zaterdag 16 februari 2013

Lijden, ziek zijn en sterven deel 2

Wat vooraf ging.

Lijden, we  hebben er allemaal vroeg of laat mee te maken. Soms al heel vroeg, wanneer we in onze jeugd bijvoorbeeld niet de liefde en aandacht hebben gehad, die ieder kind zo dringend nodig heeft om later een gelukkig en evenwichtig leven te kunnen leiden. Soms komt lijden pas heel laat, als na een goed en gelukkig leven de oude dag met allerlei gebreken komt en ons mooie leven ineens verandert in een scenario van een eindeloos ziekbed. Of nog erger, voor sommigen een ziekbed met ondragelijk en uitzichtloos lijden. En al die jaren tussen jeugd en ouderdom kunnen ons allerlei vormen van lijden overkomen: ‘ongelukken, depressies, ruzie, tegenslagen op het werk, overlijden van dierbaren, ernstige ziektes, etc., etc. Maar gelukkig is er naast leed ook veel lichamelijk en geestelijk welzijn. Geen enkel leven is alleen maar ‘kommer en kwel’ en ook geen enkel leven verloopt altijd maar ‘rimpelloos’. Maar soms lijkt het allemaal zo oneerlijk verdeeld. Doch soms praten we onszelf ook wel lijden aan. Een oud spreekwoord zegt: ‘de mens lijdt vaak het meest door het lijden dat hij vreest en dat uiteindelijk niet op komt dagen. Zo heeft hij meer te dragen dan God te dragen geeft’. Maar wat betekent lijden eigenlijk nog meer?

Ongemerkt komt alles vanuit de geest.

Hoe moeilijk het ook te begrijpen is, hoe moeilijk het ook te bevatten is, maar uiteindelijk komen alle ziektes, al het lijden vanuit de geest. Alles loopt via de wet van ‘Karma’ en heeft te maken met de keuzes die de persoon in dit leven, of in een vorig leven gemaakt heeft. In die zin is ‘karma’ geen straf, maar is ‘karma’ een oorzaak en gevolg. De oorzaken die de persoon zich ooit heeft gesteld, zullen vanzelf gevolgen hebben. Zo ook het lijden of ziektes van welke aard dan ook, het fysieke lichaam is de laatste vorm van ‘manifestatie’ waarin een en ander zich openbaart, doch de oorzaak komt vanuit de geest. Zelfs ongelukken die de mens overkomen kan, ook al herkent men dat niet, kunnen in feite vanuit de geest zijn ontstaan. Ook indien men steeds weer geconfronteerd wordt met fysiek leed, is er toch ergens een mogelijkheid in de geest ontstaan om dit toe te laten of via de wet van ‘Magnetisme’ naar zich toe te trekken. De geest kan echter maken dat het niet gebeurt. Alles wat uit harmonie is, zal disharmonie tot zich trekken en zal zodoende voor ziekte of storingen kunnen zorgen. Dan is het goed om bijvoorbeeld door ‘contemplatie en concentratie’ te zien waar men uit harmonie is geraakt. Te zien wat er zoal stoort in het leven, ook die kleine dingen waaraan men zich zo vaak stoorde of ergerde en waarvoor men eigenlijk niet de moeite nam om het te veranderen. Juist dit soort kleine ergernissen die zo onbelangrijk schijnen, sluipen zo in het leven dat ze uiteindelijk verweven lijken met het leven zelf, dat men denkt dat dit eigen is. Men heeft de ergernissen volledig geaccepteerd en zo als eigen ervaren, dat de ergernissen uiteindelijk ziektes kunnen veroorzaken. Zelfs zodanig dat in het uiterste geval zelfs de dood er op kan volgen. Het betekent dat het goed is om steeds bij jezelf te kijken. Wat stoort mij zo, wie stoort mij zo en wat is niet in mijzelf in harmonie? Wat is het dat niet bij mij past? Als men goed en bewust naar zichzelf kijkt, naar wat steeds weer in het leven als storend element optreedt, wat steeds weer het gevoel geeft, dit moet ik niet doen maar je doet het toch uit gemakzucht, dan zijn dit elementen waar men bewust naar moet kijken en kan veranderen. Al dit soort storingen of ergernissen kunnen naar veel grotere gevolgen leiden. Kijk er bewust naar en probeer ze te veranderen. Er zijn altijd wel kleine zaken die regelmatig opduiken en waar men aan voorbij gaat. Maar die wel ergernissen veroorzaken. Probeer ze te onderkennen en te veranderen, tenslotte gaat het om het geestelijk welbevinden van jezelf en vaak ook dat van anderen.

Lijden door eenzaamheid.

Velen leven in eenzaamheid en lijden daaronder. Door scheiding of verlies. Door partnerverlies en dat de kinderen al het huis uit zijn, of dat er nooit een partner in het leven is geweest en dat het gemis van een partner uiteindelijk begint ‘op te breken’. Of door andere oorzaken waardoor iemand zich blijvend eenzaam en in ‘de steek gelaten’ voelt. Sommigen lijden hier daadwerkelijk onder en voelen zich op de één of andere manier verlaten van alles en iedereen, met zwaarmoedigheid of depressies als gevolg. Meestal, men kan niet generaliseren, is het zo dat wanneer de mens zich steeds alleen gelaten voelt, door de omgeving op zichzelf teruggeworpen wordt, het veelal een ‘karmische’ les is, een karmische les van leren inzien in zichzelf. Leren om vanuit zichzelf te handelen en niet te wachten tot anderen voor hem of haar beslissen. Maar het is ook een les om de ‘verwachtingspatronen’ niet op de buitenwereld te richten, maar vanuit zichzelf ‘verwachtingspatronen’ te stellen. Van zichzelf te eisen bepaalde doelen na te streven, steeds met het oog op het innerlijk en niet op het uiterlijk der dingen. Zodanig, dat de mens zich realiseert wat men werkelijk wil, waar men werkelijk voor staat, wat men niet meer wil en hoe men zich wil verhouden naar de buitenwereld. Doch steeds met het oog op het innerlijk gericht. Dat als men zich steeds weer eenzaam en alleen gelaten voelt, men toch weet dat men in feite niet de enige is en dat er mogelijk velen met hen zijn, die zich bekommeren om hun eigen lot. Ieder mens is in feite de persoon die het zelf in het leven moet leren, de eigen ‘karmische’ opdracht draagt en de verantwoordelijkheid voor zichzelf heeft. En toch is het zo dat in essentie geen mens alleen gelaten is. Altijd is er de geestelijke verbinding, voor velen ongrijpbaar en onzichtbaar, met de eigen ‘gids’ of geestelijke verwanten die men heeft, met de krachten die er zijn op momenten dat men zich alleen en eenzaam voelt.

En als men dan niet het oog richt op de buitenwereld die men zo mist, maar het oog richt op het innerlijk wezen, op de krachten die men om zich heen zou kunnen ervaren, dan beseft men dat men niet alleen op de wereld is. Men zal de geestelijke energie om zich heen kunnen ervaren, indien men zich er voor openstelt. Als men vol vertrouwen stappen naar de Geestelijke Wereld zet, dan zetten zij die stappen wederzijds. Geen mens is in essentie alleen, ieder mens is telepathisch verbonden met zijn of haar tweelingziel en alle mensen hebben een geestelijk levensbegeleider (gids), een ‘lichtwezen’ dat hem of haar levenslang begeleidt. De eenzame gevoelens komen vaak omdat men zich zo zeer op de buitenwereld richt, dat men zichzelf daarin verliest. Het innerlijk zijn is dat wat men werkelijk kan verwachten. Het is beter om er de tijd voor te nemen om naar zichzelf te kijken, om zichzelf te leren kennen en de eigen gevoelens na te gaan. Waarom leeft men, wat wilt men daadwerkelijk en wat zijn de werkelijke verlangens?  Neem er de tijd voor om het ‘innerlijk’ nader te ontdekken en men zal merken dat het gevoel van eenzaamheid minder wordt en men meer met tevredenheid naar zichzelf kijkt.

Gevangen in een verkeerd lichaam.

Er zijn mensen die lijden aan het feit dat zij qua geslacht in een verkeerd lichaam terecht zijn gekomen en daarom via medisch ingrijpen van geslacht willen veranderen. De oorzaak van de ‘zielsverwisseling’ is niet eenduidig en kan van geval tot geval verschillen, maar heeft doorgaans wel bij een ieder een ‘karmische’ achtergrond. Zoals eerder bij ‘Tweelingzielen’ vermeld, ligt aan elk menselijk individu een ‘mannelijk en een vrouwelijk’ aspect ten grondslag. Door tweedeling van de ‘Monade’ (Godsvonk) waarbij de ene helft van de ‘Monade’ met een mannelijk aspect en de andere helft met een vrouwelijk aspect werd bekleed, incarneerde de beide ‘Monadehelften’ gelijktijdig op Aarde. Waarna zij elk in een aparte evolutielijn hun levens in de ‘incarnatiecyclus’ begonnen. Er is dus na splitsing van de ‘Monade’ een mannelijke en vrouwelijke ‘levenslijn’ gecreëerd, twee ‘zielenhelften’ die al of niet samen hun incarnatiecyclus doorlopen. De duur van de incarnatiecyclus neemt al naar gelang de ‘geestelijke vorderingen’ die men maakt, vaak duizenden levens in beslag. In beginsel doorloopt de één een mannelijke incarnatielijn in de levenscyclus en de ander een vrouwelijke incarnatielijn. Doch voor beide incarnatielijnen geldt dat zij beiden af en toe eens wisselen van geslacht in hun vele levens op Aarde. Dit om op een evenwichtige manier zowel de vrouwelijke als de mannelijke kanten (Yin en Yang aspecten) in hun geaardheid tot ontwikkeling te kunnen brengen. Maar de grondslag vormt dus bij de één een mannelijke en bij de ander een vrouwelijke ‘levenslijn’. Doch bij het af en toe wisselen van geslacht gaat het soms niet helemaal op de manier zoals het wellicht de bedoeling was geweest.

Ongetwijfeld zal een nog te sterke associatie met de eigen mannelijke of vrouwelijke ‘incarnatielijn’ hier een doorslaggevende rol in kunnen spelen. Maar vaak is wel bij de incarnatie vanuit het levensprogramma, bewust gekozen voor de vorm van ‘geestelijke’ groei waarmee de persoon in kwestie in dit leven mee te maken heeft. Een keuze die zorgdraagt voor deze levenservaring. De mens die problemen heeft met zijn geslacht en seksualiteit, is de persoon die hier vanuit ‘karmische‘ redenen mee om moet leren gaan. Het is een fysiek probleem dat geestelijk ‘doorleefd’ moet worden. De mens die bij de incarnatie kiest voor een bepaald leven, kiest ook voor zijn geslacht en geaardheid. Iets wat hoort bij de Aardse leerschool. De mogelijkheid die tegenwoordig echter bestaat om het lichaam te kunnen laten veranderen in het andere geslacht, is in wezen een ingrijpen in het levenskarma. De totale verantwoordelijkheid voor de keuze is voor de persoon zelf en tegelijkertijd voor de keuze die de artsen hierdoor maken. Niet zelden is het in deze gevallen zo, dat men in een vorig leven al duidelijk problemen heeft gehad rond seksualiteit of seksuele geaardheid. Gevoelens die men in dat leven sterk onderdrukt heeft of zelfs heeft veracht. Karmisch gezien zou men in dit leven juist door een bepaalde ‘doorleving’ van het eigen geslacht tot nader inzicht kunnen komen om deze diepere gevoelens te ervaren en te veranderen. De vaak ingrijpende operaties die door de geslachtsverandering tot stand worden gebracht, vertegenwoordigen echter een zodanige ‘doorleving’ van het oude karma, dat daarmee het ‘karma’ zeer goed mogelijk ingelost zou kunnen worden. Is dat echter niet het geval, dan zou men in een volgend leven weer met soortgelijke situaties geconfronteerd kunnen worden. Totdat uiteindelijk de energie van het oude ‘karma’ in evenwicht is gebracht.

Het lijden op zich.      

Zou men van het lijden iets kunnen leren, is een vraag die sommigen zichzelf stellen? Het antwoordt is evenwel ontkennend. De mens hoeft niet te lijden om te leren. De mens hanteert graag de tegenstelling, ‘negatief tegenover positief’ en wat men daaruit kan leren. Doch de tegenstelling ligt ten grondslag aan het leven zelf, juist daardoor leert zij. Alles in het leven is dualiteit. De tegenstelling op zich is een leerschool, doch de mens ervaart dit in bepaalde situaties als lijden en meent vaak dat het juist moet lijden om te leren. Doch men moet van niemand, men legt zichzelf dit lijden op omdat men op deze wijze wil verklaren, waarom men in een tegenstelling die zoveel pijn doet, leeft. Men ziet het vaak als een straf, als een schuld, als een straf van God, dat men daarom zo moet lijden en daarvan kennelijk moet leren. Doch deze stelling heeft niets te maken met de wet van ‘oorzaak en gevolg’. Men leert door tegenstelling en niet door het lijden op zich. Aan lijden op zich kan echter wel ‘oorzaak en gevolg’ ten grondslag liggen. Een en ander heeft vaak te maken met de keuzes die men zelf in het verleden getroffen heeft. Keuzes die tot bepaalde ziektes geleid kunnen hebben. Het nut van bepaalde ziektes, het nut van lijden is in feite dat men juist in het proces zelf en in de diepte van het ‘zijn’, in zijn totaliteit op een bepaald moment tot inzicht komt en dat van daaruit mogelijk verbetering of genezing plaats kan vinden. Juist door vervlakking en medicatie of andere mogelijkheden, geeft men de persoon in kwestie niet altijd de kans op genezing.  In deel 3 van deze serie zal op dit onderwerp verder in worden gegaan.



Inspiratie: Par Lanto. Maitreya's missie, Benjamin Creme. Het internet.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten