 |
Alles omvattende Liefde |
‘Liefde is de lijm, die alles bijeenhoudt.’
Wat voorafging.
De gedachte
om anders te zijn en los te zijn van de ‘Bron’ (God), is ten opzichte van de
Tijd maar zeer kortstondig. Het lijkt alleen maar vele Eonen lang vanwege de
kracht van de collectieve verbeelding, die men vanaf het moment van de
schepping gezamenlijk creëerden. Er is uiteindelijk niemand die niet wenst te
vertrekken uit deze staat van ‘illusie’ en al de huidige ellende niet achter
zich zou willen laten. Maar omdat het zo geraffineerd geconstrueerd is, is
iedereen ervan overtuigd dat alles wat men waarneemt ook de werkelijkheid is en
dat er geen uitweg is uit deze staat van ‘Zijn’. En dat men verder nergens heen
kan waar het ‘veiliger, zekerder of meer Vrij’ zou zijn. Maar diep van binnen
brandt de onblusbare ‘Vlam der Liefde’, voortdurend roepend om te ontwaken, wat
uiteindelijk de huidige verwarring veroorzaakt heeft. Hoe zou men logischerwijs
kunnen hopen op ‘bevrijding’ naar iets beters, als men denkt dat er geen
alternatief is. En toch blijft die hoop velen aanzetten om te blijven zoeken
naar de betekenis van dit alles en naar God, of welke betekenis men daar ook
aan geeft. Uiteindelijk, als de situatie ondraaglijk wordt, gaat iedereen naar
God. En deze ‘Bron’ is altijd paraat, klaar om te reageren op deze oproep. De
mens is nooit in de steek gelaten en zal nooit in de steek gelaten worden door God,
want men is in essentie ‘Een met God’ en onafscheidelijk van Hem. Het heeft
geen zin om te proberen om zijn oneindige LIEFDE voor de mens te beperken, door
op welke manier dan ook bewijs voor zijn bestaan te eisen, terwijl men stevig
vastgeketend blijft aan de ‘illusie’ van de wereld waarin men leeft. Men kan
geen twee ‘heren’ dienen, of God of het Ego. Er is geen alternatief en het Ego
is een gedachtenconstructie die niet de gehele ‘Waarheid’ omvat. Om te proberen
in de ‘illusie’ te blijven is uiteindelijk niet houdbaar, omdat het in wezen
een door ‘angst’ ingegeven idee betreft. Een idee dat niet gebaseerd is op
Liefde, omdat men collectief gekozen heeft dat buiten te sluiten.
De essentie
van Liefde.
Onze driedimensionale
wereld bevat een oneindigheid aan concepten betreffende Liefde en helaas is
geen ervan juist. Vanuit ‘geestelijke’ optiek is Liefde in essentie de ‘Lijm, die
de gehele Schepping bijeenhoudt’. Het is de energie van onderlinge
verbondenheid tussen alle ‘levende’ dingen binnenin het ‘Ene, het Goddelijk
Bewustzijn’. Het is de enige ‘energie, substantie en activiteit’ van het
Goddelijk Bewustzijn, dat in en door schijnbaar afgescheiden levensvormen heen
stroomt. Maar nochtans de ENE vertegenwoordigt, omdat dat alles is dat de
werkelijkheid omvat. De heilige verbinding tussen al het leven wordt door
iedereen ervaren en werd door de wereld ‘Liefde’ genoemd. Vanwege ‘spirituele’
onwetendheid binnenin het derde dimensionale geloofssysteem van de wereld
waarin wij leven, werd deze verbinding of Liefde, gedurende verloop van tijd ‘persoonlijk
en universeel’ gecategoriseerd. Beperkt en gereguleerd naar overtuigingen die
ver verwijderd zijn van wat Liefde in werkelijkheid is. Liefde kan niet
gecategoriseerd worden of op welke wijze dan ook als uitgangspunt gebruikt
worden, van waaruit geoordeeld wordt. Al het leven is vanuit God afkomstig en
alles is verbonden door de deugdzaamheid hiervan. Zoals met alles in het leven,
interpreteert de energie van de onderlinge verbondenheid (liefde), de staat van
het bewustzijn van het individu voor diens persoonlijk geloofssysteem. En
manifesteert het dan door positief of negatief te oordelen over wie de ‘Liefde’
waardig is en wie niet. Voor de ware spiritualist, is het al lang verleden tijd
om voorbij de derde dimensionale inzichten van Liefde te gaan. En naar een
besef, acceptatie en uitoefening hiervan te verhuizen welke ‘Eenheid’
reflecteert.
Onbegrensd.
Ware Liefde is geen
seksuele aantrekking, noch is het een emotionele reactie. Men mag het voor een
ander voelen hoewel dat vaak één facet ervan is, specifiek ten aanzien van
degenen die men wellicht (onbewust) gekend heeft in voorgaande levens. Liefde
is niet iets dat teruggehouden of gegeven kan worden volgens een gril van het
Ego. Liefde is ‘LIEFDE’ en niets anders. Het huidige wereldbewustzijn verklaart
nog steeds ‘aaneengehechte regels en beperkingen’, ingedeeld in bepaalde
categorieën van Liefde als acceptabel. Categorieën ingedeeld naar ‘emotie,
aantrekking, acceptatie, religieus dogma, waardigheid, etc.’ Sommigen van deze
regels waren strikt noodzakelijk voor de tijden waarin zij gecreëerd werden.
Maar ten aanzien van de ‘nieuwe Tijd’ is het noodzakelijk om daar afstand van
te nemen. Liefde is per definitie ‘LIEFDE’ onbegrensd, onbeperkt en
onbaatzuchtig. Zo is Liefde altijd geweest en zal dat altijd zijn en kan nooit
begrensd of veranderd worden, ongeacht hoe men daar ook over mag denken. Velen
worstelen nog steeds met het idee over liefde als ‘Eenheid’, vanuit
ingewortelde overtuigingen dat Liefde alles te maken heeft met ‘persoonlijke gevoelens
en met aangetrokken te worden tot een ander’. Vanwege dit standpunt, vinden
zij dat zij niet in staat zijn om op elk willekeurig moment, zomaar van
zichzelf of van wie dan ook te kunnen houden. En zeker niet ten aanzien degene
of van groepen of volkeren, die onder moeilijke of schrijnende omstandigheden moeten
verkeren. Wat begrijpelijk is, omdat dit concept ‘leven na leven’ in het
cellulaire geheugen van de mens is blijven hangen. De meeste mensen waren of
zijn, nog steeds niet gereed voor diepere ‘waarheden’ omtrent echte ‘Liefde’.
Concepten van Liefde worden maar al te vaak nog steeds aan de wereld getoond,
door degenen die van zichzelf geloven ‘intellectuele of geestelijke
autoriteiten te zijn’. Oude, rotsvaste overtuigingen worden vaak lang
vastgehouden, nadat zij allang niet meer van dienst zijn of inmiddels geen
enkele betekenis meer hebben. Eenvoudig omdat bepaalde individuen het nooit
belangrijk gevonden hebben, om eens goed naar zichzelf te kijken of diens eigen
‘geloofssysteem’ in twijfel te willen trekken.
Eenheid.
Liefde is de energie
van ‘Eenheid’, een besef van de ingeboren Goddelijke natuur van al het leven.
Zelfs wanneer bepaalde gebeurtenissen van de mens vraagt om ‘ferm te willen spreken’,
of om anderen op diens gedrag of uitlatingen te willen wijzen. Dan nog dient men
vast te houden om de ander, respectvol of met een zekere mate van ‘liefde’
tegemoet te willen treden. Wanneer men bewust geworden is van de wantoestanden
in de wereld of zelfs binnenin de eigen families, dan wordt er niet verwacht er
uitgesproken ‘hartelijk of liefdevol’ over te moeten zijn. Maar wel dat men
beseft dat een ieder ooit van God afkomstig is, doch zichzelf daarvan bewust
heeft afgescheiden. Leven vanuit Liefde betekent nooit iemand anders ‘deurmat’
te zijn, maar betekent wel jezelf en anderen te erkennen voor wie en wat ze zijn
en te doen wat er verwacht kan worden. Het is de uitoefening van het niet geven
van macht en energie aan ‘illusionaire’ krachten en schijnwerkelijkheden. Het ‘Goddelijk
aspect’ van personen, die problemen en pijn van anderen veroorzaken, mag zeer
moeilijk zijn om te herkennen en zij herkennen of onderkennen het mogelijk bij
zichzelf nooit. Maar de taak is om te weten dat het er is en dat het wel aan hun
wezen ten grondslag ligt. En niet alleen aan hen maar aan iedereen op Aarde. Dat
is ware Liefde en dit is hoe men lief heeft en hoe men ‘Licht’ aan het
wereldbewustzijn toevoegt en helpt de ondoordringbaarheid van het ‘afgescheiden’
bewustzijn te doorbreken. Totdat men uiteindelijk leert om in de meest ‘ware’
betekenis van het woord Lief te hebben, zal Liefde opgesloten blijven zitten in
verouderde concepten en overtuigingen.
Het los laten van het
oude.
Vraag jezelf af: ‘Wat
is Liefde en wat geloof ik over Liefde?’ Wat is het dat ik los moet laten om de
meer ‘ware’ betekenis van Liefde voor mijzelf te kunnen doorgronden? Wees eerlijk
over jezelf als je jouw specifieke overtuigingen over Liefde onderzoekt. En
wees er van bewust dat het loslaten van lang vastgehouden ‘beperkende’
overtuigingen, waarschijnlijk de wisselwerking met degenen rondom je heen zal beïnvloeden.
Omdat zij alleen de ‘oude’ jij nog kennen. Het leven is gevuld met kansen om ‘fysiek,
emotioneel of mentaal’ anderen te helpen en dat is de juiste activiteit. Voor
degenen die echter ‘spiritueel’ bewust zijn, moet het gevoel van Liefde vanuit
een andere of wellicht hogere frequentie komen. Een frequentie waarop de
ontvanger als ‘gelijke’ wordt beschouwd, maar waarbij de ontvanger in zijn of
haar leven mogelijk andere levenslessen heeft ervaren. Een ervaring van
wellicht een andere staat van bewustzijn in de tijd. Een tijd die voor de
persoon in kwestie alles bepalend is geweest. Wees daarom nooit bang om hulp te
bieden als dat gewenst is, maar wees alert op suggesties van het Ego, die
aanspoort te geloven dat jijzelf het beste weet wat goed is voor de ander. Laat
je in dat geval altijd leiden door je intuïtie en ga bij jezelf naar binnen om
na te gaan of je er zelf wel zeker van bent. Velen laten zich niet gemakkelijk
overtuigen voordat zij het ‘hogere’ of een betere manier van leven kunnen aanvaarden.
Hoe moeilijk het ook voor hen is, het is dan liefdevoller om hen dan maar hun
gang te laten gaan, maar wijs hen wel op de alternatieven die er zijn.
Inspiratie: ‘Denk met
je hart’, Cobie de Haan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten