zaterdag 22 augustus 2015

De Wereldleraar


De Wereldleraar.


Meester El Morya Khan

Leider van de Grote Witte Broederschap. Van oorsprong een Rajputaanse Prins uit Rajput India.
Opgestegen als Meester van Wijsheid. 
Voorwoord.

Op 19 juli 1977 was er in het begin van de middag een vlucht uit Karachi (Pakistan) op het Londense vliegveld Heathrow binnengekomen. Gestaag liepen de honderden passagiers via de Gate naar de vereiste Terminal om van daaruit via de douane naar de aankomst hal te gaan. Onopvallend en handig manoeuvrerend door de massa liep daar een slanke Hindoestaanse jongeman, sportief gekleed met een draagtas. Een aantrekkelijke jongeman van rond de dertig, met een zeer innemend gelaat. Hij was een poosje daarvoor met een vliegtuig vanuit een grote stad aan de voet van de Himalaya vertrokken en via een kort verblijf in Pakistan in Londen aangekomen. Aangekomen bij de douane wuifde de betreffende ambtenaar hem na een vluchtige controle meteen vriendelijk door. De wat oudere douane ambtenaar vertrouwde hem om een een of andere reden intuïtief, zonder dat hij dat zelf kon verklaren. Hij ging zelf altijd buitengewoon zorgvuldig met de controles om, want fouten zouden hem en zijn collega’s zwaar aangerekend worden. In de aankomsthal werd de Hindoestaanse jongeman, die klaarblijkelijk weinig overige bagage had, hartelijk begroet door twee mannen van ongeveer dezelfde leeftijd met eveneens een oosters voorkomen. Het drietal haastte zich vervolgens naar het op het vliegveld aanwezige metrostation om met de metro naar ‘Covent Garden’ in het centrum van Londen te reizen. Alwaar een taxi genomen werd om hen naar ‘East End’ in het oude stadsgedeelte te vervoeren. Aangekomen bij het adres waar men moest zijn, bleek dit de Indiaas- /Pakistaanse gemeenschap in ‘Brick Lane’ in het East End van Londen te zijn. De Hindoestaanse jongeman bleek een nieuw lid van de gemeenschap te zijn, die in India was aanbevolen door de gemeenschap waartoe hij behoorde. De nieuwkomer zou zich actief bezig houden met sociaal-maatschappelijk problemen binnen de gemeenschap van East End. In India had hij daarvoor een speciale opleiding genoten en was hij verbonden aan een educatieve instelling had men gezegd.

De Hindoestaanse jongeman werd op het nieuwe adres hartelijk ontvangen door de leiding van de gemeenschap en kreeg een kamer in hun gemeenschapshuis toegewezen. Na een uitgebreid ontvangst en een avond met hem doorgebracht te hebben, sprak men met de nieuwkomer af dat hij de volgende dag op een bepaald tijdstip gewekt zou worden. De volgende dag wilde men hem op het afgesproken tijdstip wekken, maar kreeg toen geen enkele reactie bij het kloppen op zijn deur. De deur bleek zoals verwacht op slot te zijn en niemand had hem verder in het gebouw gesignaleerd. Men ging er daarom ook uitdrukkelijk vanuit dat hij nog op zijn kamer moest verblijven. Omdat hij op geen enkele manier reageerde, ging men verontrust op onderzoek uit en opende zij met een reserve sleutel de deur, waarna de kamer leeg en onbeslapen bleek te zijn. Bovendien bleek het slot niet van zijn deur af te zijn geweest en waren de ramen ook niet open geweest. Van de Hindoestaanse jongeman was echter geen spoor te vinden. Ook de hoofdtoegang bleek die nacht niet van het slot af te zijn geweest. Het was alsof de nieuwkomer in het ‘niets’ was opgelost. Er ontstond enige consternatie en ging men naarstig op zoek naar hem, maar waar men ook zocht, zonder ook maar een enkel resultaat. Later op de dag was de leiding van de Indiaas-/Pakistaanse gemeenschap in een soort spoedoverleg bijeen, toen plotseling in hun vergaderkamer vanuit het niets een witte gestalte verscheen. De gestalte bleek een Engelachtige verschijning te zijn met een Indiaas gewaad aan en met een bijzondere hoofdtooi op. De man was groot en had een edele gelaatsuitdrukking. Men schrok hevig van de plotselinge verschijning, waarna de gestalte zich direct kenbaar maakte en de leiding gerust stelde. Hij zei dat hij zich eerder als de Hindoestaanse jongeman had gemanifesteerd, maar dat hij een Geestelijke Avatar (Hindoestaans voor Hoge Geestelijke Meester) is. Hij legde de leiding van de gemeenschap uit dat hij zich doormiddel van ‘Mayavirupa’s’ (bedrieglijke verschijningsvorm), zich in elke (schijnbaar) fysieke vorm kan manifesteren en dat hij met een speciale missie was gekomen. Hij legde de leiding uit met wat voor een missie en met welk doel hij in hun midden was verschenen.

