woensdag 3 augustus 2011

Wat houdt 'liefde' in?

Algemeen
In het algemeen betekent 'Liefde' de diepe genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander. Soms ook voor een dier, een zakelijk aspect of voor een voorwerp. De betekenissen die er aan gegeven worden zijn veelal sterk cultureel en maatschappelijk geïnspireerd. Vanuit een Calvinistisch visie zoekt men het vaak in opofferingsgezindheid, de ander te willen behagen. Dit soort liefde vraagt offers en er aan te werken voor hen die daar naar streven. Maar velen vinden deze houding als iets wat humaan en vanzelfsprekend is. Daarnaast kent men de onvoorwaardelijke liefde. De liefde waarbij men zich zonder voorwaarden of beperkingen aan de ander verbonden voelt en dit in diepe genegenheid en toewijding aan de ander tot uitdrukking brengt. Maar de onvoorwaardelijke liefde kent ook het gevoel waarbij men de ander de onvoorwaardelijke ruimte en vrijheid geeft zichzelf te kunnen zijn. Daarentegen kan liefde ook zodanig op de ander gericht zijn, dat het een gevoel geeft niet meer zonder de ander te kunnen leven. Daarmee stelt men zich volledig afhankelijk van de ander op. Hetgeen geen probleem hoeft te zijn indien de ander deze gevoelens in genegenheid deelt. Maar 'Liefde' kan echter ook 'charitatief' zijn, gebaseerd op het graag willen helpen bij iets waarbij men emotioneel betrokken is. Wat zowel materieel als immaterieel tot uitdrukking kan worden gebracht.  Daarnaast dient men ook onderscheidt te maken tussen 'Liefde en Verliefdheid', waarbij het laatste zich laat beschrijven als een tijdelijke 'chemische' reactie in de hersenen. Hetgeen doorgaans na verloop van tijd slijt en uiteindelijk duurzame 'liefde' als basis gaat gelden. Maar  in het algemeen verwijst de term 'Liefde' naar relaties tussen mensen onderling, tussen mensen en objecten, enz., enz.  (bron: Wikipedia).

Concreet zegt het Christendom over 'Liefde'.
Zoals God van Mij houdt, houd IK van u. Blijf u bewust van mijn Liefde. Want God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij mij als enige Zoon heeft gegeven. Zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar een eeuwig leven heeft. Omdat God ons zo heeft lief gehad, moeten wij elkaar ook liefhebben. Niemand heeft God ooit gezien, maar als wij elkaar liefhebben, leeft God in ons. Dan is Zijn liefde volledig in ons aanwezig. Tevens heeft God ons Zijn Heilige Geest gegeven, daardoor weten wij dat wij één met Hem zijn en Hij één met ons is. Wij hebben daarom de liefde van God leren kennen en vertrouwen wij op die liefde, die God voor ons heeft. God is Liefde !!. Wie blijft liefhebben, blijft daarom ook één met God. In de liefde is verder ook geen plaats voor angst. Integendeel, de volmaakte liefde verdrijft de angst. Angst houdt altijd verband met een te verwachten 'straf', in welke vorm dan ook. Wie nog angst kent, kent de volmaakte liefde nog niet, zoals God dat ons geleerd heeft. Daarom heeft God duidelijk gezegd, dat wij niet alleen van Hem moeten houden, maar ook van onze 'naaste'. In essentie komt de liefde van God ook op het volgende neer: de liefde is geduldig, de liefde is vriendelijk, de liefde is niet jaloers. Zij doet niet 'gewichtig' en is niet trots. De liefde kwetst niet, is niet egoïstisch en voelt zich niet beledigt, zij neemt niemand iets kwalijk. De liefde is niet blij met onrecht, maar juist wel met de waarheid. De liefde beschermt altijd, heeft altijd vertrouwen, vertrouwt op God en houdt stand. Kortom, de liefde is in drie woorden samen te vatten: 'Geloof, hoop en liefde'. Maar de Liefde is hier in het voornaamste!  (Johannes 3-15, Corinthiërs 4-14)
Concreet zegt het Boeddhisme over 'Liefde'.
De liefde is in het boeddhisme meer een staat van 'zijn' waarin men geluk ervaart. Deze staat van 'zijn' bevat geen 'ik of mijn'. Je zou deze 'staat' als een ideale vorm van liefde kunnen beschouwen, die niets met het eigen belang te maken heeft. In feite is deze vorm van liefde volkomen 'altruïstisch'. De westerse opvatting van de liefde is doorgaans een 'verwachtende' vorm van liefde, waaraan niet zelden een gevoel van 'baatzucht' ten grondslag ligt. Tegenover deze 'verwachtende' vorm van liefde, staat in het boeddhisme meer de 'gevende' vorm van liefde. Een liefde die sterk te maken heeft met 'onbaatzuchtigheid, medegevoel, medevreugde en gelijkmoedigheid'. De betekenis van liefde ligt in het boeddhisme dicht bij 'mededogen of compassie'. Vanuit het boeddhistisch perspectief is hulp aan anderen bijzonder goed, vooral als 'lijden' daarin een rol speelt. In het boeddhisme betekent de dood geen einde aan het 'lijden', omdat men daarna weer wordt 'wedergeboren'. Het boeddhisme propageert het lijden te doen stoppen door eerst zelf de 'verlichting' te bereiken. Men besteedt daarom veel tijd en aandacht aan het helpen van anderen om juist deze staat van 'verlichting' te kunnen bereiken, zodat problemen opgelost kunnen worden. Door het streven zelf een boeddha (verlichte geest) te willen worden, kan men anderen het beste helpen. Iemand die dit als belangrijkste doel in het leven ziet wordt een 'bodhisattva' genoemd. Letterlijk vertaald een 'verlichtingswezen'. Verder verwijst het boeddhisme naar de leer van 'karma', die stelt dat elke actie vergaande gevolgen heeft, zelfs over vele levens heen. Daarom wijst het boeddhisme nadrukkelijk op onze persoonlijke verantwoordelijkheid, terwijl ze tegelijk oproept tot 'vrijgevigheid'. Juist in het besef van de vergankelijkheid der dingen roept het boeddhisme op tot 'verdraagzaamheid'. Men zou zich niet langer druk moeten maken om kleine zaken en moeten proberen conflicten te vermijden. (bron: internet)

Concreet zegt de Islam over de 'liefde'. 
Overeenkomstig de overige godsdiensten pretendeert ook de Islam een godsdienst te zijn van 'Liefde en barmhartigheid'. Veel verzen in de Koran en veel overleveringen van de Profeet benadrukken het belang van Liefde in het leven van de moslims. Niet voor niets is liefde naast de nederigheid een eis voor de aanbidding van de Profeet en is hij een voorwaarde voor de getuigenis dat er geen andere god is dan Allah. Daarom is de eerste vorm van liefde de liefde die de moslim heeft voor Allah en moet er liefde richting Hem worden getoond. De Profeet heeft ooit gezegd: 'het is een eer genoeg voor degenen die van elkaar houden omwille van Allah, zowel mannen als vrouwen, om te weten dat hun Almachtige Heer voor hen zal zorgen op de 'Dag des Oordeel". Hij zal zeggen: 'Vandaag zal Ik hen schaduw bieden in Mijn schaduw op de Dag dat er geen schaduw is behalve de Mijne'. Als grondslag voor de liefde in de Islam geldt derhalve het onvoorwaardelijke geloof in Allah, hetgeen in de drie volgende 'eigenschappen' wordt benadrukt: dat hij van Allah en Zijn Profeet het meeste houdt dan van wie of wat dan ook, dat als hij een persoon liefheeft hem puur omwille van Allah lief moet hebben en dat hij het verafschuwt om terug te vallen in ketterij, nadat Allah hem daarvan heeft gered. Hieruit kan men concluderen hoe belangrijk liefde is in de Islam. De Islam stelt : liefde is een natuurlijke behoefte voor iedereen. Iedereen heeft liefde nodig. Gebaseerd op het geloof in Allah pretendeert de Islam de onvoorwaardelijke liefde voor al wat leeft en de plicht van de gelovige moslim om ook het liefdevolle 'licht' te laten schijnen over onze medemens, ongeacht status, ras of andere religie. Ook al krijgt men niet altijd dezelfde gevoelens van onze medemens terug, is het toch de plicht deze liefde wel te tonen. Een andere vorm van liefde is die binnen de relaties. Het is in de Islam verboden om buitenechtelijke relaties met elkaar aan te gaan. Dit soort relaties zijn verwerpelijk in de ogen van Allah. Daarom heeft de Islam het huwelijk voorgeschreven. Het huwelijk is weliswaar een relatie, maar wel één die gestoeld is op liefde, respect en behulpzaamheid. Het gaat niet alleen om lusten en begeerten. Daarom heeft Allah het huwelijk hoog in achting staan en ontucht en zedeloosheid verboden. (bron: internet)

Liefde vanuit 'esoterische' invalshoek.
Liefde kan men onderverdelen in verschillende lagen. Men kan liefde hebben voor elkaar, men kan een voorliefde hebben voor een bepaald iets van materie of voedsel en er kan ook zoiets zijn als onbaatzuchtige liefde, zoals ouders dat voor hun kinderen hebben. Liefde in het algemeen is ook: zich verbonden voelen, vanuit het gevoel. Indien een bepaalde inleving, het zich verplaatsen in de ander, het meevoelen of invoelen ontbreekt, zal dat zeker een spiegelende reflectie hebben en daardoor terugkomen bij de persoon als een gebrek, waardoor het koud wordt, niet warm. Uiteindelijk zal een gebrek aan liefde zorgen voor storingen en zelfs ziekte. Liefde is een fundament, een behoefte aan aandacht en verbondenheid. In de dierenwereld kunt u zien dat wanneer een pasgeboren dier te vroeg van het ouderdier wordt verwijderd, het allerlei gedragsstoornissen krijgt, het agressief is en zich moeilijk kan verbinden en socialiseren naar andere dieren. Zo is het ook bij de mens. Als de mens te lang verstoken blijft van het delen van gevoelens van liefde, het gevoel heeft niet geliefd te zijn of geliefd te worden krijgt de betreffende persoon stoornissen hetgeen van kwaad tot erger wordt. Liefde wordt per persoon zeer verschillend ervaren. Niet iedereen zal liefde op dezelfde wijze definiëren of ervaren, maar een gevoel te delen met elkaar, met de familie, met kinderen of met ouders. Het gevoel samen te zijn in een gemeenschap waarin men gekend en gerespecteerd wordt is uitermate belangrijk voor het welbevinden, zodat men zich fysiek of geestelijk wel bevindt. Het is een basis, het is een gevoelszaak en slechts weinig mensen die alleen zijn voelen zich gelukkig. Meestal, indien men alleen is en zegt gelukkig te zijn, bedoelt men dat men van niets afhankelijk wil zijn. Vanuit 'individualisme' denkt men door nergens verantwoordelijk voor te zijn, gelukkig te kunnen zijn.  Maar men mist een bepaald gevoelsaspect en dat is het delen in liefde en in gevoel.

Het is iets fundamenteels van de mens in incarnatie om te delen, om te ervaren en met elkaar te ervaren. De energie van Aquarius in het tijdperk dat men nu geleidelijk aan betreedt zal de liefde veranderen. De liefde in het voorbijgaande Vissentijdperk wordt vaak gezien als een liefde die betuttelend is, dat men voor iemand moet zorgen, soms puur fysiek. Dat houdt men voor liefde, maar een hogere vorm van liefde is 'eerlijkheid, transparantie, zuiverheid, gelijkelijk delen, gelijkwaardigheid en hetzelfde respect opbrengen voor anderen als dat men voor zichzelf wenst'. Deze vorm van liefde beantwoordt aan 'Aquarius'. De vorm van het zorgen van en voor mensen, is meer van het voorbije 'Vissentijdperk'. De kerk begon tweeduizend jaar geleden met het zorgen voor mensen in kloosters, bepaalde tehuizen en het herbergen van vluchtelingen. Het zorgen is ook zeer zeker een bepaalde vorm van liefde, maar het zorgen kan de mens ook uithollen. Het zich verantwoordelijk voelen voor anderen, kan maken dat men voorbij gaat aan de eigen verantwoordelijkheid. Men legt dan alles buiten zichzelf neer en is men enkel een goed mens indien men anderen helpt. In deze vorm van liefde behandelt men zichzelf liefdeloos en geeft alles weg, zonder dat men zelf ervaart. Vanzelfsprekend is het goed anderen te helpen, indien men zelf krachtig genoeg is dat ook te kunnen. Maar wanneer men zichzelf alleen maar 'uitholt', is dit zeker niet alleen niet goed voor zichzelf, maar uiteindelijk ook niet voor anderen. Iemand kan zo afhankelijk worden van hulp dat zo'n persoon niet meer verder kan als de hulpverlening wordt beëindigd, er kunnen dan allerlei 'wrijvingen, verwachtingspatronen en teleurstellingen ontstaan. Liefde op al zijn niveaus zal in het komende Aquariustijdperk meer gebaseerd zijn op 'kennis, harmonie en stabiliteit'. Vanuit dit gegeven wordt hulp veel waardevoller als men zichzelf kan helpen. Dat er niet alleen maar hulp wordt geboden, maar dat men in staat wordt gesteld zichzelf te helpen. Ieder mens wordt dan meer verantwoordelijk voor zichzelf en helpt men elkaar door 'kennis, inzicht en begrip'. De 'afhankelijken' worden dan de 'verantwoordelijken' voor zichzelf en voor hun eigen leven.   

In verband met het voorgaande ligt de 'sleutel' tot het creëren van liefde ook meer in het leren liefhebben van onszelf. Liefde kent veel aspecten, waarvan één van de allerbelangrijkste aspecten het vermogen is, om van jezelf te kunnen houden. Voordat mensen liefde kunnen begrijpen en kunnen ervaren, moeten ze de directe 'tegenpool' van liefde zelf hebben ondervonden. De tegenpool van liefde is het vacuüm dat achterblijft wanneer er geen liefde is. Dit 'vacuüm' wordt ervaren als de emotie van angst met vaak als gevolg een bepaalde vorm van agressie, zowel naar zichzelf toe als naar anderen.  Zoals liefde de basis is van alle energie, zo vormen ‘angst en agressie’ de basis van al wat in gebreken blijft en liggen beiden ten grondslag aan elke vorm van negatieve emotie. Maar zoals het duister verdwijnt als het licht erop schijnt, zo kunnen ook ‘angst en agressie’ overwonnen worden door de aanwezigheid van liefde. Duister is een gebrek aan licht. Angst en de gevolgen daarvan is slechts een gebrek aan liefde. Als men alleen maar zou leren om de zoektocht naar liefde meer naar 'binnen te richten in plaats van naar buiten', dan zouden conflicten sneller  tot het verleden kunnen gaan behoren. Spiritueel gezien is God licht en licht is liefde. En liefde ligt ten grondslag aan datgene wat men in de esoterie de 'Universele Energie' noemt. Alle positieve energie komt voort uit een basis van liefde en we ervaren deze energie als de 'emotie' van liefde. Daarom is God ook vooral in ons en niet alleen buiten ons en moeten wij ook eerst leren van onszelf te houden, voordat we liefde naar buiten kunnen manifesteren. Indien je namelijk niet echt van jezelf houdt, kun je weinig weggeven aan anderen en zal de energie niet voldoende circuleren.  Sommigen zien dit wellicht als egocentrisch, maar dat is het niet.  Als je jezelf toestaat om volledig in harmonie met jezelf te zijn en jezelf te kunnen ‘helen’, ben je in staat om daadwerkelijke liefde te geven aan de mensen om je heen. Als we daarom geleerd hebben van onszelf te houden en onszelf volledig te respecteren, kunnen we ook voldoende manieren vinden om liefde en respect naar buiten uit te 'stralen'. Door vervolgens liefde te geven kunnen we de energie opbouwen om door anderen geliefd te worden en zo weer liefde terug te ontvangen. De uitdrukkingsvormen van liefde die we in de nieuwe energie van Aquarius zullen vinden, zullen dan ook een directe weerspiegeling zijn van deze eenvoudige waarheid.

Tot slot: 'Liefde is de uitstraling van het allesdoordringende Licht, spiritueel gezien het Christuslicht in het hart van het heelal'. Liefde was de aanzettende beweegreden voor de 'openbaring van al wat is' en het is Liefde die alles in geordend verband houdt. Liefde richt allen op het pad van terugkeer naar de Goddelijke Bron en Liefde vervolmaakt uiteindelijk alles wat er bestaat.



Inspiratie: Alles over liefde, Lisa Appignanesi; Par Lanto; Het internet.