De dood nader verklaard.
Deel 1
Voorwoord.
Hij zag geen
uitweg meer.
Nog geen
vijfentwintig was hij toen hij lang geleden in een zware en langdurige emotionele
crisis kwam te verkeren. Hoe vaak had hij al niet doelloos en dwalend door de hoofdstad
gezworven. Vooral de drukke binnenstad was zijn favoriete plaats om te
verblijven, hij voelde zich daar anoniem tussen al die mensen. De
winkelstraten, de warenhuizen, de omgeving van het Centraal Station. Uren
verbleef hij daar. Vooral boeken en literatuur interesseerden hem. Op een
terrasje zitten durfde hij niet. Hij kon zich verbaal niet of nauwelijks uiten
en schaamde zich sowieso om er alleen te gaan zitten. Hij had veel
levensangsten en was in wezen bang voor mensen. Contact maken met mensen beangstigde
hem, ook al was het een ober of een serveerster. Dus liep hij maar, winkel in
winkel uit en warenhuis in warenhuis uit. Het zwerven en dwalen door de stad
was hem gewoon, hij deed dat al vanaf zijn vroegste jeugd. Met een schuin oog
keek hij altijd naar leeftijdsgenoten, die ogenschijnlijk opgeruimd en goed
gemutst hem passeerde of ook aan het winkelen waren. Hij wilde maar al te graag
net als de ander zijn en voelde zichzelf zonder enige betekenis en vroeg zich
voortdurend af wat het doel was van zijn bestaan. Wat was de toegevoegde waarde
van zijn bestaan op deze wereld, vroeg hij zich telkens af. Op zijn werk zagen
ze hem nauwelijks zitten, bemoeiden de meesten zich niet met hem en deden velen
neerbuigend over hem. Hij wist dat er over hem gepraat werd. Maar lieten hem
met rust, want hij schopte nooit tegen iemands schenen en was hij altijd tegen
iedereen vriendelijk en beleefd. Hij wist van zichzelf dat hij zijn vak goed
beheerste en voerde hij altijd elke opdracht met zorg en nauwgezetheid uit.
Maar echte bevrediging vond hij er niet in. Hij miste uitdaging, zowel in zijn
werk als in zijn leven en zag zijn toekomst voor zichzelf somber in. Thuis
woonde hij nog bij zijn ouders, met wie hij zijn problemen nauwelijks kon
delen. Communicatie ging hem te moeilijk af, wat overigens zijn leven lang al
het geval was geweest. Zijn ouders wisten dat en maakten zorgen over hem, maar
ondernamen nooit iets om dit probleem aan te pakken. Nog in zijn tienerjaren
had hij er al serieus over gedacht om uit het leven te stappen, maar miste de
moed om het te doen. Op zijn zeventiende had hij al geprobeerd om van huis weg
te lopen, maar deze poging mislukte. Geleidelijk aan werd hij somberder en
somberder.
Het besluit
tot suïcideren.
Er kwam een
moment dat hij voor zichzelf op geen enkele wijze meer een uitweg zag. Hij
raakte volledig geblokkeerd, werd depressief, nog angstiger dan hij al was, in
zichzelf gekeerd, nagenoeg onbereikbaar voor anderen en voelde zich steeds meer
in een sociaal isolement. Hij dacht er steeds vaker aan om uit het leven te
stappen, maar zocht een manier om dat op een ‘zachte’ wijze te doen. Ook moest het
op een geschikt moment gebeuren. Dat moment kwam nog voor zijn vijfentwintigste
jaar. Hij deed het met elektriciteit, 's avonds laat op zijn kamer. Hij
overleefde zijn daad maar was wel een tijdje buiten bewustzijn. Zijn ouders
hadden niets gemerkt. Onmiddellijk na zijn daad kreeg hij een indringende spirituele
ervaring. Een ervaring die zoveel impact op hem had dat hij zich voor altijd
voornam iets dergelijks nooit meer te doen. Hij wist van zichzelf dat hij
mediamiek was en in de loop van de jaren al meerdere malen met de spirituele
wereld in contact was geweest. Ook geestverschijningen waren hem niet vreemd. Een
dag na zijn daad werd hij in het holst van de nacht wakker doordat zijn kamer fel
verlicht was. Hij dacht eerst dat een van zijn ouders het grote licht had
aangedaan. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Hij knipperde met zijn ogen
tegen het felle licht en ontwaarde een Engelachtige verschijning in de hoek van
zijn kamer. De Engel stond op ongeveer drie meter van zijn bed. Hij was niet
groot, slank en had een lang wit gewaad aan dat leek op een monnikspij of een
habijt, waarbij het net leek alsof het gewaad goud en zilverachtig schitterde.