De verschijning sprak op een zeer heldere ietwat zachte gedecideerde toon, waarbij het leek alsof elk woord dat hij sprak als een ‘echo’ in hun hoofd weerklonk. De leiding van de Indiaas-/Pakistaanse gemeenschap was met stomheid geslagen en voelde zich zeer vereerd door het hoge Geestelijke bezoek. Afgesproken werd om het huis waar de leiding vergaderde en waar ook eerder de Hindoestaanse jongeman hartelijk ontvangen was, nu als ‘woonadres’ van de Geestelijke Avatar te beschouwen. Gelet op de aard van de verschijning en de wijze waarop de Avatar zich manifesteerde, kon men het hoge bezoek officieel niet als regulier lid van hun gemeenschap registreren. Maar zou men hem op zijn nadrukkelijke verzoek, als ‘broeder en als vriend’ van hun Indiaas-/Pakistaanse gemeenschap beschouwen. De Avatar vertelde hen dat hij telkens, als hij daarvoor de noodzaak voelde zich door middel van een Mayavirupa 1) zou manifesteren, waarbij hij elke keer van een andere gedaante gebruik zou maken. Maar men zou hem intuïtief herkennen en al naar gelang het doel waarvoor hij zou verschijnen, voor een korte of wat langere tijd in hun midden kunnen verblijven. Maar nooit continu. Absolute geheimhouding werd de leiding van de gemeenschap hen opgelegd. Vanaf die tijd was de missie van de Avatar officieel begonnen en stond hij via een speciaal door hem aangestelde Geestelijke Gids, telepathisch in contact met een door de Avatar uitgekozen medium in Londen. 2)

1)      De term Mayavirupa (Sanskriet), is samengesteld uit twee woorden: Mayavi  dat ‘illusoir’ betekent en Rupa dat ‘vorm’ betekent. Een Mayavirupa is een door het denken gevormd lichaam, of illusie-lichaam met een hogere astrale mentale vorm. De Mayavirupa kan overeenkomstig de wens van de adept, elke willekeurige vorm aannemen. Een synonieme filosofische uitdrukking is de ‘proteїsche’ ziel. In Duitsland noemden middeleeuwse mystici het de ‘Doppelgӓnger’. Met het Mayavirupa hangt een overig mystiek feit samen: de (fysieke) adept is in staat zijn bewustzijn in de Mayavirupa vorm te projecteren over een onbeperkte afstand. Dit terwijl het fysieke lichaam als het ware in trance achterblijft. In Tibet wordt dit vermogen om het Mayavirupa lichaam te projecteren, ‘hphowa’ genoemd.





 Kosmische veranderingen.

