Wat
voorafging.
Het
Aquariustijdperk deed formeel zijn intrede op 21 december 2012, maar de energie
van Aquarius is al vanaf de achttiende eeuw bezig zich in de mensheid te
openbaren. Inmiddels zijn we precies halverwege de ‘overgangstijd’ en zal de
energie van het nieuwe tijdperk over
twee tot
driehonderd jaar
volledig ingetreden moeten zijn. Niemand zal tegenwoordig nog ontkennen dat de
wereld aan het veranderen is. Los van de economische crisis waarin wij
wereldwijd in verkeren, is alles aan verandering onderhevig en lijkt zelfs de
tijd te veranderen en sneller te gaan dan voorheen. Dit alles is echter wel een
feit en geschiedt onder invloed van ‘solaire’ krachten vanuit de Kosmos en door
kleine wijzigingen in de constellaties van planeten en sterren, met een kleine
verschuiving in de aardas als gevolg hiervan, waardoor er uiteindelijk vanuit
de Kosmos enorme krachtvelden naar de mensheid
werkzaam zijn. Vaak komt daardoor alles in een stroomversnelling.
Eenmaal begonnen, lijken bepaalde ontwikkelingen steeds sneller te gaan. Men
wil steeds meer kennis vergaren en gebeurt er steeds meer rond al datgene wat
in een stroomversnelling is geraakt, gebeurtenissen waarop men geen greep meer
lijkt te hebben. Steeds vaker blijkt dat bepaalde verwachtingspatronen, ideeën
en beelden die men had, plotseling anders verlopen. Alles gaat anders, alles is
anders dan toen de mensheid nog volop in het patroon van het voorbije
‘Vissentijdperk’ leefde, waarin alles via geijkte conservatieve patronen
verliep en waarin iedere stap was ‘gepland en werd opgevolgd’. Het
Aquariustijdperk is echter anders en verloopt niet volgens vaste lijnen, maar
is een tijdperk van versnelling, van verandering en van invloeden die men
tevoren niet geheel kan overzien. Ook een tijdperk van grote veranderingen ten
opzichte van het kunnen van de mens en de ongekende mogelijkheden, die de mens
ter beschikking zullen komen te staan. De krachten van Aquarius zijn krachten
van ‘waarheid, licht en onbaatzuchtige liefde’. Tevens krachten van mondiale
vrijheid, wederzijds respect en van begrip voor elkaar, maar ook van
individualiteit en van zelfstandige ontplooiing. Doch dient men te begrijpen
dat elke vooruitgang in kleine stapjes voorwaarts gaat en dat ook de toekomst
zich via de weg der ‘geleidelijkheid’ ontwikkelt.
Economische
onrechtvaardigheid.
Omdat alles
zich via de weg der ‘geleidelijkheid’ ontwikkelt, hebben we helaas nu nog met
de realiteit van alle dag te maken. En de realiteit is tot op heden niet bepaalt
rooskleurig te noemen. Momenteel leven wereldwijd meer dan één miljard mensen
in absolute armoede. Ongeveer een zelfde aantal grenst hier tegenaan. De kloof
tussen rijk en arm wordt met de dag alsmaar groter. Wereldwijd verkeren we in
een economische crisis die zijn gelijke niet kent en hebben we met misdaad,
drugs, oorlog en geweld te maken. Wat doet de mensheid verkeert? Het antwoordt
is echter niet eenduidig en ligt in belangrijke mate in het feit, dat de
mensheid aan het einde van een beschaving is gekomen. We zijn getuige van de
ineenstorting van de beschaving van de afgelopen twee millennia en van het
begin van het scheppingsproces van een nieuwe beschaving. Op dit moment zien we
een massale tweedeling in de wereld, de ontwikkelde en de onderontwikkelde
wereld. Driekwart van het voedsel in de wereld en meer dan tachtig procent van
de hulpbronnen wordt door de ontwikkelde wereld toegeëigend en verspild. De
derde wereld, zoals ze genoemd wordt, moet het met de rest doen. Met als
resultaat dat vele tientallen miljoen mensen op dit moment sterven van de
honger in een wereld met een enorm voedseloverschot. Wat nodig is, is een
herwaardering van wie en wat we zijn in onze relatie tot elkaar. We moeten meer
het mondiale besef gaan krijgen dat alle mensen ter wereld, ongeacht herkomst,
ras en geloof, allemaal tot één en dezelfde groep behoren en we allemaal
elkaars gelijken zijn. Niemand, waar ook ter wereld staat onder of boven de
ander. Wij allen zijn elkaars gelijken en daarom dienen voedsel, grondstoffen,
energie, wetenschappelijke kennis en onderwijsfaciliteiten aan iedereen toe te
kunnen behoren. Deze bronnen zijn ons gegeven, opdat alle mensen op de juiste
wijze kunnen evolueren, volgens het plan dat ten grondslag ligt aan het proces
van de menselijke evolutie. Daarom dient de mensheid deze bronnen beter met elkaar
te verdelen. Als we meer ‘samen gaan delen’ creëren we meer rechtvaardigheid in
de wereld, wat uiteindelijk tot meer vrede in de wereld leidt. Als men een
economisch systeem creëert dat minder op ‘wedijver, hebzucht en egoïsme’
gebaseerd is (waar het in essentie bij marktwerking om draait), dan kan men de
hele situatie weer meer met elkaar in evenwicht brengen. De marktwerking gaat
ervan uit dat iedereen dezelfde uitgangspositie heeft. Maar niet iedereen
begint echter op hetzelfde punt. Geen twee landen beginnen op hetzelfde punt.