Over zijn hoofd had hij een capuchon, zodat zijn gezicht maar gedeeltelijk
zichtbaar was. Hij stond met zijn zijkant iets naar hem toe en van zijn verschijning
straalde het felle licht dat zijn kamer volledig verlichtte. Van zijn gezicht
was ‘en profil’ een klein deel te zien, het was mooi, fijn besnaard en met
regelmatige gelaatstrekken. Op een bepaalt moment draaide hij zijn gezicht iets
naar hem toe, maar voordat hij zijn gezicht volledig zag, hield de manifestatie
op. Vervolgens kwam via een reeks bijzondere lichtmanifestaties, die te indringend
zijn om te beschrijven maar wel nog scherp in zijn geheugen staan, de volgende
telepathische boodschap naar hem toe:
‘Door de
poging je leven te beëindigen was je van je oorspronkelijke levensdoel
afgedwaald. Het doel van je leven op Aarde is om door levenservaring
‘geestelijk’ te kunnen groeien, waarbij je innerlijke bewustwording toeneemt en
je stijgt op de trap van je eigen ‘geestelijke’ ontwikkeling. Daarbij is het
fysieke aspect ondergeschikt aan het geestelijke aspect. Je lichaam is slechts
een omhulsel, jouw Geest en je Ziel vertegenwoordigen het waarachtige leven.
Ieder mens zit in de ‘Kringloop van de Ziel’ en doorloopt vele levens. Hoe
moeilijk het leven ook zou kunnen zijn, alle ervaringen in het leven werpen
zijn vruchten af. Uiteindelijk groeit alles naar het Licht en zal je te zijner
tijd de ‘Kringloop’ niet meer nodig hebben. Nu ben ik nog ‘versluierd’, maar
over niet al te lange tijd zal je mij weten te vinden en herkennen. Jouw leven
zal verlopen volgens je diepste verlangens. Ik wens je veel vreugde, liefde en
geluk.’ Ofschoon zijn leven nadien niet altijd van een ‘leien dakje’ ging, kwam
hij inderdaad nog verscheidene malen met de Engel in contact en verliep zijn
leven zoals het voorspeld was. Nu is hij een man op leeftijd, die af en toe met
een zekere tevredenheid op zijn leven terug kijkt *.
De Dood
nader verklaard.
Inleiding.
Op het
aardse vlak, verheugen de mensen zich bij de geboorte van een kind en terecht,
want het is inderdaad een een wonder van de schepping. En de mensen rouwen doorgaans
bij de dood van een dierbare, want zij voelen een persoonlijk verlies van die
persoon uit hun midden vandaan. Echter de dood is ook een wonder en vanuit een
spiritueel gezichtspunt, is het een tijd van verblijding voor de persoon in
kwestie, want het is een tijd van terugkeer naar een waarachtige ‘Staat van Zijn’.