Op alle gebieden van het leven vinden tegenwoordig reusachtige veranderingen plaats, als opmaat tot de vestiging van volkomen nieuwe manieren van sociaal en maatschappelijk leven. Veel mensen zijn zich bewust dat er een nieuw geestelijk tijdperk daagt, vandaar ook de opkomst van nieuwe spirituele groepen en religieuze splintergroeperingen. Hoewel veel van deze groepen teruggrijpen op oude vormen van aanbidding en geloof, delen velen toch wel de gemeenschappelijke mening dat we nu op de drempel staan van een nieuwe tijd, een nieuwe kosmische cyclus. Dit is niet zomaar fantasie of louter een astrologische voorspelling, maar mede ook een astronomisch feit. Het is het resultaat van de ‘precessie van equinoxen’ (dag- en nachteveningspunten), ofwel de verplaatsing van ons zonnestelsel in het heelal ten opzichte van de twaalf tekens van de Dierenriem. De Dierenriem is een 20⁰ brede zone aan de ‘hemelbol’, waarbinnen de schijnbare banen (ecliptica) van de zon, maan en de planeten verlopen. Onze zon beschrijft een baan ten opzichte van deze twaalf planetaire constellaties die ongeveer 26000 jr. in beslag neemt. Ongeveer elke 2160 jr. staat de zon in een bepaalde verhouding tot een van deze sterrenbeelden. Zolang die verhouding bestaat, heeft men het over het tijdperk van dat sterrenbeeld en ontvangen wij de krachtige kosmische energieën die daarvan uitstromen. Deze energieën verschillen per tijdperk en inspireren ons tot de schepping van geheel verschillende beschavingen. Gedurende de afgelopen 2160 jr. leefden we in het tijdperk van Vissen. De energieën van het Vissentijdperk kenmerkte zich door de hoedanigheden van ‘individualisme en idealisme’, maar ook tot het tijdperk van volgelingen en hebben geleid tot de schepping van vormen en instellingen die deze hoedanigheden tot uitdrukking brachten. Dit heeft de mensheid een grote stap voorwaarts gebracht, maar meestal wijdden we ons aan ons eigen ideaal ten koste van anderen. Maar naarmate de zon zich verwijdert uit de invloedssfeer van het Vissentijdperk, worden de energieën van Vissen teruggetrokken. En naarmate we meer in de invloedssfeer van de volgende constellatie komen, van het ‘Watermantijdperk’, worden we beïnvloed door haar energieën. Hetgeen nu uitgebreid aan de gang is. De energie van Waterman is de energie van synthese. En net zoals de energie van het Vissentijdperk de wereld verdeeld heeft, zal de energie van Waterman tot een samensmelting, een samengevoegde eenheid leiden. Ofwel tot een synthese van de hele mensheid, de natuur en de lagere natuurrijken. Inmiddels zijn we getuige van dat proces.



Plotselinge verschijning van Maitreya tezamen met genezeres Mary Akatsa
in Nairobi, Kenia op 11 juni 1988. Hij verscheen op wonderlijke wijze uit het 'niets'
(via een Mayavirupa) bij een gebedsbijeenkomst van 6000 mensen. Hij hield vervolgens een uitgebreide
toespraak in de plaatselijke taal over het tijdperk dat ons te wachten staat. Om daarna weer even plotseling
in het 'niets' te verdwijnen zoals hij gekomen was. 

De Wereldleraar.