Geen twee mensen waar ook ter wereld beginnen op hetzelfde punt. Er zijn overal
buitengewoon grote verschillen in levenstandaard, afkomst, cultuur, gewoonten
en gebruiken. De economie is mondiaal tot stilstand gekomen omdat de huidige
beschaving op de verkeerde uitgangspunten is gebaseerd en regeringen
blindelings op marktwerking blijven vertrouwen. Hoelang denkt men met deze
onrechtvaardigheid nog door te kunnen gaan?
Ineenstorting.
Klaarblijkelijk
is er een ineenstorting van het economische systeem nodig voordat er
daadwerkelijk veranderingen doorgevoerd kunnen worden. Teloorgang van het
huidige economische systeem is kennelijk nodig, om de mens tot een besef van
werkelijkheid terug te kunnen brengen, om de mensheid te laten inzien dat men
niet eeuwig op deze manier door kan blijven gaan. Te laten inzien dat we niet
altijd kunnen blijven leven in een wereld, waarin één derde van de wereldbevolking
driekwart van het mondiale voedsel en het merendeel van de andere hulpbronnen
blijft gebruiken. De wereldwijde crisis waarin wij nu leven zal uiteindelijk
een einde moeten maken aan de huidige onevenwichtige en onrechtvaardige
economische systemen en structuren. Speculatie is als een ziekte. Tot op heden
bestaat ruimschoots het merendeel van alle beurstransacties nog uit speculaties
met valuta’s, obligaties en opties. De beurzen zijn al lange tijd ‘casino’s’
geworden. Daarvoor is geen plaats in een gezonde economische structuur, die
gebaseerd is op rechtvaardigheid. Veel waarin men op beurzen handelt staat dikwijls
in geen verhouding tot het industriële draagvlak van de desbetreffende landen.
Dit geldt voor alle ontwikkelde landen in welk werelddeel dan ook. Als we
willen dat toekomstige generaties een enigszins fatsoenlijk leven kunnen
leiden, moeten we ook mede zuinig zijn met onze hulpbronnen. Dat betekent dat
we een duurzame economie moeten creëren, wat heel goed mogelijk is. Al
jarenlang zijn er overal ter wereld groepen, die pleiten voor een dergelijke
economie. Dat kan op verschillende manieren bewerkstelligd worden, te beginnen
door een vereenvoudiging van onze manier van leven. Er zijn door veel deskundigen overal ter
wereld al lang plannen uitgewerkt om het herverdelingsprobleem op te lossen dat
de kern vormt van onze economische problemen. Het is in belangrijke mate een
probleem van herverdeling van de hulpbronnen in de wereld. Deze herverdeling
zal voort moeten komen uit een bewustzijnsverandering. De mensheid is het punt
genaderd waarop zij een grote bewustzijnsverandering moet ondergaan. En de mens
zichzelf op een totaal nieuwe wijze moet laten zien in relatie tot elkaar, tot
de natuur en de kosmos in het algemeen. In essentie is elk onderdeeltje in de
kosmos met elkaar verbonden en zijn er geen losse eindjes. Wat we onszelf
aandoen, doen we de natuur aan. Wat we de natuur aandoen, doen we onszelf aan.
Volgens de wet van ‘karma’ veroorzaakt elke handeling een oorzaak en een gevolg.