De mens is een wonderbaarlijk wezen die in de loop van zijn bestaan op Aarde
een veelheid van fysieke expressies en bewustzijn ervaren heeft. In uiterst
vroege tijden van het menselijke bestaan op Aarde behield de mens dezelfde
fysieke vorm gedurende een veel langere tijd dan de mensheid dat nu doet. De opeenvolgende
dimensies waarin de mensheid toen leefden, verschilden ook met de drie
dimensionale wereld waarin wij nu al vele millennia leven. In feite behield de
mens de zelfde fysieke vorm gedurende duizend of soms duizenden jaren in
vergelijking met onze huidige tijdmeting. Het overgangsproces (de dood) aan het
einde van een levensspanne, waren in die uiterst vroege tijden net zo
natuurlijk als het afdanken van oude kleding. We spreken in dit verband over
Lemurische en Atlantische tijden. De dood zoals wij dat nu kennen bestond niet
totdat de mensheid naar de lagere energetische dichtheid zonk van de lagere
Derde Dimensie. Door de energetische dichtheid van de Derde Dimensie vergat de
mensheid de grote hoeveelheid aan ervaringen, die men eerder in de hogere
fysieke dimensies op Aarde ervaren had. Na een speciale afscheidsceremonie,
stapte bijvoorbeeld in Atlantische tijden de vertrekkende Ziel na het verlaten
van het fysieke lichaam in een speciale ‘Fontein van Overgang’. Een
energetische fontein waar de ‘Violette Vlam van Transformatie’ helder straalde.
Deze Violette Vlam was niet heet maar verkoelend, helend en geruststellend.
Daarna werd men onmiddellijk getransporteerd naar de voor de persoon in kwestie
passende Hogere Dimensionale omgeving in de Geestelijke Wereld. Degenen die
achtergelaten werden in de fysieke wereld, konden telepathisch met hun
vertrokken dierbaren blijven communiceren. En zij wisten dat zij elkaar weer op
het een of andere tijdstip in de toekomst zouden ontmoeten. Zij wisten ook dat
zij met hun dierbaren konden wisselwerken terwijl zij in hun etherische lichaam
verkeerde tijdens hun nachtelijke reizen. Want hun nachtelijke reizen waren net
zo echt en realistisch als hun ervaringen overdag.
Van binnenin.
Ooit zal de
mensheid ophouden de dood te vrezen en zal men gaan begrijpen, dat de dood een
natuurlijk onderdeel is van het verbazingwekkende, altijd voortschrijdende
creatieve proces van de schepping waarin wij leven. Er is een natuurlijk
stromen van geboorte, dood (overgang), fase van rust, assimilatie en
wedergeboorte. Dit om de wonderbaarlijke variaties van menselijke gestalten in
de steeds weer wisselende fysieke werkelijkheden op Aarde te ervaren. Om op
deze manier in elk volgend leven weer andere ervaringen op te doen en zich
geestelijk verder te kunnen ontwikkelen. Ondertussen, moeten velen hun oude
verstarde ideeën en taboes over de dood en het hiernamaals loslaten, wetende
dat het leven op zich slechts een moment in de Universele Tijd is. Een van de
meest belangrijke dingen voor de mens is te begrijpen, dat alles dat de mens
ervaart van binnenuit begint. De mens is een microkosmos ofwel een miniatuur
‘Universum’ binnenin de macrokosmos. Die de totaliteit bevat van de
‘Omniversele’ ervaring. De mens is als het ware een ‘cel’ binnenin de Geest van
de Opperste Schepper. Alles in de schepping bevat in essentie de ‘Liefdes en
Lichtenergie van Creatie’ ofwel een Vonk van het Goddelijke, tot en met het dierenrijk
aan toe. Ook daar bezitten zij de ‘Vonk van het Goddelijke’. In essentie kan
niets bestaan zonder deze levengevende Essentie. Dat schitterende Lichtspectrum
van ‘Liefde en Licht’ wordt voortgestuwd vanuit de Opperste Schepper, in een
variëteit van gereduceerde niveaus van Lichtenergie via de scheppingskracht en
krachtige straling van de grote Aartsengelen. Geen van de gemanifesteerde
Universums zou zonder deze energie kunnen bestaan, noch zou de mensheid dat
kunnen.
Bijna dood
ervaring (BDE).
Velen hebben
vaak gelezen en gehoord over ‘bijna dood ervaringen (BDE)’ en hoe men de
sensatie voelden van naar het Licht getrokken te worden. Maar al te vaak zijn
de sensaties hetzelfde met slechts een paar variaties. Gewoonlijk ernstig ziek,
met een traumatische ervaring of door welke ingrijpende gebeurtenis dan ook,
wordt de persoon naar het Licht toe getrokken. Vaak wordt men dan bezield met
een gevoel van gelukzaligheid en met een ongelooflijke, overweldigende Liefde.
Vrij vaak zal men een bekend ‘Wezen van Licht (Engel)’ zien of, soms een
dierbare die al eerder overleden is. Gewoonlijk heeft men een gevoel dat zij
tot slechts zover en niet verder, naar het Licht kunnen gaan en worden dan
wederom naar hun fysieke lichaam teruggehaald. Soms spreekt het Licht Wezen met
hen (zie voorwoord), maar niet altijd. Soms, wordt aan hen een keuze gegeven om
naar hun fysieke bestaan terug te keren of om door te gaan richting het Licht.
Maar vaak ook wordt hen verteld dat zij terug moeten keren, want hun taak op
Aarde is nog niet voltooid. Zoals eerder aangegeven, is de ‘Sluier’ tussen het
fysieke en non-fysieke bestaan niet daarbuiten maar binnenin de mens zelf,
hetzelfde is met de ‘bijna dood ervaring’. Het vindt allemaal plaats binnenin
het hogere bewustzijn van de mens zelf, georkestreerd door het ‘Hogere Zelf’ binnenin
de menselijke Geest. Een ‘bijna dood ervaring’ is gewoonlijk een kruispunt in
het leven, een besluittijd en een kans om op het ‘Pad van Verlichting’ te
treden. En vrij vaak, maar niet altijd, vindt er een ‘Ziel Vermenging’ plaats,
waardoor een Hoger Frequentiedeel van de Ziel, die in het ‘Ziel Ster Chakra
(iets boven het hoofd) verblijft, naar het ‘Heilige Hartchakra’ verhuist.
Waardoor het proces begint om krachtiger de regisseur van het eigen leven en de
ervaringen daarvan te worden, in plaats van vaak vanuit de ‘Ego
gecentreerde’ persoonlijkheid. Zodat er meer een ‘Hart gecentreerde’
persoonlijkheid gaat ontstaan, waarbij het aspect Liefde een belangrijkere rol
gaat spelen in het leven, zowel naar de persoon zelf toe als naar anderen.
(Een proces dat ik in mijzelf herken en ook
plaats heeft gevonden, waardoor ik later sterker, krachtiger en zelfbewuster in
het leven ben gaan staan.)
Lichtpakketten.
Tijdens de
‘bijna dood ervaring’, is er een chemische reactie die plaatsvindt, wat de
toegang mogelijk maakt naar een gedeelte van het brein, genoemd de ‘Heilige
Geest’. Dit opent de toegang tot specifieke gebieden in het brein waarvan
sommigen delen de ‘Lichtpakketten van Wijsheid’ bevatten die daarin opgeslagen
zijn. Deze Licht Pakketten zijn samengesteld uit hogere frequenties van Licht
en bevatten informatie waar de persoon gewoonlijk geen toegang toe kan krijgen.
Dit voelt en ziet er niet alleen maar anders uit voor de bewuste geest van de
persoon, maar geeft hen vaak toegang tot een gedeelte van hun eigen verleden en
soms tot hun afstamming en andere relevante informatie. De mens in het algemeen
dient zich te realiseren, dat alles wat men ooit ervaren heeft (alle levens
tezamen tot en met het besef een Facet
van de Schepper te zijn), opgeslagen is binnenin de ‘Licht Pakketten van
Wijsheid’ behorende tot de Hogere Dimensionale niveaus van het brein. Deze
Licht Pakketten zijn in afwachting om via hogere frequenties van Licht, door de
betreffende persoon geïntegreerd te worden in het dagelijks bewustzijn,
waardoor het toegang zal geven tot alle pracht van de Goddelijke Erfenis. De
mens heeft naast het fysieke lichaam ook een ‘Etherisch Lichaam’, dat een
volledig authentieke replica bevat van zowel het fysieke lichaam als van de
‘Mentale en Emotionele lichamen van de Ziel’. Wanneer men sterft of volledig
het lichaam verlaat, wordt het Zilveren Koord (zoals deze levengevende energie
genoemd wordt) verbroken en ontruimt men volledig het fysieke voertuig, wat
daarna onmiddellijk begint te desintegreren. De Ziel heeft zich dan langzaam
met het Etherische Lichaam versmolten en men verhuist dan buitenwaarts naar de
rijken van de Hogere Geestelijke Dimensies.