In elke nieuwe tijd ontvangt de mensheid nieuwe leringen voor een toepasselijke reactie op de energieën van die periode. Onder cyclische wetmatigheid komt aan het begin of het einde van elk tijdperk een leraar naar voren in de wereld, ofwel een Wereldleraar die de mensheid zal leiden naar een betere beschaving. Historisch kennen we deze Wereldleraren bij naam als: ‘Hercules, Hermes, Rama, Mithras, Vyasa, Confucius, Zarathustra, Krishna, Shankaracarya, de Boeddha, de Christus en Mohammed. Ook dit tijdperk krijgt zijn eigen leraar, die nu al in de wereld is en gereed staat om Zichzelf openlijk bekend te maken. Deze leraren komen allemaal uit hetzelfde geestelijke centrum van de planeet, ofwel de esoterische of Geestelijke Hiërarchie van de wereld. De oudere leden van deze Geestelijke Hiërarchie zijn mensen zoals wij, maar die ons voorgegaan zijn in de evolutie. Die zichzelf hebben vervolmaakt (vergoddelijkt) en hun energieën en hun ideeën vormen de stimulans achter onze eigen ontwikkeling. Zij zijn bij hun discipelen bekend als de ‘Meesters van Wijsheid en de Heren van Mededogen’. Gedurende talloze duizenden jaren hebben zij zich, meestal vanuit hogere dimensionale niveaus, zich opgehouden in de afgelegen berg- en woestijnstreken van de wereld. Vanuit hun verblijfplaatsen hebben zij duizenden jaren lang goedgunstig toegezien op de evolutie van de mensheid. Onze evolutie, vanaf de vroeg ‘dierlijke mens’ tot aan ons huidige punt van ontwikkeling, verloopt doormiddel van uitbreiding van bewustzijn. Deze groei van bewustzijn wordt tot stand gebracht onder leiding en door stimulans van de ‘Meesters van Wijsheid’. Veel van het werk van de Meesters wordt uitgevoerd door hun discipelen, zowel mannen als vrouwen in de wereld. Alle religies verwachten de komst van een leraar. Christenen verwachten de terugkeer van de Christus, moslims wachten op de Imam Mahdi of de Messias, afhankelijk van hun denominatie. Hindoes verwachten de terugkeer van Krishna en de joden de Messias. Zo ook verwachten de boeddhisten Maitreya Boeddha. Nu keert de Wereldleraar terug voor alle groepen, religieus of niet. De Wereldleraar zoals Gautema Boeddha en de Bijbelse Paulus destijds ook al voorspelden, is De Wereldleraar gelijk aan de Engelen en aan mensen. De Wereldleraar heeft duizenden jaren in de Himalaya geleefd in afwachting van het kosmische tijdstip, waarop zijn terugkeer in de wereld wordt verwacht.



Zijn definitieve terugkeer.

De Wereldleraar maakte al vrij kort na de tweede wereldoorlog bekend dat de Geestelijke Meesters en hijzelf besloten hadden, om op het vroegst mogelijke tijdstip in de wereld van alledag terug te keren, zodra de mensheid zelf orde op zaken begon te stellen. Hij zei dat hij zou komen wanneer er weer een zekere mate van vrede in de wereld was hersteld. En wanneer het beginsel van ‘Samendelen’ maar enigszins het economische leven zou gaan beheersen, alsook wanneer het beginsel van ‘Goede Wil’ actief toegepast zou worden om de juiste menselijke verhoudingen te kunnen realiseren. De Wereldleraar hoopte rond 1950 te kunnen komen, in de verwachting dat de pijn en het lijden gedurende de wereldoorlog de mensheid zouden hebben gelouterd en in een nieuwe richting zouden leiden. Maar niet alle landen hadden geleden en de grootmachten keerden al snel weer terug tot de oude gewoonten van ‘wedijver en nationalisme’ uit het verleden. Zodoende werd de komst van de Wereldleraar uitgesteld tot juli 1977, toen zei hij dat hij niet langer meer zou wachten. Op 8 juli 1977 daalde hij af uit zijn 6000 meter hoge verblijfplaats in de Himalaya en verbleef hij daarna nog enkele dagen op de Pakistaanse laagvlakte om daar te acclimatiseren. Uiteindelijk kwam hij op 19 juli 1977 aan op Heathrow in Londen, Engeland. Alwaar hij nog steeds woont als een ogenschijnlijk gewoon lid van de Aziatische gemeenschap, ofschoon niemand hem echt kent aangezien hij telkens van gedaante verandert. Daar wacht hij op een uitnodiging van de mensheid om naar voren te treden als de officiële Wereldleraar. Zijn naam is Maitreya. Inmiddels heeft hij al vele interviews gegeven over de hele wereld, maar telkens in een andere gedaante en als een ander persoon. Maar zijn boodschap is overal hetzelfde. Na zijn interviews is hij telkens plotseling verdwenen en is hij nergens meer te vinden.

2)
Het voorwoord is Fictief, maar had waar kunnen zijn. Omdat zijn aankomst in Londen nooit in details bekend is gemaakt. 


Inspiratie: Eigen ingeving en de literatuur van Benjamin Creme. Benjamin Creme is het Londense medium die alle informatie van Maitreya doorkrijgt. Het tijdschrift van de leer is: Share International.       

Geen opmerkingen:

Een reactie posten