De wereld verandert. Deel 8

Wat voorafging.

Het Aquariustijdperk deed formeel zijn intrede op 21 december 2012, maar de energie van Aquarius is al vanaf de achttiende eeuw bezig zich in de mensheid te openbaren. Inmiddels zijn we precies halverwege de ‘overgangstijd’ en zal de energie van het nieuwe tijdperk over  twee tot driehonderd jaar volledig ingetreden moeten zijn. Niemand zal tegenwoordig nog ontkennen dat de wereld aan het veranderen is. Los van de economische crisis waarin wij wereldwijd in verkeren, is alles aan verandering onderhevig en lijkt zelfs de tijd te veranderen en sneller te gaan dan voorheen. Dit alles is echter wel een feit en geschiedt onder invloed van ‘solaire’ krachten vanuit de Kosmos en door kleine wijzigingen in de constellaties van planeten en sterren, met een kleine verschuiving in de aardas als gevolg hiervan, waardoor er uiteindelijk vanuit de Kosmos enorme krachtvelden naar de mensheid  werkzaam zijn. Vaak komt daardoor alles in een stroomversnelling. Eenmaal begonnen, lijken bepaalde ontwikkelingen steeds sneller te gaan. Men wil steeds meer kennis vergaren en gebeurt er steeds meer rond al datgene wat in een stroomversnelling is geraakt, gebeurtenissen waarop men geen greep meer lijkt te hebben. Steeds vaker blijkt dat bepaalde verwachtingspatronen, ideeën en beelden die men had, plotseling anders verlopen. Alles gaat anders, alles is anders dan toen de mensheid nog volop in het patroon van het voorbije ‘Vissentijdperk’ leefde, waarin alles via geijkte conservatieve patronen verliep en waarin iedere stap was ‘gepland en werd opgevolgd’. Het Aquariustijdperk is echter anders en verloopt niet volgens vaste lijnen, maar is een tijdperk van versnelling, van verandering en van invloeden die men tevoren niet geheel kan overzien. Ook een tijdperk van grote veranderingen ten opzichte van het kunnen van de mens en de ongekende mogelijkheden, die de mens ter beschikking zullen komen te staan. De krachten van Aquarius zijn krachten van ‘waarheid, licht en onbaatzuchtige liefde’. Tevens krachten van mondiale vrijheid, wederzijds respect en van begrip voor elkaar, maar ook van individualiteit en van zelfstandige ontplooiing. Doch dient men te begrijpen dat elke vooruitgang in kleine stapjes voorwaarts gaat en dat ook de toekomst zich via de weg der ‘geleidelijkheid’ ontwikkelt.

Te existeren zonder te schaden.

In veel voorgaande verhalen is al eens verwezen naar de destijds uiterst hoge beschaving van het verloren gegane continent Atlantis. Een beschaving die in verschillende fases aanzienlijk langer heeft geduurd dan al die duizenden jaren die uiteindelijk aan onze huidige beschaving is vooraf gegaan. Volgens ‘esoterische’ opvattingen is ongeveer vijf en twintigduizend jaar geleden het laatste deel van het continent Atlantis ten ondergegaan. Hetgeen zowel in kosmische als in geologische tijd nog slechts kortgeleden is geweest. Waardoor wij in de huidige tijd de naweeën daarvan nog steeds ervaren door ‘aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, aardverschuivingen en door orkanen in Zuid- en Noord Amerika’. Het Amerikaanse continent dat zich later heeft gevormd op de wijze zoals men het tegenwoordig  kent, is ‘esoterisch’ beschouwd nog een jong land dat in alles nog in harmonie wil komen met het geheel. De zondvloed, zoals die in de heilige geschriften wordt beschreven, verhaalt in feite over de ondergang van Atlantis. Veel dier- en mensensoorten die toen leefden zijn door de ondergang van Atlantis uitgestorven. De huidige wetenschap heeft hiervan wel al kennis, maar dateert de ouderdom van een en ander nog niet op de goede manier, omdat daarvoor de huidige kennis toch nog enigszins te kort schiet. In het komende Aquariustijdperk zal geleidelijk aan een deel van het immense continent uit de Atlantische Oceaan gaan ‘herrijzen’, waarbij het zeker niet uitgesloten wordt dat de geografische structuur met wegen, steden en dorpen daardoor ook zichtbaar komt. Ofschoon dat waarschijnlijk in fragmenten zal gebeuren omdat nog veel door de zeebodem bedekt zal zijn.  Van de huidige continenten zullen door de ‘herrijzenis’ gedeelten in mindere mate gaan verdwijnen, maar het totale landoppervlak zal daardoor wel enigszins iets toe gaan nemen. Doch om terug te gaan naar de toenmalige beschaving van Atlantis: ‘de kennis en ontwikkeling hiervan is destijds ontstaan in een tijd waarin de mens nog meer in harmonie was met zichzelf, met de natuur en met elkaar’. Een tijd waarin men nog in balans was, nog beter om kon gaan met de krachten en de energie van de Kosmos en waarbij men instaat was de ‘zwaartekracht’ op te heffen en materie te materialiseren en te dematerialiseren. Het was een tijd dat de mens nog het bewustzijn had dat alles uit energiefrequentie bestaat en deze frequentie gehoorzaamt aan de geest van de mens, indien dat op de juiste manier wordt toegepast. Men besefte dat aan alles ‘energie’ ten grondslag ligt en ook uit energie bestaat en dat in essentie alles met elkaar een Eenheid vormt. De mensheid had de kennis dat aan de oorsprong van alles een 'Kosmisch  Bewustzijn' ten grondslag ligt, zowel aan de Aarde zelf als aan alles in het Universum. Dat alles 'Een' is en alles frequentie heeft en men de 'Eenheid' van frequentie kon gebruiken om elkaar hiermee te dienen. Om zelf de Aarde te dienen, te existeren op de Aarde zonder de planeet te schaden en zelfs in staat was iets aan de planeet  toe te voegen, in plaats van te nemen.

De boodschap voor de mensheid.

De totale harmonie met 'alles wat er is' zonder te schaden. Deze boodschap geldt voor de mensheid van tegenwoordig, nu de Aarde bevolkt wordt door miljarden mensen, miljarden geesten, krachten en energieën waarvan men het bestaan niet kent, maar die toch aanwezig zijn in onze wereld. Om in zijn geheel een Aarde te vormen, waar de mensheid kan leven zonder de Aarde te schaden en zelfs iets toe kan voegen in plaats van altijd maar te willen nemen. In dat bewustzijn zal de mensheid in het komende tijdperk moeten groeien en zal de mensheid uiteindelijk ook komen, stap voor stap. Juist om de oude krachten uit deze lagen te kunnen begrijpen, wordt een en ander in de huidige tijd geopenbaard. Er zal een tijd komen dat de mensheid is staat is te materialiseren en te dematerialiseren, maar wel in een tijd dat de mensheid hiermee om kan gaan, zonder te schaden en zonder elkaar te schaden. Men zal zien dat in een relatief snel tempo de invloeden van het voorbijgaande tijdperk af zal nemen. En dat het Aquariustijdperk zich navenant meer zal laten gelden als een tijdperk van ‘verlichting, van inzicht en van bewustzijn’. De duizenden ‘lichtkinderen’ die momenteel wereldwijd incarneren, zullen het ‘licht en bewustzijn’ van Aquarius op de wereld laten toenemen. Zij verspreiden het ‘Licht’ en het bewustzijn enkel en alleen al door hun aanwezigheid. Zij kennen onbewust de kracht van 'Eenheid' en dat niets los van elkaar is, zonder dit te misbruiken, eenvoudig door dit met hun aanwezigheid te tonen en te laten blijken. Dit ‘bewustzijn’ zal zich snel en krachtig gaan verspreiden. In Atlantische tijden werden de energieën van ‘licht en bewustzijn’ al tot uitdrukking gebracht in een symboliek van ‘hexagrammen’ (gelijk aan de salomonszegel). In onze huidige tijd kwam dit symbool al in China voor en veel later in de I Tjing en in de vorm van de Davidsster. Het ‘hexagram’ is een uiting van deze frequentie en laat zien dat er een oerkracht is in een systeem, want de Kosmos is geen chaos, de natuur en de  Aarde zijn een systeem en zijn juist uit ‘systematiek’ voortgekomen. Alles is een logisch geheel en nooit echt gecompliceerd, ook al lijkt het gecompliceerd. De mens verbaast zich erover via microscopen de ‘microkosmos’ waar te nemen en te zien dat alles uit leven en uit frequenties bestaat en dat in wezen niets hiervan is uitgesloten.

Polarisatie.

De mens zal op termijn gaan inzien dat in essentie alles een systeem van ‘polarisatie’ is op Aarde, dat alles is gepolariseerd, dat alles informatie draagt en dat alles in een bepaalt ‘systeem’ is gegoten. Het leven op Aarde is in alle vormen in wezen een ‘geestelijk en spiritueel’ leven dat zich manifesteert en nader tot uitdrukking komt in de stof. De mens die de stof voorop stelt en twijfelt aan het geestelijke aspect hiervan, die dwaalt in wezen en is nog zoekende. Ook dat wordt steeds meer zichtbaar, dat het ‘geestelijke’ leven in alles is en ‘onuitwisbaar’ is. Alles wat is en zichtbaar is, is in wezen geestelijk leven, is energiefrequentie en een systeem op kosmische grondslag.   



Inspiratie: Par Lanto. Het internet.