naakte man, die ernstig mishandeld en gekruisigd is, een oude Romeinse vorm van marteling en executie van misdadigers. In 2004 raakte Piczek gefascineerd door het feit dat de afdruk op het kleed niet vervormd is, een fysieke onmogelijkheid als het lichaam op een steenachtige bodem gelegen heeft. Haar ontdekking wijzen sterk op de mogelijkheid dat Jezus afbeelding als een ‘kwantum-hologram’ op het kleed is geprojecteerd, terwijl zijn lichaam het proces van ‘wederopstanding’ onderging. Het hele wederopstandingsproces is te vergelijken met de ‘Big Bang’ creatie van het universum, toen er uit het niets ‘iets’ werd gecreëerd, aldus Piczek. Uit wetenschappelijk onderzoek van de lijkwade blijkt een totaal ontbreken van de zwaartekracht en het ontbreken van ‘entropie’ (verval). Kennelijk een proces zonder ‘tijd en ruimte’. Het is totaal niet in overeenstemming met de ons bekende natuurwetten. Piczek maakte als ‘proef’ een beeld van de man, die in de lijkwade gelegen heeft, maar dan op een kwart van de ware grootte. Als dit beeld van de zijkant wordt bekeken, dan lijkt het alsof de man midden in de lucht zweeft, iets dat alle geaccepteerde natuurwetten trotseert. Het fenomeen van deze afdruk brengt ons dan ook bij een echte ‘waarnemingshorizon’ (event horizon), een wetenschappelijke term voor een punt waarop de bekende wetten van de natuur drastisch veranderen. Volgens Piczek wijst de afdruk in het kleed erop, dat deze in een oneindig klein deel van een seconde is gecreëerd, bij een toestand van afwezigheid van de effecten van de zwaartekracht.

Waarnemingshorizons.

De wetenschapper verklaart de gecompliceerde natuurkunde die achter de afdruk op de lijkwade schuilt op de volgende wijze. Toen in het graf van Christus de kwantum-tijd tot het absolute nulpunt in één viel, ofwel: toen de tijd stopte, bewogen de twee ‘waarnemingshorizons’ (waardoor de gebeurtenissen zowel van bovenaf als van onderaf, precies op het moment dat de tijd op het nulpunt kwam stopte), zich door het lichaam heen en kwamen oneindig dicht bij elkaar waardoor ze elkaar ophieven. Hierdoor werd er een afdruk van het lichaam aan beide zijden van de lijkwade gemaakt. In de algemene relativiteitstheorie markeert de ‘waarnemingshorizon’ de grens tussen tijd en ruimte. Meestal wordt hier het gebied rondom de ‘zwarte gaten’ in het universum mee aangeduid. Voorbij de grens van deze ‘waarnemingshorizon’ kan geen enkele gebeurtenis een buiten een ‘zwart gat’ staande waarnemer bereiken. Zelfs ‘licht’ kan hier niet uit ontsnappen. Alles dat vanaf het gezichtspunt van de waarnemer de grens van deze waarnemingshorizon passeert, lijkt dan ook te ‘bevriezen’. Als men zou proberen om een object dat deze waarnemingshorizon nadert, ten opzichte van de waarnemer stationair te houden, dan zou daar een steeds grotere en uiteindelijk een ‘oneindig’ grotere hoeveelheid energie voor nodig zijn, naarmate dit object de grens van de waarnemingshorizon nadert. Volgens de bekende ‘karakteristieken’ van waarnemingshorizons, moet het dode lichaam haar afdruk op de beide oppervlakten van de twee waarnemingshorizons hebben achtergelaten, op het moment dat de beide horizons elkaar raakten en ‘explodeerden’ en de tijd stopte. Dit verklaart waarom de afdruk een dode man laat zien en niet het ‘herrezen’ lichaam. En verklaart eveneens waarom de afdruk negatief is. Het ging van een ‘positieve afdruk naar een negatieve’ afdruk van het lichaam. Ongeveer zoals bij een ouderwetse fotocamera. Zo kwam de afdruk op de beide zijden van het kleed terecht.

Driedimensionaal hologram.

Als Piczek’s bevindingen door andere wetenschappelijke onderzoeken bevestigd zouden worden, dan zullen haar ontdekkingen een geheel nieuw licht werpen op de ‘singulariteit’, die volgens wetenschappers aan de basis heeft gestaan van de creatie van het universum. Piczek’s ontdekkingen, alsmede die van andere wetenschappers, die de lijkwade van Turijn bestudeerd hebben, werden destijds besproken in de documentaire ‘The Fabric of Time’ (het Weefsel van de Tijd). In dezelfde documentaire werd destijds eveneens een driedimensionaal en anatomisch correct  hologram van een gekruisigde man gepresenteerd en waren de resultaten overeenkomstig met die van Piczek op een eerder moment. Een team van Nederlandse wetenschappers, dat onder leiding van Dr. Petrus Soons onafhankelijk van Piczek de lijkwade onderzocht, gebruikte lasertechnologie om de tweedimensionale afdrukken op de lijkwade om te zetten in driedimensionale weergaven. De resultaten hiervan waren op zijn zachts gezegd opmerkelijk en waren niet in strijd met eerdere onderzoeken. Een van de ontdekkingen die het Nederlandse team toen tevens deed, was dat er twee geldstukken op Jezus ogen waren gelegd. Dit bleken zogenaamde ‘weduwenpenningen’ te zijn, die in het jaar 29 na Chr. werden gedrukt tijdens de heerschappij van Tiberius. Door hun zeer beperkte waarde werden deze muntjes alleen in het toenmalige Israël gebruikt. Op de voorkant van de munten staat een afbeelding van Pontius Pilatus en op de achterkant een afbeelding van een staf. Het is deze staf dat afgebeeld staat op de lijkwade. Het was in die tijd overigens heel gewoon dat er munten op de oogleden van de dode werd gelegd. De vraag die wetenschappers nog altijd bezig houdt is: ‘wat voor soort energie verantwoordelijk is geweest voor deze buitengewone afdruk in de lijkwade?’. Vast staat dat het een Joodse gekruisigde man betreft. De bloedsporen en de afdrukken in de lijkwade zijn echt. Maar het lijkt conform de bevindingen van Piczek, alsof er inderdaad door een plotseling optredende ‘energie uitbarsting’ een soort verbranding in ‘milliseconden van tijd’ heeft plaatsgevonden. En deze korte energie puls heeft voor een gedetailleerde afdruk van het lichaam gezorgd in de lijkwade.

Onweerlegbare bewijzen over Jezus opstanding.

Maar afgezien van de zeer bijzondere afdruk van het lichaam van Jezus op de lijkwade, zijn de wetenschappers er inmiddels ook van overtuigd, dat de afdruk niet geheel los te zien is van de in de Bijbel beschreven ‘herrijzenis’ van Jezus. Daarvoor zette de befaamde Britse Prof. Mc Dowell alle onweerlegbare bewijzen op een rijtje en ontkrachtte tevens op eenvoudige wijze de vele theorieën, waarmee tegenstanders van de herrijzenis van Jezus proberen aan te tonen dat deze ‘opstanding’ slechts een fabel was. Een belangrijk gegeven is, dat er niet alleen een groot aantal getuigen waren geweest van Jezus ‘opstanding’ na zijn dood, maar ook een totaal gebrek aan tegengetuigen onder de vele ‘vijanden’ van Jezus in die tijd. Een bewering dat een controversieel persoon als Jezus weer levend geworden was, zou onmiddellijk door de Romeinen weerlegd zijn geweest door het dode lichaam als bewijs te overhandigen, doch dat konden zij niet. Rond de berechting, kruisiging, begrafenis en de permanente bewaking van Jezus graf, werden zoveel voorzorgsmaatregelen genomen, dat het moeilijk wordt vol te houden dat hij niet uit de dood is opgestaan. Ten eerste werd het graf van Jezus officieel door de Romeinen verzegeld. Op het breken van zo’n zegel stond een extreem zware straf. Ten tweede predikten de discipelen het nieuws van de opstanding van Jezus aangezien zij daarvan zelf getuigen waren geweest. Als ze een fabeltje hadden verteld, dan waren ze al na een dag door de mand gevallen. Bovendien kon nadien iedereen getuigen van het lege graf. Ten derde moet de steen die voor Jezus graf was gerold ongeveer 2000 kg hebben gewogen. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de discipelen de steen zelf hebben weggerold, zonder dat de bewakers van het graf dat gemerkt zouden hebben. Dat de bewakers of gevlucht of in slaap waren gevallen, was uiterst onwaarschijnlijk vanwege de extreem zware straf die daar op volgde. Ten vierde was dat het de discipelen bij het lege graf direct opgevallen, dat het doodskleed waar Jezus in begraven was geweest onaangetast in het graf lag en de zweetdoek van het hoofd op een andere plek gelegd was. Ten vijfde verscheen Jezus diverse malen aan soms een paar, maar soms ook aan een groot aantal getuigen. In één geval zelfs aan meer dan 500 mensen tegelijk. Des te meer getuigen, hoe betrouwbaarder een verhaal. Bovendien kon iedereen bij deze honderden mensen zelf vragen wat zij gezien hadden. De bewering van sommigen dat Jezus alleen aan een beperkt aantal volgelingen verschenen was, snijdt daarom ook geen ‘hout’, wel dat de vele honderden die hem na zijn wederopstanding aanschouwden mogelijk terstond volgeling van hem werden. Mede op grond van al deze zaken en de vele wetenschappelijke onderzoeken die inmiddels verricht zijn concluderen veel wetenschappers, waaronder ook Prof. Thomas Arnold van de Universiteit van Oxford, dat de geschiedenis geen beter feit vermeld dan de herrijzenis van Christus. Brooke F. Westcott, een Britse wetenschapper, verklaarde eveneens dat aan de hand van het vele bewijs het niet teveel gezegd is, dat er in de kerkgeschiedenis geen gebeurtenis te vinden is, dat beter en uitgebreider ondersteund wordt dan de opstanding van Christus.   

Esoterisch gezien is men er volledig van overtuigd dat de ‘Lijkwade van Turijn’ volstrekt authentiek is. Ook zijn opstanding wordt als feitelijk beschouwd.   

    

Uit het Evangelie van Lucas.

Maar op de eerste dag van de week gingen ze bij het ochtendgloren naar het graf met de geurige olie die ze bereid hadden. Bij het graf aangekomen, zagen ze echter dat de steen voor het graf was weggerold. En toen ze naar binnen gingen, vonden ze het lichaam van Jezus niet. Hierdoor raakten ze helemaal van streek. Plotseling stonden er twee mannen in stralende gewaden bij hen in het graf. Ze werden door schrik bevangen en sloegen de handen voor de ogen. De mannen zeiden tegen hen: ‘waarom zoekt u de levende onder de doden?’. Hij is hier niet, hij is uit de dood opgewekt. Herinner u wat hij u gezegd heeft toen hij nog in Galilea was: ‘de Mensenzoon moest worden uitgeleverd aan zondaars en moest gekruisigd worden en op de derde dag weer opstaan’. Toen herinnerden zij zich zijn woorden weer. 


Inspiratie: Internet. Share Nederland.