De gevolgen van deze oorzaken bepalen ons leven. De mensheid kan niet door
blijven gaan met het scheppen van verkeerde omstandigheden en verwachten dat er
geen gevolgen zullen zijn. Als men in een land wantoestanden creëert, ontstaat
er onvermijdelijk criminaliteit in welke vorm dan ook. Men moet de oorzaak van
criminaliteit voortkomend uit ‘ongelijkheid en onevenwichtigheid’ bestrijden.
Hetgeen veelal voortkomt uit economische en maatschappelijke ongelijkheid en
onevenwichtigheid. Het evolutieproces van de mensheid beweegt zich in de
richting van ‘eenheid, fusie en synthese’. Marktwerking die gebaseerd is op
verdeeldheid, afgescheidenheid en wedijver, werkt tegen het evolutieproces in.
Verlangen
naar verandering.
Het zal
niemand verbazen dat de min of meer chaotische economie van tegenwoordig en de
daaruit voortvloeiende sociale omstandigheden niet veel langer stand zullen
houden. Evenmin is er op korte termijn een plotselinge ommekeer en het herstel
van de mythische ‘status quo’ te verwachten. De
volkeren ter wereld hebben bij miljoenen een glimp van ‘vrijheid’
opgevangen en het zal daaruit voortkomend niet lang meer duren voor ze haar
‘zegen’ op gaan eisen. Over de hele wereld, met name onder de jeugd, wordt
uitdrukking gegeven aan het sterke verlangen naar verandering. De jongeren
willen een nieuw soort wereld, een nieuwe structuur waar zij en hun aspiraties
deel van uit kunnen maken. Deze aspiraties betreffen rechtvaardigheid en het ‘samen
kunnen delen’, zinvol werk en de mogelijkheid om hun kinderen toereikend en in
vrede groot te kunnen brengen. Al te lang verkommeren velen in armoede en
obscuriteit, verstoken van zeggenschap over hun eigen leven en hun levensinspanning.
Van nu af aan zullen de regeringen van de wereld deze aspiraties van de tot nog
toe zwijgende meerderheid serieus moeten nemen en hun plannen daarop aan moeten
passen. De ‘groot grond bezittende en vaak in overdreven luxe verkerende rijken’
zullen het moeilijk krijgen, om de onvoorstelbare kloof tussen hun leefwijze en
die van de doorsnee levende burger te handhaven, naarmate de roep om gelijkheid
verandering afdwingt. Men zal beseffen dat de huidige verschillen in financiële
macht de kern vormt van de onevenwichtige situatie van het financiële stelsel
in de wereld. De oude en gevestigde orde stort in en geen regering kan dit
proces tot stilstand brengen. De nieuwe energieën van het Watermantijdperk
worden steeds sterker en breken de oude en niet zelden corrupte en decadente
orde, waar ook ter wereld in stukken. De jeugd en zij die jong van hart zijn,
zijn de eersten die de verschijning van deze nieuwe aspiratie naar ‘verandering
en rechtvaardigheid’ waarnemen. Het verlangen naar de juiste verhoudingen welt
sterk op in de harten van de jeugd, in die landen waar de nood het hoogste is. De
roep om ‘rechtvaardigheid, het samen kunnen delen en onbaatzuchtige liefde tot
elkander’ wordt geleidelijk aan steeds sterker. Deze denkbeelden vinden veel
aanhang naarmate de spanning van de huidige omstandigheden in de wereldwijde
crisis zich overal doet voelen. Overal ter wereld probeert men de alternatieven
voor datgene waarmee de mensheid tegenwoordig geconfronteerd wordt: ‘doorgaan
op de huidige zinloze en hebzuchtige weg naar zelfdestructie, of de wereld zien
als Eén, ongeacht herkomst, kleur, ras of geloof’. Het door willen gaan op de
weg naar volmaaktheid en als ‘broeders en zusters’ willen inzien, dat alleen ‘samendelen
en rechtvaardigheid’ vrede en welvaart voor iedereen zal kunnen betekenen. Welvaart
en vrede waarnaar iedereen op de wereld verlangt en uitkijkt naar de
rechtvaardige wereld dat overeenkomt met het ‘plan dat aan de evolutie van de
mensheid ten grondslag ligt’. En zo onze weg naar ‘Waarheid en Schoonheid’ weer
terug zullen vinden die wij zeer lang geleden ooit eens kenden en koesterden.
Inspiratie: Par Lanto. Het internet.
Inspiratie: Par Lanto. Het internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten