woensdag 26 november 2014

Wijze woorden van de Paus.


Wijze woorden van de Paus.

(Zodra de mogelijkheid zich voor doet om nader op Atlantis in te gaan, zullen er tijdelijk even andere onderwerpen worden aangesneden.)
 
 
 
Zijn zorgen omtrent armoede en onrecht.
 

Paus Franciscus: ‘Hoe kan het geen nieuws zijn als een dakloze sterft van de kou, maar dat het wel nieuws is als de aandelenmarkt twee punten naar beneden gaat?’

Kritische blik op de Wereld.

Precies een jaar geleden publiceerde paus Franciscus een Apostolische Vermaning, getiteld: Evangelii Goudium, ofwel ‘de Vreugde van het Evangelie’. De verklaring bekritiseerde het huidige mondiale economische systeem. Hij riep de wereldleiders op om tegen armoede en onrecht in actie te komen en riep de rijken op om hun rijkdom met de armen te delen. Het is niet mijn taak om een gedetailleerde en volledige analyse van de hedendaagse werkelijkheid te geven zei de Paus. Maar ik vermaan alle gemeenschappen tot een ‘voortdurend waakzame kritische blik op de tekenen van de tijd’. De Paus verklaarde: ‘De mensheid staat in onze tijd op een keerpunt in haar geschiedenis, zoals we kunnen zien aan de vorderingen die op zo veel terreinen zijn gemaakt’. We kunnen de stappen die gezet zijn om het welzijn van mensen te verbeteren op gebieden als ‘gezondheidszorg, onderwijs en communicatie’, slechts prijzen. Tegelijkertijd moeten we niet vergeten, dat dagelijks de meerderheid van de mensheid ternauwernood overleeft, vaak met verpletterende gevolgen. De veranderingen in onze tijd zijn in gang gezet door de enorme ‘kwalitatieve, kwantitatieve, snelle en zich opeenstapelende vorderingen in technologie en wetenschap’. Alsook hun directe toepassing hiervan in de ‘natuur en in het leven van alle dag’. We leven in een tijd van kennis en informatie, wat vaak tot nieuwe en anonieme vormen van ‘macht’ heeft geleid. Zoals het gebod ‘Gij zult niet doden’, een duidelijke grens stelt om de waarde van het menselijk leven te waarborgen en te eerbiedigen. Moeten we tegenwoordig ook ‘Gij zult niet’, zeggen tegen een economisch systeem van ‘buitensluiting, van verdeeldheid en van ongelijkwaardigheid’. Zo een economisch systeem is destructief. Zoals de aanhef vermeld: ‘Hoe kan het geen nieuws zijn als een dakloze sterft van de kou, maar dat het wel groot nieuws is als de aandelenmarkt twee punten daalt’. Dat is puur een kwestie van buitensluiting. Kunnen we werkeloos blijven toezien wanneer voedsel weggegooid wordt, terwijl elders mensen van de honger omkomen? Dit is een zaak van ongelijkwaardigheid! Vandaag valt alles onder de wetten van ‘concurrentie en het overleven van de sterkste’, terwijl de machthebbers teren op de machtelozen. Met als gevolg, dat massa’s mensen zich buitengesloten en gemarginaliseerd voelen: ‘zonder werk, zonder kansen en zonder enige vorm van uitzicht of ontsnapping hieraan’.

Het verschil tussen arm en rijk neemt schrikbarend toe.

Niettemin blijven sommigen de achterhaalde theorie verdedigen, dat rijkdom van de rijken vanzelf naar beneden door druppelt. Ervan uitgaande dat economische groei in een ‘Vrije markt’, onvermijdelijk uitmondt in grotere rechtvaardigheid in de wereld en mogelijkheden voor iedereen. Deze mening die nooit door de feiten bevestigd is, drukt een wreed en naïef vertrouwen uit in de zogenaamde goedheid van hen die economische macht uitoefenen. En in de heilig verklaarde werking van het heersende economische systeem. Intussen wachten degenen die buitengesloten zijn nog steeds verder op de belofte van betere tijden. Terwijl de inkomsten van een rijke minderheid buitensporig groeien, groeit ook de kloof die de meerderheid van de welvaart scheidt die door deze kleine minderheid genoten wordt. Deze onmiskenbare onbalans is het gevolg van ideologieën, die de absolute autonomie van de vrije markt en de financiële speculatie verdedigen. Daarbij komt dan ook nog de wijdverbreide corrumpering, corruptie en egoïstische belastingontduiking, die wereldwijde afmetingen hebben aangenomen. De dorst naar macht en bezit kent geen grenzen. In dit systeem, dat de neiging heeft alles te verslinden wat winstgroei in de weg staat, staat alles wat kwetsbaar is zoals het milieu, machteloos tegenover de belangen van een ‘verheerlijkte’ markt. Een markt die blijkbaar de enige regel geworden is. De paus verklaarde: ‘Ik moedig financiële deskundigen en politieke leiders aan’, om over de woorden van een van de wijzen uit de oudheid na te denken. ‘Wie zijn rijkdom niet met de armen deelt, steelt van hen en ontneemt hun hun levensonderhoud. Onze bezittingen zijn niet ons eigendom, maar dat van hen’.

