De illusie van de Tijd.

 

De illusie van Tijd en Ruimte

Voorwoord.

Toen de mens geschapen werd is er een ‘beveiliging’ ingebouwd, die de overleving op Aarde zou waarborgen. Het was een noodzakelijk bestanddeel dat toegevoegd werd aan de schepping, om de mens dichter bij zijn (grof)stoffelijke manifestatie in deze wereld te brengen. Deze beveiliging was niets anders dan het tijdsverloop tussen ‘creëren en manifesteren’. In de ‘Geestelijke Wereld’ bestaat er geen tijdsverloop tussen de tijd waarin men iets denkt en de tijd waarop het zich in die wereld manifesteert. Dat is typerend voor alle hogere ‘dimensies’ dan de dimensie waarin wij op Aarde leven. Omdat ‘lineaire tijd’ alleen maar bestaat op lagere niveaus, waaronder de wereld waarin wij leven. Het probleem ontstaat in de ‘driedimensionale’ wereld waarin wij leven, omdat de mens daar zijn gedachten nog niet onder ‘controle’ heeft. Als directe manifestatie ook in deze wereld aanwezig zou zijn, zou het niet lang duren voordat de mens zijn grootste ‘angsten’ werkelijkheid zouden zien worden, waardoor het leven van de mens voortijdig zou eindigen. Het was daarom noodzakelijk om het ‘tijdsverloop’ te introduceren, als een methode om op effectieve wijze om te kunnen gaan met het leven in de derde dimensie. Nu bestaat er in zeker opzicht een ‘pauze’ tussen de tijd van manifestatie en de tijd waarop die werkelijkheid wordt. Het lijkt erop alsof het ‘Goddelijk Principe’ voortdurend vraagt, ‘ben je er zeker van?’. De (mede)schepping reist met het tijdsverloop mee en presenteert zich alleen, als de ‘trillingsfrequentie’ gelijk is aan de ‘trilling’ die men heeft op de momenten dat een en ander in ‘beweging’ wordt gezet. De Kosmos gebruikt elk moment van het tijdsverloop om er zeker van te zijn, dat dit de juiste ‘trillingsfrequentie’ voor de mens is. Vandaar ook dat de ‘Tijd’ in vroeger dagen anders beleefd werd dan in de huidige tijd. Voor de meeste mensen is dat goed, want het is een effectieve manier om zichzelf er tegen te beschermen.

Variabelen.

De lengte van het tijdsverloop varieert sterk, afhankelijk van verschillende variabelen. De (mede)scheppingen die met sterke emoties in beweging worden gezet, zullen veel sneller door het tijdsverloop gaan dan dat dit op een rustiger wijze zou gebeuren. Als een (mede)schepping met passie in het tijdsverloop wordt gezet, dan zal dat sneller worden gemanifesteerd. Dat is ook de reden waarom men altijd ‘angst’ creëert, want angst is een sterke emotie. Een andere variabele is de tijd, die de menselijke ‘geest’ nodig heeft om dingen of gebeurtenissen op hun plaats te zetten. Als wij ons in het leven manifesteren, doen we dat in het ‘tijdsframe’ van de tijd waarin we leven, hoewel wij als menselijk wezen de tijd niet altijd ervaren op een lineaire manier. Een andere bepalende factor in het tijdsverloop is het eigen ‘overtuigingssysteem’. Als men absoluut gelooft dat een manifestatie tijd kost, of dat men er nog niet klaar voor is, zal het dienovereenkomstig vertraagd worden. Een andere factor is, als de mens in het algemeen zijn ‘trillingsfrequentie’ en het gezamenlijke ‘frequentieniveau’ van de Aarde zou verhogen, zou ieder tijdsverloop worden verkort. Kijken we naar het ‘gereedschap’ van (mede)schepping of van co-creatie, dan is het nuttig om te weten dat de Kosmos alleen die creaties naar de mens terugstuurt, die in vibratie precies overeenkomen met de vibratie van het verzoek. In de Kosmos is geen plaats voor interpretatie. Men zal precies datgene ontvangen waarom is gevraagd. De Kosmos heeft slechts één antwoord op al de verzoeken en dat zijn de woorden: ‘En zo is het….’                

Tijd nader geanalyseerd.

Zoals gezegd, de tijd zoals wij die in onze wereld ervaren bestaat niet op die manier in andere dimensies van ‘Ruimte en Tijd’. Er is een aangenomen en stevig vastgehouden geloof over de tijd en het concept van de tijd in onze driedimensionale wereld. De tijd zoals wij die ervaren is één van de ‘ankers’ van deze dimensie, die wij gezamenlijk hebben geconsolideerd. De mens heeft de tijd stevig ‘geconsolideerd’ door ‘geschiedenis, vroegere gebeurtenissen, klokken, kalenders en de manieren en methodes van meting’. De mensheid heeft een relatie met de tijd die zeer interessant is. De tijd zoals we die voor onszelf gecreëerd hebben, houdt ons in een relatieve werkelijkheid opgesloten. De tijd is in onze driedimensionale wereld een concept. Al de ‘woorden, gezegdes en uitdrukkingen’, die wij bezigen, beperkt ons in onze ‘geestestoestand’. Men zegt bijvoorbeeld: ‘Er is niet genoeg tijd, de tijd is te kort, zonder tijd komen te zitten, de tijd gaat veel te snel, geen tijd te verliezen, meer tijd willen wensen, ik wens dat de tijd opschiet, de tijd gaat zo langzaam en waar is de tijd gebleven?’ Dit zijn allemaal ‘geloven en overtuigingen’ over de tijd, die men voortdurend weer opnieuw creëert. Tijd in het algemeen reageert op ‘houding, overtuigingen, verklaringen, woorden en op de trillingsfrequenties’ van al datgene wat door de mens tot uitdrukking wordt gebracht. De tijd is één van de weefsels van het ‘spel’ dat gezamenlijk door de mens in deze wereld gespeeld wordt. Het is als een ‘sluier’ en houdt ons binnen de illusie van Tijd. Het is wijs om te beseffen, dat destijds de tijd alleen gecreëerd werd om een bepaald aspect van de werkelijkheid te dienen.

De tijd transformeren.

Stel als voorbeeld een grote stromende rivier voor. Men bevindt zich op deze rivier in een rubberboot of in wat voor een boot dan ook. De rivier stelt de ‘Tijd’ voor. Men stapt als het ware in het ‘Geloof van de Tijd’ en vaart op die manier met de tijd mee. Breid nu datgene wat men ziet uit, om uitgebreid naar de oevers van de rivier te kijken. Breid het blikveld uit naar de beboste omgeving waar de rivier doorheen stroomt en probeer het volledige bos aan weerszijden te overzien. Ervaar dat de stromende rivier waarop men vaart slechts een deel is van de omgeving waar men doorheen komt. Slechts een klein deel van het bos en van  de totale omgeving waarin men zich op dat moment bevindt. Met andere woorden de ‘Tijd’ is in werkelijkheid niet meer dan een klein aspect van het geheel. Een klein deel van het geheel waarin wij leven. De tijd is de ‘stromende rivier’ van trillingsfrequenties, dat in werkelijkheid slechts een klein aspect vertegenwoordigt van het Universum waarin wij leven. De tijd is slechts een illusie van de aan de Aarde gebonden ‘geest’ van de mens. De mens handelt uitsluitend volgens zijn eigen overtuiging en bepaalt daardoor de ‘tijd’ waarin hij leeft. Men zou wensen dat het besef over ‘tijd’ zou verschuiven. In het ‘geloof’ over tijd zit namelijk veel vrijheid. Als men het ‘geloof en de overtuiging’ over tijd zou transformeren, dan zou de fysieke werkelijkheid daaraan voorbij worden gereflecteerd. Men zou als het ware met de tijd moeten spelen. ‘Strek het uit, kneed het, zie het als iets wat men kan begrijpen, treedt uit de tijd vandaan en sta als het ware in de tijd’. Hoe zou de dag eruit zien als de ‘tijd’ slechts één kamer was? Een kamer die men kan betreden, waar men in kan verblijven of er slechts doorheen zou kunnen gaan. Ieder individu wordt vroeg of laat geconfronteerd met diens oude driedimensionale ‘tijdsovertuigingen’ en met het conflict als men zich bewust in een andere dimensie van ‘tijd’ zou willen verplaatsen. Een dimensie van tijd die men op dat moment zou wensen, gelet op de omstandigheden waarin men zich op dat moment kan bevinden.

Nieuwe frequenties van tijd.

Verbeeld zich eens in om te willen verhuizen naar een nieuwe frequentie van tijd, een frequentie waarin de tijd zoals men die kent niet bestaat. Verbeeld de ervaring van een uitgebreide staat van ‘bewustzijn’ en een uitgebreide staat van besef, waarin men denkt en het ook direct tot uitdrukking brengt van datgene wat men zonder ‘tijdsvertraging’ gemanifesteerd wil zien. Men zou het denken en het zou gemanifesteerd worden. Men zou het denken en het zou er ook onmiddellijk zijn. Doch er zijn er velen in de tijd, die onder de mens dit concept al vele keren en op vele manieren tot uitdrukking hebben gebracht. Jullie ‘wijsgeren en verhalenvertellers’ zeggen het heel goed. Een bekend persoon merkte eens op: ‘Om zo snel als de gedachte te vliegen, om overal te zijn waar je wilt zijn, moet je eerst beginnen door te weten dat je al gearriveerd bent’. De mens beseft geleidelijk aan dat men niet beperkt is door het fysieke lichaam en dat de mens meer omvat dan alleen maar de uiterlijke verschijning ervan. Maar men moet nog beseffen dat men ook niet beperkt is door de gezamenlijke overtuiging over de ‘Tijd’. Over wat de ‘Tijd’ in essentie is en over de sterke relativiteit ervan. De mens is in alle opzichten niet beperkt, ‘niet fysiek en niet geestelijk’ en ook niet voor wat de ‘Tijd’ aangaat. Doch de mens ontwaakt langzaam uit zijn ‘illusie’ en beweegt zich geleidelijk aan naar de schitterende ‘multidimensionale’ expressie van zijn eigen Goddelijk Geest, die in elk mens nog schuil gaat maar wel in een ieder latent aanwezig is. Velen ervaren al het innerlijke conflict van oude ‘overtuigingen en concepten’ over ‘Ruimte en Tijd’ en het besef dat de mens meer is dan alleen maar het fysieke aspect van dit alles. De mens is een onbeperkt wezen met een uitgebreide ‘staat van bewustzijn’. Besef daarom dat ‘tijd’ een onderdeel is van illusie. Probeer dit besef ‘op te tillen’ voorbij de overtuigingen van deze dimensie. Besef van waar men vandaan komt veel groter is dan de ‘tijd’. De essentie van wie men is, is ver voorbij de tijd. De essentie van wie men is, lijkt in een zeker opzicht op het fantasiespel dat kinderen spelen. De mens speelt in een bepaald opzicht met het ‘spel van de tijd’. Doch de mens kan de ‘tijd’ met diens beperkte concepten niet in eren houden en tegelijkertijd de vrijheid van ‘Geen Tijd’ te kennen. Het is juist in de ruimte van ‘Geen Tijd’ dat de mens in de toekomst zal kunnen reizen.

Word bevriend met de Tijd.!

De mens kan de tijd bereizen, de tijd verschuiven, de tijd eren, worstelen met de tijd, tijd verzamelen of proberen vast te houden aan de tijd. Of te kunnen ontspannen en de energetische verschuiving, die er inmiddels al aan het plaatsvinden is met het bewustzijn en het bewustzijn van alle ‘gevoel hebbende’ wezens omhelzen. Het is begrijpelijk dat hiermee één van de meest heilige ‘geloofssystemen’ van de mens wordt blootgelegd. En het is begrijpelijk dat hier weerstand tegen is en dat men daarover verward en verbouwereerd over zou kunnen zijn. Dit vanwege de alom heersende overtuigingen over de ‘wetten van de tijd’ in deze wereld en de geprogrammeerde concepten over de tijd. Met andere woorden, wees bewust van de manieren waarop men de ‘tijd’ en de heersende overtuigingen over de ‘tijd’ vasthoudt en blijf doorgaan, om voorbij dit aspect de ‘tijd’ wezenlijk te onderzoeken. Wees zachtaardig met jezelf. Maak van de ‘tijd’ jouw vriend, de tijd is zeer elastisch en flexibel. Speel er op een nieuwe manier mee. Ontspan in wat wat men doet, lach en ‘licht’ op en wees er zich van bewust, dat men momenteel een enorme verschuiving in de evolutie ervaart. Hopelijk zullen al deze woorden helpen bij het bereiken van een nieuw besef. Besef dat men in wezen een ‘Tijdreiziger’ is. Men verhuist geleidelijk naar een andere staat van ‘Zijn’ en staat de gedachten toe, om zowel naar het verleden als naar de toekomst te reizen. Energie volgt de gedachten. Gedachten zijn zeer krachtig en reiken tot ver in het Universum. Ga voorbij de ‘tijd’ en de dimensie waarin men denkt voor altijd te moeten zijn!. Alles is relatief en kan veranderd worden, ook de ‘Tijd en de Ruimte’ waarin men denkt voor altijd te moeten leven.            

                           

Inspiratie: ‘Denk met je hart’, Cobie de Haan.  Het boek ‘Herinneren’, Steve Rother en de Groep.