Lichtfrequentie 3

Lichtfrequentie 3

 

 

Lichtkinderen.

Voorwoord.

De kinderen waarover in de voorgaande artikelen gesproken werd zijn allemaal Lichtkinderen. Lichtkinderen die allemaal met een specifieke taak naar de aarde komen. Deze groep kinderen incarneert over de hele wereld verspreid in alle lagen van de samenleving. Zij zijn werkzaam vanaf het moment van geboorte en zij hoeven er alleen maar te ‘zijn’. Hun trillingsfrequentie is zeer hoog en alleen al hun aanwezigheid neutraliseert negatieve energie. Met name de energie van haat die op veel plaatsen zo diep verankerd is in de mensheid. Deze lichtkinderen kozen welbewust voor de plaats van incarnatie. In aardse ogen bewonderen wij diegenen die op zware plaatsen gaan leven, maar in de Geestelijke Wereld wordt dat anders gezien. Geestelijk gezien is het maar voor ‘even’, een zuchtje in de tijd waarin veel tot stand gebracht kan worden. Met elkaar vormen deze kinderen verspreid over de wereld een netwerk van Liefde en Licht. Zij komen in golven naar de wereld en gaan met elkaar een verbinding aan met het collectieve energieveld van de mensheid. Zij vormen gradaties in frequenties die bij elke volgende incarnatie oploopt. Een aantal van hen gaat slechts voor korte tijd naar de aarde om vervolgens weer terug te keren naar de sferen. Om zich daar weer voor te bereiden op een nieuwe incarnatie, zodat hun Liefde en Licht zo snel mogelijk verder verspreid kan worden. Zoals al eerder gezegd: is het hun doel om de mensheid over de drempel van de oude naar de nieuwe energie (Aquariustijdperk) te brengen.

Veel benamingen aangeduid.

Lichtkinderen, ook wel ‘nieuwetijdskinderen’ genoemd, zijn door hun energie doorgaans hooggevoelig en laten vaak op veel manieren zien dat zij anders zijn. Al naar gelang hun niveau van lichtfrequentie worden zij als kinderen van de nieuwe tijd ook wel als ‘sterrenkinderen, aquariuskinderen, indigokinderen of als kristalkinderen’ aangeduid. Maar welke naam men er ook aan geeft, het zijn allemaal Lichtkinderen in verschillende gradaties van frequentie. Al deze Lichtkinderen zijn anders dan de generatie kinderen voor hen en anders dan de meeste volwassenen om hen heen. Men ziet dat vaak al aan hun heldere oogopslag. Soms is dat zo open en transparant dat het lijkt alsof men zomaar, die ogen binnenwandelen kan. En vaak zijn deze kinderen allemaal op de een of andere manier paranormaal begaafd. In die zin dat ze op een heel eigen en heel persoonlijke, maar ook op een bijna vanzelfsprekende manier een bepaald contact met de Geestelijke Wereld kunnen hebben. Wat overigens niet altijd op een directe, maar ook op een indirecte manier tot uitdrukking kan komen. Maar wat deze kinderen ook vaak gemeen met elkaar hebben is de wijze waarop zij zich gedragen. Ze zijn immers gekomen om onze samenleving op een grondige manier te hervormen of te transformeren. Ze willen vaak ‘respect in plaats van cynisme bewerken, liefde in plaats van haat, vergeving in plaats van vergelding en verwondering in plaats van veroordeling.' En juist daardoor kunnen ze eindelijk ruimte scheppen voor geheel nieuwe samenlevingsvormen, die gebaseerd zijn op ‘respect, gelijkwaardigheid en mededogen’. Hun fijngevoeligheid is daarom ook onmisbaar in onze maatschappij die zich steeds meer lijkt te verharden.

Communicatie.

Lichtkinderen communiceren vaak anders dan de generaties voor hen dat deden en anders dan de meeste van ons gewend zijn. De oudere generaties communiceren vooral met woorden, praten en luisteren naar de ander en overdenken de woorden die de ander spreekt. Maar Lichtkinderen doen dat anders, zij doen dat meer vanuit hun hart en hun gevoel. Zodra zij zich op de ander richten vergroten en verruimen zij hun aura, ofwel hun energieveld en nemen zij als het ware de ander daarin op. Maar wanneer zij dat doen, gebeurt er iets bijzonders: door de opname van de ander in hun energieveld krijgen ze meer een directe verbinding met het innerlijk van de ander. Men zou bij wijze van spreken kunnen zeggen, dat zij het hart van de ander in- en uit kunnen lopen. Daardoor weten ze vaak op een bijna telepathische manier van wat de ander ‘denkt, voelt en ervaart’. Dat betekent overigens niet dat een Lichtkind meteen weet of de ander de waarheid spreekt. Daarvoor is het ook belangrijk om naar de ‘gezichtsuitdrukking, de gebaren en de houding’ van de ander te kijken. Maar in combinatie met dat alles weet en voelt een Lichtkind dat allemaal wat directer. Overigens beseffen ze vaak zelf niet dat dit de specifieke manier is, waarop zij met anderen communiceren.

Energetisch gericht.

 Licht- of hooggevoelige kinderen beleven de wereld vaak vanuit de bron waarmee zij nog nauw in contact staan. Zij leven vanuit een gevoelsmatige wereld en een energetisch gericht zijn. Zij kunnen intens genieten van een harmonische sfeer en zijn vaak zorgzaam voor anderen. Ze geven eerder de voorkeur aan wat verbindt, dan wat scheidt en voelen zich vaak één met zijn of haar omgeving en met anderen. Het is een nadeel dat daarbij vaak moeilijk na te gaan is welke gevoelens van henzelf of van de ander zijn. Zo kunnen pijnen gemakkelijk overgenomen worden, of kan het vervloeien met anderen of hun omgeving waardoor het soms tot energieverlies kan leiden. Als ze in een omgeving komen die niet goed voor hen is, kan het zijn dat ze soms wit wegtrekken of zelfs onwel of nog erger 'ziek' kunnen worden. Ook voor hun omgeving is dat vaak duidelijk waarneembaar. Licht- of hooggevoelige kinderen zijn doorgaans zeer gevoelig voor de ‘echtheid’ van mensen om hen heen en laten soms in hun reacties merken als deze niet vanuit hun eigenheid plaats blijken te vinden. Zij houden de ander dan een spiegel voor en het resultaat kan confronterend zijn. Ook maakt de overgevoeligheid van deze kinderen dat zij gemakkelijk gekwetst kunnen worden. Gekwetst worden door ouders die hen niet begrijpen, leerkrachten die zich ergeren aan het dromerige of juist confronterende gedrag. Of door klasgenoten die laten merken dat zij duidelijk anders zijn met soms wel pestgedrag als gevolg. Als dergelijke gevoelige kinderen hun kwaliteiten niet op een goede manier kunnen uiten, delen of onderkennen, dan kan dat tot zowel overreageren als onderreageren leiden. Overreageren: ‘in de vorm van impulsieve reacties, doordat zij hun energie niet op een andere manier kwijt kunnen, of vanuit hun sterk rechtvaardigheidsgevoel reageren op dat wat in hun ogen oneerlijk verloopt. Zij vertonen daardoor soms druk en rebels gedrag, waarmee zij over de grenzen van anderen heen kunnen gaan’. Onderreageren: ‘zien we bij het kind dat in zijn schulp kruipt. Het kiest voor het leven in een kleine vertrouwde wereld, waar zij door niemand meer geraakt kunnen worden. Dit kan tijdelijk zijn, maar er zijn ook kinderen die nauwelijks meer met de buitenwereld wensen te communiceren. Dit kan leiden tot verlies aan eigenheid, afzondering en eenzaamheid’. Dit alles roept de vraag op: hoe deze uiterst gevoelige kinderen beter hun balans kunnen leren houden? Als zij zo gemakkelijk met hun omgeving kunnen vervloeien, hoe kunnen zij dan onderscheiden wat van hen is, laat staan zich dat kenbaar kunnen maken? Zowel het kind zelf maar ook de ouders, leerkrachten en de omgeving van het kind spelen daarbij dan ook een belangrijke rol.

Omgeving.

Zoals al opgemerkt beleven licht- of hooggevoelige kinderen de wereld vaak als een ‘eenheid’, zij zijn op zoek naar harmonie en evenwicht en kunnen vaak een goede sfeer in een omgeving brengen. Daarmee kunnen het zeer geliefde kinderen zijn. Zij laten mensen die daarvoor open staan, zien waar het nu eigenlijk in het leven om gaat. Als er in hun omgeving, de familie, vriendjes of op school, geen begrip of ruimte voor hun ‘eigenheid en kwaliteiten’ is, voelen ze zich vaak onbegrepen en niet erkend. Vaak hebben dit soort kinderen moeite met tijd en het leveren van prestaties binnen een bepaalde tijd. Door de wijze waarop zij wat anders in het leven staan, komen zij niet zelden wat dromerig over en begrijpen dan niet direct waar het om gaat of wat er van hun verlangd wordt. Ook kunnen zij zich vaak moeilijk inzetten voor zaken die hen niet interesseert en waar zij het nut niet van inzien. Veel van deze kinderen ondervinden dat dan ook vaak bij het volgen van onderwijs, ongeacht of zij nu wel of niet de juiste intelligentie daarvoor hebben. Ook slimme kinderen kunnen deze moeilijkheden op hun weg tegenkomen. Wat voor ouders of leerkrachten niet altijd even gemakkelijk is. De maatschappij is nog onvoldoende ingesteld op dit soort hooggevoelige kinderen, het huidige onderwijs speelt voor hen nog te weinig in op behoeftes als ‘erkenning, autonomie, erbij horen en zelfrealisatie’. Weliswaar is er de laatste jaren in toenemende mate aandacht voor het onderwerp ‘nieuwetijdskinderen’. Maar toch leert de ervaring dat nog niet iedereen hiermee bekend is. In hun verlangen naar ‘eenheid en harmonie’ staan veel licht- of hooggevoelige kinderen open voor allerlei ervaringen die op hen afkomen. Daardoor weten ze niet altijd direct de juiste weg te bewandelen en kunnen zij zich wat ‘verloren’ voelen. Licht- of hooggevoelige kinderen zijn met hun hoofd vaak in de hemel, maar staan door alle indrukken en gevoelens die op hun af kunnen komen vaak zeer wankel op de grond. Als zij leren te ‘aarden’ en met hun beide benen op de grond leren staan, beschikken zij direct over meer mogelijkheden hun kwaliteiten die deze maatschappij goed kan gebruiken, uit te dragen. Maar kort gezegd, nemen deze kinderen van de ‘nieuwe tijd’ geen gemakkelijke taak op zich. Het zijn kinderen die niet op de materie gericht zijn, maar juist op de meer ‘spirituele’ dimensies van het leven. Zij dragen de nieuwe spirituele energieën in hun hart mee naar de aarde, maar worden geboren in een samenleving die steeds materialistischer en egoïstischer wordt. En mag dus een nieuwetijdskind bij dat nieuwe leven op aarde vaak op heel wat tegenslagen rekenen.

 

Inspiratie: ‘Een cirkel doorbroken, Thea Terlouw. Prana, Kinderen in de nieuwe tijd.