Solidair met iedereen.

Financiële hervormingen die zich richt op zulke ethische overwegingen, vereist een krachtdadig andere aanpak van de kant van politieke leiders. De paus dringt er bij hen op aan, deze uitdaging vastberaden op te pakken en met uiteraard de blik op de toekomst gericht. Zonder daarbij de bijzonderheden van ieder speciaal geval uit het oog te verliezen. Geld moet dienen en niet heersen! De paus houdt van iedereen, rijk en arm, maar uit naam van Christus is hij verplicht allen te herinneren. Dat de rijken de armen moeten helpen, moeten respecteren en vooruit moeten helpen. De paus vermaant de verantwoordelijke personen en instellingen, tot royale solidariteit en tot een terugkeer van het financieel economische stelsel, naar een stelsel met een meer ethische benadering ervan die de mensen ook steun verleent. In een toespraak bij de viering van de ‘Wereldvrede dag van de katholieke kerk, stelde paus Franciscus vorig jaar: ‘Hoe gebruiken wij de hulpbronnen van de Aarde? Hedendaagse samenlevingen moeten nadenken over de hiërarchie van prioriteiten waarop de productie gericht is. Het is waarlijk een dringende plicht om de hulpbronnen van de Aarde zodanig te gebruiken dat we allen vrij kunnen zijn van honger’. Aldus de paus.

Bron: sfgate.com. huffingtonpost.com

Tot slot.

Eenheid en synthese.

De mensheid gaat het Tijdperk van Aquarius binnen. Het nieuwe tijdperk en zijn energieën, kan alleen in groepsverband geleefd en ervaren worden. De voornaamste hoedanigheid van Aquarius is ook Synthese. De samenvoegende en vermengende kosmische stralen van Synthese, zullen zich aan het leven van allen op gaan dringen, totdat geleidelijk de hogere alchemie zijn weldadig doel bereikt en het mensenras Eén wordt. Zo zal het ook uiteindelijk gaan worden. Zo zal de mensheid de waarheid leren kennen dat Eenheid kracht is, de wezenlijke aard van ons Wezen, het doel waar uiteindelijk alle mensen naar streven. En waar alle activiteiten van de mens uitdrukking aan trachten te geven. Een eerste noodzakelijke stap is het besef dat de mensheid Eén is en dat haar noden overal dezelfde zijn, hoe verschillend en ogenschijnlijk strijdig ook de uiterlijke vormen mogen zijn. De enorme verschillen in levensstandaard tussen rijke en arme landen drijven de spot met deze wezenlijke Eenheid en dragen de kiemen van oorlog in zich. Het antwoord is daarom eenvoudig: ‘De invoering van het beginsel van alles met elkaar samen te willen delen, biedt de oplossing voor de verdeeldheid in de wereld’. Niets minder zal voldoen. Samendelen is een goddelijk principe en moet eens tot uitdrukking komen. Door met elkaar samen te gaan delen, erken je als het ware God in je naaste, in je ‘broeder en in je zuster’. Het is de aard van goddelijkheid. Door ‘vrijheid en rechtvaardigheid’ tot stand te brengen door middel van alles met elkaar te willen delen, zullen we geestelijk de juiste ‘politieke, economische en religieuze’ structuren kunnen bouwen. Miljoenen mensen voelen al dat de mensheid alleen kan overleven door samen te werken voor het welzijn van allen. Dit nieuwe en wijzere denkbeeld ontwaakt geleidelijk overal in de mensheid en toont de weg naar toekomstige ‘vrede en harmonie’. Langzaam aan komt men overal ter wereld in opstand tegen dictatuur en onrechtvaardigheid en eist men vrijheid en democratie. Dit ontwaken, kan niet gestopt of afgewend worden want hier liggen de uitgangspunten van ‘Synthese, Samensmelting en Samenvoeging’ aan ten grondslag. Wanneer mensen en in het bijzonder de politieke leiders zich hier bewust van worden, zullen ze hun verlangen naar vergelding opgeven en de weg naar ‘vrede, vrijheid en rechtvaardigheid’ met enthousiasme in willen slaan. Om uiteindelijk een betere toekomst voor iedereen en overal ter wereld te willen bouwen.

 
Bron: ‘de leer van Benjamin Creme’.

 

 

  

                   

 

                

Geen opmerkingen:

Een reactie posten