Velen hebben
een onjuist begrip van hoe het is in de Hogere Dimensies van de Geestelijke
Wereld. De Hogere Rijken zijn beslist geen ‘nevelachtige, substantieloze
omgeving’ en zullen voor de overgegane mens niet anders schijnen te zijn dan
wat men gewoon is in de fysieke wereld. Echter, zoals men te zijner tijd waar
zal nemen, zijn er vele verschillen. Wanneer men overgaat, zal men zeer zeker vorm
en substantie hebben. Maar de vorm zal meer verfijnd zijn en niet zo solide als
in de fysieke wereld, niettemin zal het voor de persoon zelf solide aanvoelen
en alles in de nieuwe omgeving zal ook vorm en orde hebben zoals men dat in de
fysieke wereld gewoon was. Maar het niveau waar men op afgestemd is of waar men
mee verenigd, zal bepalen hoe bewust men daar zal zijn en welke bekwaamheden
men daar zal hebben, alsook hoe de omringende omgeving eruit zal gaan zien. Want
in de Geestelijke Wereld creëert een ieder mede zijn omgeving. Ter
verduidelijking, de frequenties die men projecteert of waar men mee resoneert,
zullen bepalen naar welke Geestelijke Dimensie men zal verhuizen. En ook tot
welk niveau van kosmische informatie men in staat zal zijn om daar toegang toe
te verkrijgen. Met andere woorden de Aura of het Auragebied die in de fysieke
wereld het fysieke-, het etherische en de astrale lichamen omringd en in
standhoudt; is als een ‘mantel van Licht of een donker gewaad van disharmonieuze
energie’, die men verzameld heeft gedurende alle levenservaringen met inbegrip van
alle vorige levens. Degenen die
al veel Licht in zich hebben en Zelfbewust zijn, worden vaak meteen voor hun ‘Opzieners
Raad’ gebracht om terug te blikken op het voorbije leven. Niet om te beoordelen
maar gewoon als terugblik om te zien welke uitdagingen en kansen er op een
positieve manier, met liefde en mededogen tegemoet getreden kunnen worden. En
welke taken er in de fysieke wereld niet volbracht werden en daarom opnieuw
ervaren zullen moeten worden. Men kan in de Geestelijke Wereld namelijk niets
voor wie dan ook verbergen, want het elektromagnetische veld van het Auragebied
vertelt het hele verhaal van de betreffende persoon en iedereen kan de ‘Uitstraling
en Lichtheid’ van de Geest zien of de tekortkomingen daarvan. Indien men volop met
het Licht reflecteert dan zal de vormmanifestatie prachtig en volmaakt zijn en
mag men er uit zien als wat voor leeftijd men ook graag mag zijn en in welke manifestatie die men wenst. (In het volgende deel van deze serie zal er verder op de materie
worden ingegaan)
*Het voorwoord is autobiografisch. Ik heb deze zeer
persoonlijke en gevoelige informatie openbaar gemaakt, om anderen die in
soortgelijke problemen zitten een ‘hart onder de riem’ te steken. Met als advies
‘heb geduld, zoek hulp en houd moed’, want uiteindelijk lost de tijd alle
problemen op. Als men hulp zoekt zal die altijd te vinden zijn in welke
vorm dan ook.
Zie tevens: Ronna Herman, site: 'Denk met je Hart'. Ronna Herman is een bekend medium en Channeler. Zij is onder meer een bekend schrijfster en bekend van het boek 'De Gouden Belofte'.
Zie ook:de verhalen over 'De Dood delen 1 t/m 4' van januari 2013 op deze Blog.
Zie eveneens: het verhaal 'Dood versus Leven' van eind januari 2013
Zie tevens: Ronna Herman, site: 'Denk met je Hart'. Ronna Herman is een bekend medium en Channeler. Zij is onder meer een bekend schrijfster en bekend van het boek 'De Gouden Belofte'.
Zie ook:de verhalen over 'De Dood delen 1 t/m 4' van januari 2013 op deze Blog.
Zie eveneens: het verhaal 'Dood versus Leven' van eind januari 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten